هدفون
هدفون یکی از مهم‌ترین ابزارهای مورد نیاز برای شنیدن موسیقی است و در اشکال و انواع مختلف و برای کاربری‌های مختلف طراحی می‌شود. این وسیله، از اواخر قرن نوزدهم، در تلفن‌خانه‌ها و … به کار گرفته شد؛ اما تا دهه‌ی ۵۰ میلادی، به یک ابزار عمومی و همگانی بدل نشد. در دهه‌ی ۸۰ و با عرضه‌ی موزیک پلیرهای پرتابل مانند واکمن، هدفون به یک نیاز ضروری برای موسیقی‌دوستان بدل شد و امروز، تصور جهان بدون هدفون کاری دشوار است.
انواع هدفون
هدفون‌ها را می‌توان بر اساس موارد مختلفی تقسیم‌بندی نمود. به‌طور مثال می‌توان آنها را بر اساس شکل قرارگیری، به گروه‌هایی همچون داخل گوش، روی گوش و دور گوش تقسیم کرد. همان‌طور که روشن است، مدل‌های داخل گوش، درون گوش قرار می‌گیرند و مدل‌های دیگر، روی گوش یا دور گوش قرار می‌گیرند.
یا می‌توان آنها را بر اساس نوع عایق‌بندی آکوستیکی به سه دسته‌ی پشت باز، نیمه باز و پشت بسته تقسیم کرد که از آن میان، مدل‌های پشت باز، کمترین و مدل‌های پشت بسته، بیشترین سطح ایزولیشن را به ارمغان می‌آورند؛ اما معمولاً هدفون‌های پشت باز صدای طبیعی‌تر و وسیع‌تری تولید می‌کنند.
به‌جز این دو مورد، می‌توان بر اساس نحوه اتصال به منبع صوتی، کاربری و ...، تقسیم‌بندی‌های پر شمار دیگری انجام داد که در هنگام خرید هدفون، باید به آنها توجه نمود.
هدفون‌های استودیویی و مانیتورینگ
یکی از مهم‌ترین دسته‌های هدفون، هدفون‌های مانیتورینگ و استودیویی هستند. صدای این هدفون‌ها که برای کاربران حرفه‌ای مانند موزیسین‌ها، آهنگسازان و مهندسین صدا طراحی شده است، باید تا حد امکان از رنگ‌شدگی، اغراق و دیستورشن خالی باشد تا کاربر بتواند به نسبت سایر انواع هدفون، صدای واقعی‌تری را بشنود.
برای کاربری‌هایی چون میکس و مسترینگ می‌توان از هدفون‌های پشت باز یا پشت بسته استفاده کرد، اما در حین ضبط، تنها می‌توان از مدل‌های پشت بسته استفاده کرد که نشتی صدای کمتری دارند. برخی از مدل‌های داخل گوش نیز، برای استفاده‌ی نوازندگان و خوانندگان روی استیج طراحی شده‌اند و در طراحی آنها، به ایستایی، ایزولیشن و دقت صدا توجه زیادی می‌شود.
از جمله مهم‌ترین شرکت‌های تولیدکننده‌ی هدفون‌های مانیتورینگ می‌توان به بیرداینامیک، آدیو-تکنیکا، شور، سنهایزر، ای کی جی، فوکال و … اشاره کرد. قیمت هدفون‌های حرفه‌ای، بنا بر عوامل گوناگونی چون سطح کیفی، تکنولوژی ساخت، برند و ...، متفاوت است.