کارت صدا یا میکسر: کدام‌یک برای استودیوی شما مناسب‌تر است؟

اگر برای اولین بار قصد راه‌اندازی یک استودیو را داشته باشید، طبیعی است که در انتخاب بسیاری از اجزای آن کمی سردرگم شوید. یکی از مهم‌ترین این اجزا، بخش مرکزی اتصالات استودیو، یعنی کارت صدا (آدیو اینترفیس) یا میکسر است. بسیاری از افراد هنگام خرید تجهیزات استودیو، بین انتخاب یک میکسر با کارت صدای داخلی یا یک کارت صدای مستقل مردد هستند و نمی‌دانند که کدام‌یک مناسب‌تر است. یک دلیل بزرگ این سردرگمی، تنوع بسیار این محصولات در بازار است که هر یک، نقاط قوت و ویژگی‌های خود را دارند و برای شرایطی ویژه مناسب‌ترند.

میکسر یا کارت صدا، هر دو به‌نوعی قلب تپنده یک استودیو هستند و انتخاب صحیح آنها، اهمیت بسیار زیادی دارد. به همین دلیل، تصمیم گرفته‌ایم تا طی یک مقاله، کاربری این دو وسیله بسیار مهم را مورد بررسی قرار دهیم و آنها را با یکدیگر مقایسه کنیم تا بتوانید بسته به شرایط استفاده و نوع استودیوی خود، انتخابی صحیح داشته باشید.

میکسرها و آدیو اینترفیس‌ها چه هستند؟

همانطور که گفته شد، در این مقاله قصد داریم تا کارت صداها (آدیو اینترفیس‌ها) و میکسرها را مورد مقایسه قرار دهیم و مزایا و معایب هر یک را نیز بررسی کنیم. آدیو اینترفیس‌های مشهور بازار همچون سری Scarlett از شرکت Focusrite، سری Evo از شرکت Audient یا سری Apollo از شرکت Universal Audio، محصولاتی بی‌نظیر برای استودیوهای خانگی هستند که وظیفه تبدیل سیگنال و ارائه ورودی و خروجی سیگنال به کامپیوتر مرکزی استودیو را دارند. از سوی دیگر، میکسرهایی چون PreSonus StudioLive AR8 یا Yamaha AG06T، علاوه بر امکانات پیش‌فرض یک میکسر، از یک آدیو اینترفیس داخلی نیز برخوردار هستند.

هر دوی این دستگاه‌ها، وظیفه ارائه ورودی و خروجی به کامپیوتر مرکزی در استودیو را دارند و به شما امکان ضبط صدا از طریق میکروفون، ضبط صدای ساز و منابع صوتی دیگر را در کامپیوتر می‌دهند. این ابزارها علاوه بر بهره‌مندی از اتصالات متعدد، معمولاً کیفیت صدای بسیار بالایی ارائه می‌کنند و می‌توانند با کیفیتی بالا، صدا را ضبط و پخش کنند. کارت صداها دستگاه‌هایی هستند که به چند ورودی و خروجی و کنترل‌هایی برای حجم صدای آنها مجهز هستند و معمولاً امکانات سخت‌افزاری دیگری در خود ندارند. اما آدیو میکسرها علاوه بر برخورداری از این امکانات، تنظیمات سخت‌افزاری دیگری را نیز در اختیار کاربر می‌گذارند و معمولاً می‌توانند علاوه بر ایفای نقش به‌عنوان یک میکسر برای کامپیوتر شما، نقش یک میکسر مستقل را نیز ایفا کنند.

هر یک از این دو محصول، امروزه در تنوعی بسیار بالا در بازار موجود هستند و شما می‌توانید بسته به نیاز و شرایط خود، از نمونه‌هایی بسیار ساده از آنها با تنها یک یا دو ورودی و خروجی تا نمونه‌هایی پیشرفته و حرفه‌ای با چندین ورودی و خروجی و قابلیت‌هایی همچون پردازش سیگنال داخلی را انتخاب کنید. در شروع این مطلب، چندان به ویژگی‌های جزئی محصولات هر دسته اشاره نخواهیم کرد و به سراغ پاسخ این سوال خواهیم رفت که آیا یک میکسر با کارت صدا داخلی برای شما مناسب‌تر است یا یک کارت صدای مستقل.

هدف شما از خرید کارت صدا یا میکسر چیست؟

بهتر است که به جای جستجو در میان چندین و چند کارت صدای استودیویی موجود در بازار و مشخصات فنی آنها، نخست استفاده خود از آن را مشخص کنید. آیا قرار است به‌تنهایی به ضبط و ساخت موسیقی بپردازید یا قرار است اجرای یک گروه موسیقی را ضبط کنید؟ قصد دارید یک استودیوی استریمینگ با قابلیت ضبط صدا و تصویر بسازید یا می‌خواهید پادکست ضبط کنید و قرار است این پادکست میزبان یک یا چند میهمان نیز باشد؟ آیا ترجیح می‌دهید که مسیر سیگنال را به‌صورت سخت‌افزاری تنظیم کنید یا می‌خواهید یک مسیر سیگنال نرم‌افزاری در اختیار داشته باشید؟

در هر صورت، اگر تعداد میکروفون‌ها و هدفون‌هایی که قرار است به‌صورت همزمان به کارت صدا متصل کنید را در نظر بگیرید و تعیین کنید که به امکاناتی همچون loopback نیاز دارید یا خیر، می‌توانید بسیار آسان‌تر یک کارت صدا مناسب برای خود انتخاب کنید. اما حتی با این وجود نیز سوال اصلی پابرجاست؛ میکسر بهتر است یا کارت صدا؟

کارت صدای مستقل

با اینکه تقریباً هیچ آدیو اینترفیس مستقلی از قابلیت‌های یک میکسر حقیقی برخوردار نیست، اما اکثر مدل‌های مدرن و جدید این دستگاه، از نرم‌افزار‌های میکسر برخوردارند که تقریباً تمامی قابلیت‌های یک میکسر را به‌صورت نرم‌افزاری در اختیار کاربر قرار می‌دهد. شما می‌توانید با استفاده از این نرم‌افزار، مسیر سیگنال را به‌گونه‌ای تنظیم کنید که میکسی متفاوت به یکی از خروجی‌های هدفون برای یکی از نوازندگان یا خوانندگان ارسال کند و همچنین، به تمامی تنظیمات ورودی‌ها و خروجی‌های دستگاه خود نیز دسترسی داشته باشید.

برخی از کارت صداهای پیشرفته‌تر درون خود از پردازنده‌ای ویژه برخوردارند که امکان افزودن افکت‌هایی همچون EQ، کمپرسور و سایر پردازشگر‌های سیگنال را بدون استفاده از کامپیوتر بر روی سیگنال فراهم می‌آورد. دسترسی به این امکانات نیز در این دسته از کارت صداها، از طریق اپلیکیشن میکسر آنها ممکن است.

در واقع، بسیاری از آدیو اینترفیس‌های مدرن، امکاناتی همچون امکانات یک میکسر را به‌صورت نرم‌افزاری به کاربر خود ارائه می‌کنند و او را از یک میکسر سخت‌افزاری بی‌نیاز می‌سازند.

اینکه یک نرم‌افزار به جای یک میکسر سخت‌افزاری، ابزاری کاربردی برای شما خواهد بود یا خیر، کاملاً به شرایط کاربری شما بستگی خواهد داشت. برای مثال، اگر یک آهنگساز هستید که قصد ضبط موسیقی در DAW را دارد، دسترسی به یک میکسر پیشرفته در یک پنجره نرم‌افزاری در کنار نرم‌افزار آهنگسازی، برایتان بسیار کاربردی خواهد بود. اما اگر یک استریمر هستید که باید کپچر کارت و نرم‌افزار استریمینگ خود را به‌صورت همزمان پایش کنید و به استریم نیز بپردازید، یک میکسر سخت‌افزاری وسیله‌ای کاربردی‌تر برای شماست.

دیگر برتری آدیو اینترفیس‌ها نسبت به میکسرها، اندازه کوچکتر آنهاست. آدیو اینترفیس‌ها تقریباً در تمامی موارد، اندازه‌ای بسیار کوچکتر از یک میکسر دارند و فضای بسیار کمتری را نسبت به آنها اشغال می‌کنند. یک کارت صدای مستقل می‌تواند به‌آسانی بر روی میز کار شما جای گیرد یا در جایی همچون رک استودیویی مخفی شود. این اندازه کوچک، آدیو اینترفیس‌ها را به دستگاه‌هایی قابل حمل نیز تبدیل می‌کند. اگر قصد دارید در بیرون از استودیو نیز به اتصالات میکروفون و ساز دسترسی داشته باشید، این ویژگی حائز اهمیت است.

میکسرهای دارای آدیو اینترفیس داخلی

یکی از بزرگترین مزایای کار با میکسر، کنترل سخت‌افزاری آنی بر روی تمامی تنظیمات پروژه صوتی است. چه بخواهید صدای هدفون خواننده را افزایش دهید و چه بخواهید میزان تأثیر یک افکت بر روی سیگنال را تنظیم کنید، می‌توانید از کنترل‌های اختصاصی مربوط به آنها که بر روی میکسر استودیویی‌تان تعبیه شده است، این کار را به آسان‌ترین شکل ممکن و در کسری از ثانیه انجام دهید. این امر باعث می‌شود که شما برای تنظیم تقریباً تمامی پارامترهای پروژه صوتی و اجزای استودیوی خود، از جستجو در منوهای نرم‌افزاری کامپیوتر بی‌نیاز شوید. همین امکان نیز میکسرها را به ابزارهایی بسیار کاربردی برای مصارف برادکست همچون ساخت پادکست یا استریمینگ تبدیل می‌کند. در شرایط استریمینگ یا ضبط یک پادکست، باید به مؤلفه‌های بسیاری به‌صورت همزمان توجه کنید و امکان کار با منوهای نرم‌افزاری به‌صورت طولانی‌مدت را ندارید. میکسرها با کنترل‌های سخت‌افزاری و کاربردی خود، تنظیم تمامی پارامترها را در این شرایط برای شما تسهیل می‌کنند.

یک نکته بسیار مهم که باید پیش از خرید یک میکسر مجهز به کارت صدا به آن توجه کنید، این است که برخی از آنها، قابلیت ضبط سیگنال ورودی تمامی کانال‌های خود را به‌صورت همزمان ندارند. این امر به این معناست که ممکن است یک میکسر از چندین ورودی فیزیکی برخوردار باشد، اما نتواند سیگنال هر یک از آنها را به‌صورت مجزا به کامپیوتر شما ارسال کند و فقط توانایی ارسال میکس استریوی اصلی را داشته باشد. این شاخصه ممکن است در ضبط پادکست و کاربری‌های مشابه اهمیت چندانی نداشته باشد؛ اما اگر قصد دارید اجرای یک گروه موسیقی را ضبط کنید، چنین میکسرهایی به هیچ وجه ابزاری کاربردی برای شما نیستند. بنابراین، اگر قصد خرید یک میکسر برای ضبط اجرای یک گروه موسیقی را دارید، حتماً هنگام انتخاب محصول مورد نظر خود، به این نکته توجه کنید.

نکات مهم پیش از خرید کارت صدا یا میکسر

در نهایت، چه قصد خرید یک آدیو اینترفیس مستقل را داشته باشید و چه میکسر را به‌عنوان دستگاهی کاربردی برای استودیوی خود برگزیده باشید، نکات و مشخصاتی وجود دارد که باید به آنها توجه کنید:

قابلیت فانتوم پاور: اگر قصد دارید بازه‌ای وسیع از میکروفون‌ها، از جمله میکروفون‌های کاندنسر را در استودیوی خود به کار گیرید، باید کارت صدا یا میکسری را انتخاب کنید که ورودی‌های میکروفون آن، از قابلیت فانتوم پاور بهره‌مند باشد. این قابلیت در اکثر این محصولات وجود دارد؛ اما برخی از اینترفیس‌ها تنها در یک یا دو کانال ورودی خود از فانتوم پاور برخوردار هستند. پیش از انتخاب کارت صدای استودیویی یا میکسر مورد نظر، نوع میکروفون‌هایی که قرار است به آنها متصل کنید را در نظر بگیرید و از اینکه محصول مورد نظر شما در حداقل یکی از کانال‌های ورودی خود از قابلیت فانتوم پاور برخوردار است، اطمینان حاصل کنید. منابع تغذیه فانتوم پاور به‌صورت جداگانه نیز در بازار وجود دارند؛ اما استفاده از آنها، ستاپ استودیویی شما را یک پله پیچیده‌تر می‌سازد و به همین دلیل، بهتر است که کارت صدا یا میکسر شما، خود از این قابلیت پشتیبانی کند.

کانال‌های استریو و مونو: شرکت‌های سازنده کارت صدا و میکسر، معمولاً تعداد خروجی‌های مونو و استریوی محصولات خود را به‌صورت ترکیبی در مشخصات فنی ذکر می‌کنند. در واقع، یک میکسر دوازده کانال، ممکن است تنها دو کانال مونو با قابلیت اتصال میکروفون در خود داشته باشد و سایر کانال‌های آن، پنج کانال ورودی استریو با ورودی‌های لاین برای کانال‌های چپ و راست استریو باشند. ورودی‌های لاین استریو برای اتصال انواع کیبورد، درام ماشین و پخش‌کننده‌های موسیقی مناسب هستند؛ اما اتصال میکروفون به آنها ممکن نیست. بهترین راه برای درک اینکه چه تجهیزاتی را می‌توانید به یک آدیو اینترفیس یا میکسر متصل کنید، این است که پنل‌های پشتی و جلویی آن را با دقت نگاه کنید و خود، نوع و تعداد جک‌های آن را مورد بررسی قرار دهید.

نوع ورودی‌ها: ورودی میکروفون معمولاً در اکثر آدیو اینترفیس‌ها و میکسرهای امروزی، در قالب جک‌های حرفه‌ای XLR تعبیه شده است؛ اما ورودی‌های لاین در صورتی که از نوع بالانس باشند، معمولاً در قالب جک‌های TRS و در صورتی که از نوع سینگل اند باشند، معمولاً در قالب جک‌های TS یا RCA ارائه می‌شوند. خروجی اسپیکر نیز در میکسرها و کارت صداهای استودیویی می‌تواند جک‌هایی از هر یک از این سه نوع باشد. نکته‌ای که باید درباره این جک‌ها بدانید، این است که استفاده از هر گونه تبدیل مناسب برای اتصال تجهیزات به آنها، کاری کاملاً اصولی است و در صورت اجرای صحیح، باعث بروز هیچ مشکلی نخواهد شد. برای مثال، شما می‌توانید در صورت لزوم، خروجی لاین TRS کارت صدای خود را از طریق یک کابل TRS به TRS و تبدیل‌های XLR، به ورودی لاین XLR اسپیکرهای مانیتورینگ خود متصل کنید. در صورتی که خروجی‌های میکروفون و اینسترومنت را به ورودی‌های مربوطه و خروجی‌های لاین را به ورودی‌های لاین متصل کنید، استفاده از تبدیل مناسب برای تسهیل اتصال، بلامانع است.

نوع منبع تغذیه میکسر یا کارت صدا: اگر قصد دارید که کارت صدا را در بیرون از محیط استودیو نیز به کار بگیرید، نیازمند مدلی هستید که بتواند توان مورد نیاز خود برای کار را از پورت USB دستگاه میزبان تأمین کند و نیاز به برق شهری برای کار نداشته باشد. بسیاری از کارت صداهایی که امکان اتصال به برق شهری را دارند، می‌توانند از طریق USB نیز تغذیه شوند و شما می‌توانید بسته به نیاز و شرایط خود، یکی از این دو روش را برای آنها انتخاب کنید. اما حتی اگر قصد جابجایی مداوم ستاپ آهنگسازی خود را نیز نداشته باشید، یک کارت صدا که بتواند تنها از طریق USB به کامپیوتر شما متصل شده و شروع به کار کند، ابزاری بسیار منعطف‌تر از یک کارت صدای وابسته به برق شهری و آداپتور ویژه است.

قابلیت Loopback برای مصارف استریمینگ: این قابلیت بیشتر برای کاربران سیستم‌های مبتنی بر MacOS کاربردی است؛ زیرا سیستم عامل ویندوز درون خود از قابلیت‌هایی برای اجرای Loopback سیگنال صوتی برخوردار است. قابلیت Loopback به این معناست که سیگنال صوتی کامپیوتر را مجدداً به میکسر یا کارت صدای خود بازگردانید، آن را با سیگنال‌های ورودی دستگاه همچون صدای در حال ضبط توسط میکروفون ترکیب کنید و سپس، سیگنال را مجدداً به کامپیوتر و به نرم‌افزار استریمینگ خود بازگردانید. این ویژگی با اجرای سیم‌کشی کمی خلاقانه میان ورودی‌ها و خروجی‌های یک کارت صدا یا میکسر، به‌صورت دستی ممکن است؛ اما برخی از کارت صداها و میکسرهای موجود در بازار همچون Audient iD4 Mk II و Yamaha AG06، به‌صورت داخلی از این قابلیت برخوردار هستند و می‌توانند بدون نیاز به انجام هیچ‌گونه سیم‌کشی، سیگنال صوتی را به این شکل پردازش کنند و انتقال دهند. پس اگر می‌خواهید به استریمینگ بپردازید، به برخورداری محصول مورد نظرتان از قابلیت لوپ‌بک توجه کنید.

امکان کنترل پارامترهای نرم‌افزاری از طریق فیدرهای میکسر: نکته‌ مهم در مورد میکسرها این است که بسیاری از آنها توانایی کنترل پارامترهای نرم‌افزاری موجود در DAW شما همچون ولوم‌های میکسر را ندارند. اگر به دستگاهی نیاز دارید که علاوه بر کنترل ورودی‌ها و خروجی‌های خود، بتواند پارامترهای نرم‌افزاری موجود در DAW را نیز کنترل کند، به یک مرکز کنترلی MIDI نیاز دارید که در مطلبی دیگر به آنها اشاره خواهیم کرد.

جمع‌بندی

در آخر، با وجود ذکر تفاوت‌ها و اشتراکات مهم میان کارت صداهای استودیویی (آدیو اینترفیس‌ها) و میکسرهای مجهز به آدیو اینترفیس داخلی، نمی‌توانیم با قاطعیت به شما بگوییم که کدام‌یک از این دو دستگاه برای شرایط کاربری شما مناسب‌تر است. انتخاب صحیح کارت صدا در استودیو، می‌تواند تأثیری اساسی در شکل کار شما و پیشرفت شما در آهنگسازی یا تولید هر گونه محتوای صوتی داشته باشد.

در صورتی که پس از مطالعه این مطلب هنوز میان انتخاب یک میکسر یا کارت صدا مردد هستید، پیشنهاد می‌کنیم با گیتارایران تماس بگیرید تا کارشناسان ما، شما را به شکلی دقیق در این زمینه راهنمایی کنند.

منبع: Sweetwater
مترجم: امیر تولی