بسیاری از افراد، فرصت زیادی برای تمرین و یادگیری آهنگهای مورد علاقه خود بر روی یوکللی ندارند. به هر حال هر یک از ما در زندگی خود، مسئولیتها و وظایفی بر عهده داریم که ممکن است زمان یا تمرکز چندانی برای تمرین یوکللی باقی نگذارند. در این شرایط، بیشتر به ارزش اوقات فراغت پی میبریم و باید تلاش کنیم که از زمانهای خالی موجود، حداکثر بهره را ببریم. من هم بهعنوان یک پدر و یک فرد شاغل، با همین مسائل دستوپنجه نرم میکنم و پس از مدتها آزمونوخطا به نکاتی پی بردم که روند یادگیری نحوه نواختن آهنگهای مورد علاقهام را تسریع میکنند. در این مقاله، تلاش میکنم این نکات را به شکلی روشن و ساده بیان کنم.
میزان به میزان پیش بروید
شاید این نکته بسیار پیشپاافتاده به نظر برسد و احتمالاً اکنون پیش خود میگویید اینکه یک آهنگ را میزان به میزان یاد بگیریم و پیش برویم، نیازی به شرح و تفصیل ندارد؛ اما اجازه بدهید کمی درباره این نکته توضیح بدهم تا به منظور من پی ببرید.
شکی نیست که باید در حین یادگیری آهنگ، میزان به میزان پیش بروید؛ اما مشکلی که بسیاری از افراد دچار آن میشوند، این است که میزانهایی که بهدرستی یاد گرفتهاند را مکرراً مینوازند و از نواختن میزانهایی که نواختن آنها را بهخوبی نمیدانند، فرار میکنند.
فرض کنید چهار میزان نخست یک آهنگ را بهدرستی یاد گرفتهاید، اما هنوز نمیتوانید میزان پنجم را خوب اجرا کنید. در این شرایط باید تنها روی میزان پنجم تمرکز کنید و این کار را تا زمانی ادامه دهید که این میزان را نیز به شکلی مطلوب اجرا کنید. تکرار بخشهایی که نواختن آنها را میدانید، تنها وقت ارزشمند شما را هدر میدهد و جلوی پیشرفت شما را میگیرد.
آهنگ را حفظ کنید
طبیعتاً بخش مهمی از روند یادگیری یک آهنگ، حفظ کردن آن است. بسیاری از نوازندگان یوکللی به این امر عادت کردهاند که تبلچر را پیش روی خود بگذارند و از روی آن بنوازند. خود من هم تا چند سال پیش مرتکب این خطا میشدم و نمیتوانستم بسیاری از آهنگهای مورد علاقه خود را بدون وجود تبلچر بنوازم. خوشبختانه پس از چندی، متوجه این اشتباه شدم و تلاش کردم که دیگر آن را انجام ندهم. اکنون، زمانی که یک میزان از آهنگ را یاد میگیرم، تبلچر را کنار میگذارم و سعی میکنم به کمک حافظه و گوشهای خود، آن میزان را بنوازم. اگر در نواختن آن بخش از آهنگ دچار مشکل شوم، به سراغ تبلچر میروم، نگاهی به آن میاندازم و دوباره آن را کنار میگذارم.
جذابیت این روند در آن است که شما فقط به حافظه خود تکیه نمیکنید؛ بلکه از گوشهای خود نیز کمک میگیرید و تربیت شنوایی، برای هر نوازندهای مهم و ضروری است. زمانی که حافظه شما یاری نمیکند و نمیتوانید بخشی از آهنگ را به یاد بیاورید و نمیخواهید به سراغ تبلچر بروید، چارهای جز کمک گرفتن از گوشهای خود ندارید و باید تلاش کنید با توجه به صدای نت یا آکورد مورد نظر، آن را پیدا کنید. شک نکنید که این روند، در نهایت به سود شما تمام خواهد شد.
میزانهایی که یاد گرفتهاید را به هم متصل کنید
حال که میزان به میزان جلو رفتهاید و میتوانید آنها را بهخوبی و بدون نگاه کردن به تبلچر بر روی یوکللی اجرا کنید، زمان آن رسیده است که این میزانها را به هم متصل کنید و آنها را به شکل بیوقفه و تمیز بنوازید.
طبیعتاً اینکه هر میزان را بهصورت جداگانه بهدرستی بنوازید، یک گام مهم در روند یادگیری یک آهنگ است؛ اما در نهایت باید بتوانید بهنحوی درست و روان از یک میزان به میزانی دیگر حرکت کنید. در غیر این صورت، اجرایی خام و ناشیانه پدید خواهد آمد که شنیدن آن هیچ لذتی برای شنونده و حتی نوازنده ندارد.
پس زمانی که نواختن تمام میزانها را بهخوبی یاد گرفتید، تمرکز خود را روی متصل کردن آنها به هم و برطرف کردن مشکلاتی که در این روند پیش میآید، بگذارید.
مترونوم را فراموش نکنید
نکته آخری که میخواهم به آن اشاره کنم، استفاده از مترونوم است. شاید بپرسید چرا زودتر به این نکته بسیار مهم اشاره نکردم؟ در پاسخ باید بگویم که به نظرم در مراحل اولیه یادگیری آهنگ، استفاده از مترونوم میتواند کار را کمی پیچیده کند.
من ترجیح میدهم ابتدا نحوه نواختن تمام میزانهای آهنگ را یاد بگیرم و سپس روی تایمینگ و سر ضرب نواختن کار کنم. البته یکی از دلایلی که من این کار را میکنم، این است که میتوانم در زمان نتخوانی، علائم مربوط به تایمینگ و مواردی چون ارزش زمانی هر نت را بهخوبی تشخیص دهم و زمانی که قطعه را مینوازم، با ضرب پا، تایمینگ را حفظ کنم. اگر شما هنوز در این موارد ماهر نشدهاید، شاید بهتر باشد که کمی زودتر مترونوم را وارد روند یادگیری آهنگ کنید؛ زیرا اگر در این روند، تایمینگ آهنگ را اشتباه درک کرده باشید، تصحیح آن میتواند زمانبر باشد.
منبع: Ukulele Go