وقتی به مرحله میکس آهنگ میرسید یا اصلاحات نهایی را انجام میدهید تا بهترین صدای ممکن را در تنظیم خود دریافت کنید، شاید میکروفون اولین ابزاری نباشد که به سراغ آن میروید؛ اما دلایل موجهی وجود دارند که وقتی پلاگینها یا سختافزارهای مورد علاقه شما صدای مورد نظرتان را ایجاد نمیکنند، دست به میکروفون ببرید.
۱. ایجاد حس واقعی بودن و ارگانیک بودن
وقتی از سازهای مجازی استفاده میکنید، بهخصوص در استفاده از سازهای آکوستیک سمپلشده، ممکن است لازم باشد که حس قطعات نوشتهشده توسط میدی را کمی واقعیتر و طبیعیتر کنید. یک راه ایجاد این حس، استفاده از یک میکروفون (یا دو میکروفون برای کانالهای استریو) و ضبط خروجی صدا از اسپیکرهای مانیتورینگ است.
اگر آکوستیک اتاق شما مناسب است، میتوانید میکروفونها را کمی از اسپیکر دور کنید (و اگر آکوستیک اتاق شما نامناسب است، بهتر است فکری به حال آن کنید). از مزایای این کار میتوان به اضافه شدن صدای هوا و نقصانهای طبیعی و همچنین رنگآمیزی صدا توسط میکروفون و پریامپ اشاره کرد.
همچنین میتوانید ترک ضبطشده را با ترک اصلی ترکیب کنید. برای به دست آوردن رابطه فاز مناسب، ترک ضبطشده را چند میلیثانیه جابجا کنید یا تنها از ترک ضبطشده استفاده کنید.
۲. جنس صداهای مکمل
یک قاعده کلی وجود دارد که طبق آن اگر صدای خواننده شما دارای فرکانسهای میانی یا بم بیشازحد یا شخصیت تودماغی است، باید از میکروفونی استفاده کنید که جنس صدای آن خلاف جنس صدای خواننده شما باشد. این قاعده را میتوان به ضبط ساز نیز تعمیم داد. پس میتوانید ترک سینتیسایزری که صدایی خشن دارد را با میکروفونی مانند Shure SM57 یا یک میکروفون ریبون (ribbon) ضبط کنید. برای بخشهایی که صدای محو و کسلکنندهای دارند، میتوانید از میکروفونی با صدای براقتر استفاده کرده و یا پریامپ را آنقدر درایو کنید که دیستورشنی خفیف ایجاد شود.
من معمولاً از میکروفون صرفاً برای ایجاد تغییرات صوتی استفاده نمیکنم؛ اما اگر به هر دلیل دیگری قصد دارید اسپیکرهای خود را میکروفونگذاری کنید، بد نیست قاعده ذکرشده را نیز به خاطر داشته باشید. با وجود این، اگر میکروفون بهخصوصی دارید که صدا را شدیداً رنگآمیزی میکند، تغییرات فرکانسی و رنگآمیزی صدا میتواند دلیل کافی برای استفاده از این میکروفون باشد.
۳. رنگ
استفاده از میکروفونی که طبیعتی بسیار پررنگ یا غیرخطی دارد میتواند روشی مناسب برای تغییر دامنه فرکانسی ترک و تغییر رنگ و لهجه یک بخش مشخص در تنظیم شما باشد. شخصاً یک میکروفون Copperphone از شرکت Placid Audio دارم که صدا را به شدت رنگآمیزی کرده و پاسخ فرکانسی بسیار محدودی دارد. صدای Copperphone تقریباً شبیه به صدای پخش رادیوهای دهه ۵۰ است و میتواند شخصیت و برق بسیار شدیدی به صدا اضافه کند.
میکروفونهای بسیاری در بازار موجودند که صدایی به شدت رنگآمیزیشده دارند. میتوانید در سایتهای دستدومفروشی به دنبال میکروفونهای داینامیک قدیمی بگردید یا مدلهایی مثل Shure Green Bullet را امتحان کنید. یک روش دیگر برای این کار میتواند استفاده از یک اسپیکر لو-فای با میکروفونی باکیفیتتر باشد. آزمایش و تفریح با صدا حد و مرز ندارد و با کمی آزمون و خطا میتوانید جعبه ابزار صوتی بسیار متنوعتری در اختیار داشته باشید.
۴. ریورب
با استفاده از یک کابل رابط، اسپیکر مانیتورینگ خود را در فضایی قرار دهید که بازگشت صدا زیاد باشد؛ مثلاً حمام، سالن پذیرایی بزرگ یا راه پله. راه دیگر این است که مانیتورها را سر جای خود بگذارید اما میکروفون را خارج از اتاق میکس قرار داده و در را باز بگذارید.
سعی کنید چند ریورب طبیعی در میکس خود بگنجانید؛ خواه ریورب بلند سالن یا بازگشتهای کوتاه اتاق کوچک. ببینید این کار با فضای میکس شما چه میکند و این صدا چه تعاملی با ریوربهای الگوریتمی پروژه دارد؟
از پردازش کردن این ترک با اکولایزرها و کمپرسورهای سنگین واهمه نداشته باشید. کمپرسور میتواند باعث شود که صدای اتاق بسیار بزرگتر از آنچه هست به نظر بیاید. همچنین میتوانید از صدای فضای طبیعی خود انشعابی به یک کانال ریورب مصنوعی بگیرید.
۵. افکتهای بهخصوص
یک شگرد خیلی جالب برای ایجاد صدایی شبیه به اسپیکر گردان لزلی (Leslie) وجود دارد که برای اجرای آن به یک میکروفون جهتدار (directional) کوچک نیاز دارید.
برای اجرای این شگرد کافیست میکروفون را از کابل نگه داشته و بالای سر خود مانند کمند بچرخانید. میکروفون باید حتماً همسطح اسپیکر باشد و توجه داشته باشید که به میکروفون آسیب وارد نشود.
کار دیگری که میتوان انجام داد این است که از میکروفونی با صدای لو-فای استفاده کرده و صدای آن را به افکت دیلِی با میکس ۱۰۰% بفرستید. بدین ترتیب صدای اصلی را از ترک اصلی دریافت کرده و در کنار آن صدای دیلی دیستورتشده منحصربهفردی نیز خواهید داشت.
منبع: Pro Audio Files
نویسنده: Cristofer Odqvist
مترجم: کیان ایرجی