نوازندگی ریتم گیتار یک مهارت بنیادی برای هر گیتاریستی است؛ اما بسیاری از اوقات، صدای ریتم گیتار نادیده گرفته میشود و فقط به تکنیک نوازندگی توجه میشود. روشن است که شنیده شدن صدای ساز توسط شما و مخاطب ضروری است؛ اما ایجاد صدایی دلپذیر و زیبا نیز به همان اندازه مهم است.
در این مقاله، به معرفی چند راه ساده برای بهبود صدای ریتم گیتار میپردازیم.
۱. فرکانسهای میانی
گیتار بیس، کیک درام و تامها، بخش زیادی از فضای فرکانسهای بم را اشغال میکنند؛ پس بهتر است سعی نکنید در این دامنه فرکانسی، صدای گیتار خود را در بین سازهای ذکرشده جای دهید. در عوض، تلاش کنید که با حضور در یک دامنه فرکانسی دیگر، مکمل آنها باشید.
همه ما از قدرت فرکانسهای بم لذت میبریم؛ اما باید به آنچه در قالب گروه اتفاق میافتد نیز توجه کنیم. اگر کمی از فرکانسهای بم ساز خود بکاهید، ممکن است صدای درخشندهتری به دست آورید.
باید صدای گیتار خود را با اتاقی که در آن ساز میزنید هماهنگ کنید. همچنین احتمالاً باید تنظیمات امپلیفایر گیتار را نیز نسبت به زمانی که در خانه یا فضای تمرین ساز میزنید، تغییر دهید. مهمترین نکته این است که با بالا بردن ولوم ساز، شروع به کاستن از فرکانسهای بم کنید تا فرکانسهای فوقانی و میانی بهتر بدرخشند.
پدال اوردرایوی که قابلیت شکلدهی به فرکانسهای میانی را داشته باشد نیز در چنین مواقعی بسیار مفید واقع خواهد شد. در دل فرکانسهای میانی بیش از آنچه فکر میکنید فضا برای مانور وجود دارد؛ پس میتوانید به جای تکیه بر ولوم و گین، از این دامنه فرکانسی برای جدا کردن صدای گیتار خود از سایر سازهای ارکستر استفاده کنید.
اما وقتی گیتاریست دیگری نیز در بند وجود داشته باشد، باید برای یکدیگر جا خالی کنید. در این شرایط، صدای یکی از گیتارها میتواند کمی بمتر باشد و فرکانسهای میانی ساز دیگر کمی برجستهتر باشد؛ مانند ملکم و انگس یانگ در گروه AC/DC.
۲. پدال وا
پدال wah فقط به درد نوازندگان فانک و سولوهای کرک همت نمیخورد و بسیار انعطافپذیرتر از چیزی است که فکر میکنید. نگه داشتن پدال وا در یک موقعیت ثابت، مانند یک فیلتر برای فرکانسهای میانی فوقانی (upper midrange) عمل میکند.
میتوانید در بخشهایی که صدای گیتار شما باید بیشتر جلوه کند، این فرکانسها را باز کرده و در سایر بخشها ببندید یا حتی اجازه دهید که پدال بهطور دائم در همان موقعیت ثابت باقی بماند. باید با آزمونوخطا موقعیتی را پیدا کنید که صدای فیلتر بیشازحد تودماغی و گوشخراش نباشد.
۳. به نوازندگی خود تنوع ببخشید
صدای ریتم گیتار همانقدر که به صداسازی مربوط است، به آنچه مینوازید نیز ارتباط دارد.
آیا گیتاریست دیگری در گروه شما حضور دارد؟ برخی اوقات همنوازی کردن یک خط ثابت میتواند جذاب باشد؛ اما پیدا کردن وُیسینگها و معکوسهای مختلف آکوردها، آرپژنوازی و یا حتی استفاده از کاپو میتواند باعث ایجاد تفکیک بین دو گیتار شود.
۴. گین بالا، ولوم پایین
در مواقعی که نقش شما در پسزمینه است، اگر قصد دارید واقعاً در خدمت آهنگ باشید، باید بر پدالهای خود وقوف داشته باشید و بتوانید از آنها به نحو احسن استفاده کنید.
مثلاً میتوانید در آهنگ، زیر بخش مربوط به گیتاریست دیگر، یک پاور کورد یا آرپژ را با گین بیشازحد معمول بنوازید تا اتمسفری دراماتیک ایجاد کنید. در این حالت شما یک پد برای موسیقی ایجاد میکنید که صدای آن بر سایر صداها چیره نمیشود. پس ولوم ساز را کمتر کنید و این کار را به صدابردار واگذار نکنید. میتوانید از ولوم مستر پدال اوردرایو برای این کار استفاده کنید.
۵. رنگآمیزی آکوردها
افکتهای chorus، ترمولو، flanger و روتاری، همگی برای افزودن فضا و بافت به آکوردها مناسب هستند.
ترمولو با سرعت نت چنگ میتواند افکت زیبایی برای آکورد باشد و همچنین ولوم ساز را در زیر صدای خواننده کنترل کند. همچنین میتوان این افکت را با شدتی کمتر و سرعتی بیشتر نیز استفاده کرد. البته تنها افکتها نیستند که میتوانند برای آکوردنوازی مفید باشند و ابزارهای دیگری نیز در دسترس نوازنده است.
۶. استفاده از ترمولو
دسته ویبراتو یا ترمولو معمولاً برای لیدنوازی مورد توجه قرار میگیرد؛ اما کاربرد آن فراتر از لیدنوازی است.
این ابزار برای اضافه کردن حس و لهجه به آکوردها بسیار مناسب است و میتوانید با کمی فشار، بهخصوص در انتهای طنیناندازی آکوردها، افکتی جالب ایجاد کنید. Stone Gossard از گروه Pearl Jam دقیقاً به همین خاطر یک بریج بیگزبی را بر روی لس پال خود نصب کرد.
Kevin Shields نوازنده گروه My Bloody Valentine، گیتار الکتریک فندر جزمستر را ترجیح میدهد. او در زمان استرام کردن و از طریق ترکیب افکتهای متعدد با فیدبک بالا، صدایی منحصربهفرد ایجاد میکند که به گفته John Doran، یادآور صدای «سقوط یک پری دریایی در سیاهچاله» است! شوگیزرها، نام استعاری «گلاید گیتار» را برای این تکنیک انتخاب کردهاند.
۷. استفاده حسابشده از ریورب
حفظ تعادل یک هنر است؛ ریورب بیشازحد بر روی گیتار ریتم میتواند لهجه ساز را تحت تأثیر قرار دهد و در شرایطی مانند مضرابزنی سنگین در هِوی متال باید مراقب استفاده از این افکت باشیم. در چنین شرایطی شاید اَتَک خشک بهتر باشد.
اما برای ریتمهای کلین یا همراه با اوردرایو خفیف تا متوسط، کمی ریورب میتواند به ریتمنوازی شما فضا و اتمسفر اضافه کند. سعی کنید صدای ریورب کوتاه و مؤثر باشد؛ مثلاً یک ریوربِ room که خیلی سریع به پایان برسد و باعث نشود آکوردها با یکدیگر ادغام شده و صدایی کدر پیدا کنند.
آهنگ Grace از Jeff Buckley و صدای اکوی اسلَپبَک Scotty Moore در آثار اولیه Elvis، نمونههای خوبی از فواید ریورب برای گیتار کلین هستند.
منبع: MusicRadar
مترجم: کیان ایرجی