شاید شما بهعنوان یک تولیدکننده موسیقی بهطور مداوم از میدی کنترلر استفاده میکنید. یا شاید هم MIDI شما را به یاد موسیقی بازیهای کامپیوتری ساده و آهنگهایی که در آسانسور پخش میشود، میاندازد. فارغ از دیدگاه ما، نمیتوان انکار کرد که میدی روش تولید موسیقی را به کلی دگرگون کرده است.
این پروتکل روند رشد استودیوهای خانگی را سرعت بخشید و به تولیدکنندگان تجهیزات و سازهای موسیقی اجازه داد تا با روشهای نوین و خلاقانه، به همکاری با یکدیگر بپردازند. MIDI به شما اجازه میدهد که بدون هیچ دردسری از سینتی سایزر گرفته تا کنترلرها، سمپلرها، نرمافزارهای آهنگسازی، آیپد و تجهیزات دیگر را به یکدیگر متصل کنید.
امروزه تصور تولید موسیقی بدون تکنولوژی میدی دشوار است. در اینجا به بررسی ۵ بزنگاه در تاریح فناوری میدی میپردازیم.
اما ابتدا بیاید مبانی را با هم مرور کنیم.
MIDI در موسیقی به چه معناست؟
MIDI مخفف عبارت Musical Instrument Digital Interface (رابط دیجیتال سازهای موسیقی) است. میدی زبانی است که امکان ارتباط سازهای الکترونیک و کامپیوترها با یکدیگر را فراهم میکند. این فناوری، اطلاعات مربوط به نت نواختهشده و نحوه نواختن آن نُت را منتقل میکند. همچنین این زبان ما را قادر میسازد که تمپوی دستگاههای متنوع را با یکدیگر یکسانسازی کنیم.
MIDI صدایی تولید نمیکند. این تکنولوژی ناقل دادههایی است که هر یک از آنها را یک پیام ایوِنت (event) مینامند. پیامهای ایونت از طریق فیش ۵ پین و کابل USB منتقل میشوند.
این پیامها دستورالعملهایی هستند که اطلاعاتی درباره موارد زیر را در بر میگیرند:
- فعال یا غیرفعال بودن کلید
- کوک یا نت نواختهشده
- ولاسیتی یا قدرت و سرعت فشردن کلید
- اَفترتاچ یا شدت فشار بر کلید پس از فشرده شدن اولیه
- تمپو یا ضرب در دقیقه
- پَنینگ
- ماژولیشن
- ولوم
حال که مبانی را بررسی کردیم، بیایید نگاهی بیندازیم به ۵ نقطه عطف در تاریخ تکنولوژی میدی.
۱. نیاز به استاندارد
در دهه ۷۰ میلادی، مشکلی بزرگ درباره تجهیزات الکترونیکی موسیقی وجود داشت.
سینتیسایزرها و سکوئنسرها از طریق کابلهای کوتاه به یکدیگر متصل شده و سیگنالهای کنترل ولتاژ (Controlled Voltage یا CV) و گیت (Gate) را ارسال و دریافت میکردند. کنترل ولتاژ، کوک و فیلتر را مشخص میکرد و گیت که به آن ماشه یا تریگر نیز گفته میشود، ژنراتورهای اِنوِلوپ را کنترل میکرد.
مشکل اتصالات کنترل ولتاژ و گیت این است که مونوفونیک هستند و چندان قابل اتکا نیستند. پس اگر نیاز داشتید که دو ساز الکترونیک کاملاً با یکدیگر همخوانی باشند، باید هر دو آنها را از میان محصولات یک شرکت مشخص انتخاب میکردید.
ایکوتارو کاکههاشی (Ikutaro Kakehashi) که در آن زمان رئیس شرکت رولند بود، با خود اندیشید: دیگر بس است، ما به یک استاندارد نیاز داریم!
کاکههاشی با دو فرد سرشناس دیگر در جهان سینتیسایزر یعنی تام اُبرهایم و دِیو اسمیت (سازندگان سینت افسانهای Prophet 5) گرد هم آمدند. مباحثات آنها آنچه را که بعداً به میدی تبدیل شد، طرحریزی کرد.
نسخه اول MIDI در نمایشگاه NAMM سال ۱۹۸۲ رونمایی شد. اولین سینتیسایزر مجهز به میدی نیز در همان نمایشگاه معرفی شد: سینتیسایزر تاریخساز Sequential Circuits Prophet-600.
۲. اولین پیوند میدی: Jupiter 6 و Prophet 600
در نمایشگاه سال بعد، اتفاقی خارقالعاده رخ داد. اسمیت، با استفاد از رابط میدی، سینتیسایزرهای Roland Jupiter 6 و Prophet 600 را به یکدیگر متصل کرد. این اولین بار بود که دو سینت توسط این استاندارد جدید به یکدیگر متصل میشدند.
برای توسعه تکنولوژی میدی، کاکههاشی و اسمیت، یک قدم عظیم دیگر نیز برداشتند و این تکنولوژی را رایگان کردند تا هر تولیدکنندهای بتواند سازهای خود را بر مبنای آن طراحی کند.
حتماً میتوانید تصور کنید که اسمیت چقدر ثروتمند میشد اگر هزینه حق امتیاز را بر این تکنولوژی تحمیل میکرد. اما بخش نبوغآمیز کار همینجاست! با عرضه رایگان این تکنولوژی و متقاعد کردن تمام تولیدکنندگان به استفاده از آن، این فناوری جدید به موفقیتی حقیقی دست پیدا کرد. این استاندارد نوین به سینتیسایزرها اجازه داد تا به کنترلرها و سایر سینتها متصل شوند؛ حتی در تجهیزاتی که تولیدکنندگان آنها با یکدیگر رقابت داشتند.
انجمن تولیدکنندگان میدی (MMA) در سال ۱۹۸۵ بنیانگذاری شد تا استاندارد MIDI را خلق کرده و اطمینان حاصل کند که تطابقپذیری کامل در دستگاههای تولیدشده توسط شرکتهای مختلف وجود داشته باشد؛ این امر درست مانند این است که زبانی جدید اختراع کنید و آن را به همه آموزش دهید.
۳. کامپیوتر خانگی وارد میشود
ورود بهموقع کامپیوترهای سازگار با فناوری میدی نیز انقلابی دیگر بود. اولین کامپیوتر دارای درگاههای میدی، Atari ST بود که در سال ۱۹۸۵ به بازار معرفی شد. کامپیوترهای دیگر مانند Apple II و Commodore 64 نیز بسیار محبوب شدند.
دستگاه نوار ضبط مولتی-ترک حالا یک رقیب جدی داشت. با پیشرفت نرمافزارهای MIDI، موزیسینها شروع به استفاده از کامپیوتر بهعنوان ابزاری برای سکوئنس کردن و آهنگسازی نمودند.
کامپیوترها پا به استودیوهای موسیقی گذاشتند و صنعت موسیقی، تکنولوژی دیجیتال را پذیرفت. میدی بدل به استانداردی برای اتصال سازها و کامپیوترها شد.
آیا اتفاقات بالا برای شما آشنا هستند؟ در اواخر دهه هشتاد، اتفاقاتی از این دست سبب پدید آمدن نرمافزارهای آهنگسازی امروزی شدند.
۴. دوستی مجدد کنترل ولتاژ، گیت و میدی
پس از معرفی استاندارد میدی، استفاده از درگاههای کنترل ولتاژ و گیت به شدت کاهش یافت. حال باید با سازهایی که تنها به این درگاهها مجهز هستند چه کنیم؟
خوشبختانه کمی پس از معرفی تکنولوژی میدی در دهه ۸۰، شرکت رولند مبدل MIDI به CV/Gate را با نام MPU-101 به بازار عرضه کرد.
امروزه با بازگشت تجهیزات آنالوگ و سنتز ماژولار، مبدلهای میدی به کنترل ولتاژ نیز بازگشتی قدرتمند داشتهاند. اگر سینتیسایزری قدیمی یا ماژولار دارید، امروز میتوانید آنها را از طریق تکنولوژی میدی کنترل کنید.
یک نمونه مورد علاقه خود من، میدی کنترلر Arturia KeyStep است. این کنترلر، جدیدترین تکنولوژی میدی را با خروجیهای کنترل ولتاژ و گیت ترکیب میکند. این امر به ما نشان میدهد که چگونه در زمانی که انتظارش را نداریم، تاریخ دوباره تکرار میشود.
۵. آینده MIDI
باورنکردنی است که هنوز از نسخهای از میدی استفاده میکنیم که بیش از ۳۰ سال پیش عرضه شده است.
به مناسبت سیامین سالگرد تولد میدی، اتحادیه تولیدکنندگان میدی یک کامپیوتر Commodore 64 را برای سکوئنس کردن اپلیکیشن Animoog آیپد استفاده کرد!
البته کاربردهای جدیدی به میدی اضافه شدهاند. اطلاعات میدی امروزه از طریق کابلهای USB و رابطهای iOS نیز منتقل میشوند. جدا از برخی مسائل از قبیل تأخیر بالا، این رابطها در اکثر موارد بهخوبی از عهده کاربر میآیند.
در سال ۲۰۲۰ و در جریان نمایشگاه NAMM، از نسخه دوم فناوری MIDI رونمایی شد؛ اما برای اینکه MIDI 2.0 بهطور گسترده در دستگاهها مورد استفاده قرار گیرد، باید مدتی منتظر بمانیم.
MIDI یا تولد استودیوی خانگی
میدی نمونهای منحصربهفرد از همکاری تمام اعضای یک صنعت، بهرغم رقابتهای موجود بر روی یک فناوری است که عرصه را برای تمام اعضا تغییر میدهد.
پیش از این فناوری نیز آزمایشهایی به منظور اتصال تجهیزات مختلف به یکدیگر صورت گرفته بود؛ اما موفقیت اصلی MIDI در پذیرش کامل توسط اعضای این صنعت بود.
جالبترین نکته این است که دیو اسمیت هرگز تقاضای هزینه اشتراک برای پیوستن به این پروتکل را مطرح نکرد؛ بلکه تمام تولیدکنندگان را دعوت کرد تا این فناوری را در تجهیزات خود بگنجانند.
اسمیت گفته است: «دستاورد میدی این است که امکان تولد اولین استودیوهای خانگی را به وجود آورد.»
منبع: LANDR
نویسنده: Leticia Trandafir