دوران پاندمی اگر تنها یک چیز را به هنرمندان آموخته باشد (علاوه بر مسائل ترسناک و مأیوسکننده)، آن نکته این است که باید زمان خود را صرف افزایش و گسترش مهارتهای فنی کنیم. طبیعتاً اگر اقدامی نکنید، نتیجهای هم حاصل نمیشود.
برای هنرمندانی که در دوران پاندمی امکان اجرای زنده را از دست دادند، ضبط در منزل جهت انتشار آثار جدید و حفظ مخاطبان، به امری حیاتی بدل شد.
با این وجود وقتی با هنرمندانی صحبت میکنم که نسبت به تقویت مهارتهای ضبط و تولید در منزل مقاومت دارند، واژه «نمیتوانم» همیشه عضو ثابت مکالمه است.
مانع: پول خرید نرمافزار را ندارم
راهحل:
نرمافزارهای ضبط و تولید رایگان متعددی از قبیل گاراژبند برای مک و Audacity برای ویندوز موجود هستند. گام بعدی، رساندن سیگنال ورودی به کامپیوتر است و برای این کار به کارت صدا نیاز دارید. میتوان با هزینهای کمتر از ۱۰۰ دلار، یک کارت صدای قابل قبول خریداری کرد. میزان بازگشت این سرمایهگذاری، با توجه به امکان بروز آزادانه خلاقیت و همچنین استقلال حرفه هنری، زایدالوصف خواهد بود.
مانع: من از این جور کارها سر در نمیآورم
راهحل:
با این جمله مخالفیم. آموزش بخشی اساسی از زندگی است و فراگیری نرمافزار ضبط اصلاً دشوار نیست. با کمی تحقیق در زمینه تکنیکهای ضبط و استفاده از امکانات نرمافزار، میتوانید تمام موارد لازم را فرا بگیرید.
به یاد داشته باشید که هدف شما، تبدیل شدن به بهترین مهندس آدیوی جهان نیست. هدف این است که صدای ساز را به کامپیوتر برسانید. شک نداریم که از عهده این کار بر خواهید آمد!
مانع: محیط خانه من برای تبدیل به استودیوی ضبط مناسب نیست
راهحل:
البته که هست! آیا در منزل ساز تمرین میکنید؟ احتمالاً این کار پُر سر و صداترین کاری است که انجام میدهید. امروزه بیشتر سازها از قبیل گیتار، بیس و کیبورد بهطور مستقیم و بدون نیاز به امپلیفایر یا میکروفون ضبط میشوند (و نرمافزار تولید موسیقی امکان استفاده از امپلیفایرهای مجازی را برای شما فراهم میکند).
شخصاً، در طی سالهای متمادی، استودیوهای حرفهای متعددی داشتهام؛ اما امروزه بهندرت به چنین استودیوهایی سر میزنم. اما چرا این مسئله من را ناراحت نمیکند؟ زیرا از ضبط کردن صدا در راهرو، دفتر کار، اتاق خواب، آشپزخانه یا حتی حیاط منزل بسیار لذت میبرم. چه در خانه ویلایی ساکن باشید و چه در آپارتمان، مطمئنم که فضاهایی خوشصدا (یا لااقل با صدایی جالب و متفاوت) در اختیار دارید. البته باید توجه داشته باشید که در هنگام کار، مزاحم اهالی خانه یا همسایهها نشوید. امروزه ضبط خانگی آنقدر مرسوم است که موزیسینهای گوناگون با شرایط زندگی مختلف توانستهاند راههای بیدردسری برای ضبط صدا بدون ایجاد مزاحمت پیدا کنند.
مانع: هیچ اطلاعاتی در زمینه مهندسی صدا ندارم
راهحل:
تمام مهندسین حرفهای کار خود را از مرحله «من هیچ اطلاعاتی ندارم» شروع کردهاند. سختترین مرحله، همین مرحله شروع به کار است. خود من هم کار را از همین جا شروع کردم. در آن زمان، با استفاده از دو میکروفون، ترکها را بر روی دو ضبط نوار کاست استریو در اتاق خواب ضبط میکردم. نکته جالب درباره ضبط در منزل این است که لازم نیست از هیچ چیزی واهمه داشته باشید؛ زیرا همیشه میتوانید کار را از اول شروع کنید، بخشهای مشکلدار را مجدداً ضبط کنید یا صداهای نامطلوب را بهبود دهید. در واقع تعداد ویرایشهای ممکن، حد و حصری ندارد.
یک نکته برای کسانی که نسبت به شروع کار مضطرب هستند: نگران اکولایزر، کمپرسور، تکنیکهای پیشرفته میکروفونگذاری و سایر پردازشها نباشید. کافیست میکروفون را در مقابل ساز قرار داده و صدای آن را ضبط کنید. مادامی که سیگنال را بدون دیستورشن ضبط کرده باشید، میتوانید مشکلات موجود در صدا را با ویرایش برطرف کنید. حتی اگر سیگنال ورودی شما دیستورت شده باشد، باز هم میتوانید هر چند بار که لازم باشد نسبت به ضبط مجدد اقدام کنید.
ضبط تختترین سیگنال ممکن نقطه شروعی بسیار مناسب است. یک بار در کنار یک مهندس سطح اول کار کردم که صدای بسیاری از فوق ستارهها را ضبط کرده بود و بسیار هیجانزده بودم که شگردهای ضبط را از او فرا بگیرم. تصور کنید چقدر متحیر شدم از اینکه دیدم به سادگی هرچه تمامتر یک میکروفون را مقابل یک ساز بادی گذاشت، وارد اتاق کنترل شد و بدون سر و کله زدن با کنترلهای صدا، پردازندههای سختافزاری یا هر چیز دیگر، دکمه ضبط را فشار داد. گاهی تقریباً هیچ کار نکردن، بهترین کار است.
مانع: میکروفونهای باکیفیتی در اختیار ندارم
راهحل:
من در استودیوهای خود کلکسیونهای ارزشمندی از میکروفونهای جذاب داشتم. بسیار هم از این امر خرسند بودم. اما در استودیوی خانگی خود از یک میکروفون ارزان قیمت M-AUDIO Solaris استفاده میکنم. با استفاده از همین میکروفون، درامز را صدابرداری میکنم و صدای کیک، اسنیر، تامها، های-هت و سنجها را در حد لازم برای تولید ترک درامی قانعکننده دریافت میکنم. قطعاً ترجیح میدهم میکروفونهای متعددی در اختیار داشته باشم تا هر طبل و اورهد را بهطور جداگانه ضبط کنم؛ اما ضبط در منزل معمولاً نیازمند این است که از محدودیتهای خود به شکلی زیبا استفاده کنیم و شخصاً هیچ مشکلی با استفاده از یک میکروفون ارزان قیمت ندارم.
در اینجا باید به یک نکته قابل تأمل دیگر اشاره کنم. در طول حرفه خود بهعنوان خبرنگار و صاحب استودیو، از هنرمندان بسیاری شنیدهام که به فلان دلیل یا بهمان دلیل، توان تولید کار در استودیوی خانگی خود را ندارند یا مثلاً فلان سختافزار یا نرمافزار گرانقیمت را ندارند تا بتوانند تولیدات خود را به آهنگهایی موفق بدل کنند. اما آنچه که من میشنوم این است: «من چیزی تولید نمیکنم. من چیزی برای ارائه ندارم. من نامرئی هستم.»
از آن دسته از موزیسینها نباشید که اجازه میدهند نبود تجهیزات جلوی فعالیتشان را بگیرد. برای هنرمندان موفق، داراییهای ملموس (تولیدات شما، هنر شما، آهنگهای شما) از هر چیزی مهمتر هستند. «برنامهها» و «انگیزهها»، به خودی خود چیزهایی بیمعنی هستند که کسی توان شنیدن آنها را ندارد و سد راه جذب مخاطب توسط شما میشوند.
سخن آخر
اگر قطعات یا آهنگهایی دارید که به آنها باور دارید و میخواهید آنها را به مردم عرضه کنید ولی استودیوی بزرگ، مهندس کارکشته یا تولیدکنندهای مجرب در اختیار ندارید، شخصاً آهنگهایتان را در منزل ضبط کرده و منتشر کنید! اگر اجازه دهید موسیقی شما محو و ناپدید شود، به خودتان ظلم بزرگی کردهاید.
منبع: Modern Drummer
نویسنده: Michael Molenda
مترجم: کیان ایرجی
کلا مقاله هاتون آدم رو تکون میده…دم همه گی تون گرم 👍✌️🤌♾🙏🕊
امیدوارم؛به زودی از شما خرید میکنم👋
من سالهاست ترانه و آهنگ میسازم ولی همیشه برای خودم و هیچوقت اقدام به ضبط آثار نکردم،با مطالب و ویدئو های شما واقعا ترغیب شدم کار موزیک و جدی شروع کنم حتا الان که ۳۹ساله هستم،از کیان ایرجی هم بسیار ممنونم چون همه ی مطالب و ویدئو ها بسیار آموزنده و به ساده ترین شکل بیان میکنه،انتقال معلوماتش فوق العاده اس برعکس خیلی از دوستان،از گیتار ایران هم تشکر میکنم