اگر نواختن گیتار را آغاز کرده باشید، دیر یا زود به برخی از لوازم جانبی نیاز پیدا میکنید. البته برخی از این تجهیزات ضروری نیستند و صرفاً ممکن است کار را برای شما کمی سادهتر کنند.
در این مقاله به برخی از مهمترین لوازم جانبی گیتار میپردازیم. توصیه میکنیم که به مرور زمان این لوازم را تهیه کنید؛ اما برای شروع، داشتن تمام آنها ضروری نیست و در آغاز راه، فقط یک گیتار و یک مضراب کافیست.
۱. مضراب (پیک)
باید چند پیک گیتار بخرید. برای شروع بد نیست چند مضراب خیلی نازک تهیه کنید. مضرابهای نازک به شما کمک میکنند که راحتتر تمام سیمها را با هم بنوازید. البته خرید چند پیک متوسط هم خالی از لطف نیست؛ زیرا برای نواختن سیمها بهصورت تک تک مناسبتر بوده و به هر حال، در آینده به آنها نیاز خواهید داشت.
چند مضراب تهیه کنید؛ زیرا در هر گیتار هیولایی زندگی میکند که مضرابها را میخورد (بهجرأت میتوان ادعا کرد که گم کردن مضراب، شایعترین مشکل در بین نوازندگان گیتار است). پیکهای نایلونی دانلوپ برای مبتدیها بسیار مناسب هستنند. قطر نازکترین آنها ۰.۴۶ میلیمتر است.
۲. تیونر
برای کوک کردن گیتار به این دستگاه نیاز دارید. نهایتاً باید بیاموزید که ساز خود را بدون تیونر کوک کنید؛ اما برای شروع بهتر است با یک دستگاه تیونر، گیتار خود را کوک کنید تا ساز شما همیشه خوشصدا باشد. حداقل به خاطر کسانی که مجبورند صدای تمرین شما را تحمل کنند، یک تیونر تهیه کنید!
۳. سیم اضافه
نداشتن سیم اضافه، اشتباه بزرگی است. دفعهی بعد که قصد خرید لوازم جانبی برای گیتارتان را داشتید، حتماً سیم اضافه را نیز در لیست خود قرار دهید. همیشه حداقل دو دست سیم اضافه در منزل داشته باشید. اگر نحوهی تعویض سیم گیتار را بلد نیستید، میتوانید با دیدن ویدئوهایی چون «آموزش تعویض سیم گیتار الکتریک»، این کار را بیاموزید.
شاید بپرسید چه قطر سیمی مناسبتر است؟ برای بیشتر مبتدیها سیم ۰۰۹ برای الکتریک و ۰۱۰ برای آکوستیک، بهترین گزینه است. هرچه سیمها ضخیمتر باشند، فشار بیشتری به انگشتان شما وارد میکنند و از سوی دیگر، خوشصداتر هستند. قیمت سیمهای پوششدار با طول عمر بالا، از سیمهای معمولی بیشتر است؛ اما برای کسانی که سیمهای ساز خود را زود به زود عوض نمیکنند، مناسبتر هستند. این سیمها کیفیت خود را برای مدت زمان بیشتری حفظ کرده و احتمال پارگی آنها کمتر است.
۴. بند (استرپ)
داشتن بند گیتار نیز خالی از لطف نیست. استرپ باعث میشود ساز بر روی پای شما ثبات بیشتری داشته باشد و همچنین شما را برای ایستاده ساز زدن در آینده آماده میکند. در مورد نوعِ بند وسواس به خرج ندهید و صرفاً مدلی را تهیه کنید که ظاهر آن را دوست دارید. البته اگر گیتار شما وزن زیادی دارد (مثل گیبسون لس پال)، شاید بهتر باشد که یک بند پَددار را انتخاب کنید تا ساز به شانهی شما فشار وارد نکند.
۵. قفلِ بند (استرپ لاک)
اگر قصد دارید با استفاده از بند گیتار بهصورت ایستاده ساز بزنید، خرید استرپ لاک را فراموش نکنید. این قفلها تنوع زیادی دارند و از نمونههای کوچک و ارزانقیمت پلاستیکی گرفته تا قفلهای مستحکم فلزی و گرانقیمت را شامل میشوند. مبتدیهای بسیاری را دیدهام که بدون استرپ لاک، گیتار را به گردن آویخته و سازِ آنها رها شده و به زمین خورده است. تاکنون در عمر خود سه بار دیدهام که دستهی گیتار در اثر جدا شدن از بند و افتادن بر زمین، شکسته است. قفلهای ارزانقیمت نیز وظیفهی خود را بهدرستی انجام میدهند؛ پس بهانهای برای نخریدن این وسیله وجود ندارد.
۶. مترونوم
این وسیله بسیار مهم است و حتماً از آن استفاده خواهید کرد. هر مترونومی کار را راه میاندازد؛ اما توصیه میکنم از مدلهای الکتریکی استفاده کنید و نه از مدلهای مکانیکی. البته میتوانید از اپلیکیشنهای مترونوم بر روی گوشی موبایل خود نیز استفاده کنید.
۷. کاپو
کاپو (بارهبند) ابزار جالبی است که بر روی دستهی گیتار بسته شده و کوک سیمهای دست باز را تغییر میدهد. از این دستگاه برای تغییر سرکلید آهنگ استفاده میشود و میتوانید با استفاده از آن، بسیاری از آهنگها را راحتتر بنوازید. اگر به خواندن و نواختن همزمان علاقه دارید، کاپو به شما کمک میکند که هر آهنگی را در کوک مناسب صدای خود بخوانید. این وسیله بسیار سودمند است؛ اما ضروری نیست.
۸. پایه نت
پایهی نُت میتواند شما را از کمردرد در امان نگه دارد. اگر فرم نشستن شما مناسب نیست، حتماً یک پایه تهیه کنید. بسیاری از هنرجوها برای تمرین کردن بر روی مبل یا تخت خواب نشسته، برگهی نت را در کنار خود قرار داده و برای نگاه کردن به آن، چرخیده و رو به پایین نگاه میکنند. شک نکنید که عاقبت این نوع تمرین کردن چیزی جز فیزیوتراپی نیست. پایهی نت اصلاً گران نیست و میتواند تمرین کردن را برای شما سادهتر کند.
۹. لوپر
بهترین نعمت برای یک هنرآموز، دوستی است که همسطح خود او باشد و مرحله به مرحله با او پیشرفت کند. همچنین اگر در زمان تمرین، یک نفر آکوردها را بنوازد و دیگری بر روی آنها تکنوازی کند، عالی خواهد شد. اگر چنین شخصی را در کنار خود ندارید، توصیه میکنم از یک ضبط صوت کوچک استفاده کنید تا صدای ساز خود را بر روی آن ضبط کرده و سپس همراه با آن بنوازید. همچنین شنیدن صدای ضبطشدهی ساز، داوری در مورد پیشرفت نوازندگیتان را آسانتر میکند.
بهجای دستگاه ضبط و پخش صوت میتوانید یک پدال لوپر تهیه کنید. البته استفاده از این پدالها برای یک مبتدی کمی دشوار خواهد بود و باید ریتم را بهدرستی نواخته و پدال را بهموقع فشار دهید تا صدای ضبطشدهی شما سر ضرب قرار بگیرد.
منبع: JustinGuitar
مترجم: کیان ایرجی