تاریخچه استرتوکستر از سال ۱۹۵۴ تا ۱۹۸۳

استرتوکستر ۱۹۵۴ Sunburst

در سال ۱۹۵۴ تعدادی استرت به عنوان نمونه اولیه با مشخصات متفاوت ساخته شد. تولید اصلی بصورت رسمی در ماه اکتبر با تایید طرح نهایی آغاز شد. علاوه بر شکل جدید و پر انحنای بدنه، Fender استرت را با یک سیستم نوآورانه ترمولو و رنگ sunburst دورنگ مشهور به “two-tone” بیرون داد.

استرتوکستر ۱۹۵۸ Sunburst

از اواسط ۱۹۵۶، Alder بعنوان چوب اصلی بدنه مورد استفاده قرار میگیرد، هر چند تعداد کمی Strat با رنگهای بلوند هنوز از Ash ساخته می شدند. اجزاء و قطعاتی مانند string tree، سیستم ترمولو و ناب ها، به تدریج درحال تکامل بودند و پروفایل دسته بیشتر به شکل V تغییر یافت. در سال ۱۹۵۸، رنگ سان برست “three-tone” که تلفیق رنگ زرد در وسط، سیاه در اطراف با حاله قرمز بین زرد و سیاه، جایگزین ”two-tone” شد. از دیگر تغییرات عمده که در طول سال صورت گرفت می توان به تغییر شکل پرفایل قطور V به پروفایل باریکتر D اشاره کرد.

استرتوکستر ۱۹۵۹ Sunburst

حدودا در اواسط سال ۱۹۵۹ Fender یک تخته فینگربورد rosewood را به اکثر مدلهایش می افزاید (این تا سال ۱۹۶۲ که یک یه فرتبورد نازک جایگزین تخته rosewood شد ادامه یافت). سال ۵۹ همچنین سالیست که پیکگارد تک لایه سفید، به پیکگارد سه لایه (سفید، سیاه، سفید) ساخته شده از نیترات سلولویٔید تغییر داده شد. در طول زمان، بسته به میزان قرار گرفتن در نور، این پیکگاردها یک ته رنگ سبز فام به خود گرفتند.

استرتوکستر ۱۹۶۴ Fiesta Red

در اواخر سال ۱۹۶۴ شرکت Fender ،CBS را از Leo Fender خریداری می کند. این سال بعنوان پایان دوره کلاسیک یا دوره کیفیت فندر ”Pre-CBS” شناخته می شود. در برخی موارد دوره CBS بیشتر گرایش به تولید انبوه داشت و این امر در اواخر سال ۱۹۶۴ شروع به خودنمایی می کند. لوگوی جدید روی هداستاک، جایگزینی اینلی های pearloid بجای clay از قبیل تغییرات به وجود آمده می باشند.

استرتوکستر ۱۹۶۵ Olympic White

دوستداران Fender،از سالهای ۱۹۶۴، ۱۹۶۵ و ۱۹۶۶ به عنوان دوره گذار “transition era” یاد می کنند. سال ۱۹۶۵ در تولید گیتار الکتریک استرتوکستر یک نقطه عطف می باشد. از نشانه های کلیدی این دوره میتوان به هداستاک بزرگ و حرف ’F’ حک شده روی نک پلِیت اشاره نمود. همچنین در سال ۱۹۶۵، Fender فینگربورد Maple را به عنوان یک آپشن وارد تولید کرد.

در طول دوره CBS شکل هداستاک و لوگوی Fender تغییراتی کرد، همچنین در سال ۱۹۶۸ تیونینگ ماشین ها از Kluson Deluxe به F-style تغییر کردند.

استرتوکستر ۱۹۶۹ Lake Placid Blue

در طول دهه ۶۰ میلادی، تحت مدیریت CBS، کیفیت Fender در سرازیری قرار داشت. در ابتدای سال ۱۹۶۸، Fender
فینیش زمخت و قطور polyurethane را جایگزین nitrocellulose سنتی کرد. در آغاز سال ۱۹۶۹ Fender دسته یک قطعه Maple با “skunk stripe“ را ارائه کرد.

استرتوکستر ۱۹۷۴ Natural

در دهه ۷۰ میلادی، کیفیت همچنان مسیر رو به افول را طی می کرد. از المانهای مشخص این دوره می توان از نک پلِیت سه پیچ و تراس راد ”bullet“ نام برد. هر دوی این ها در سال ۱۹۷۱ معرفی شدند. همچنین انحنا های بدنه در طول زمان کم و کمتر شدند.

از تغییراتی که در دهه ۷۰ میلادی صورت گرفت می توان از نک پلِیت سه پیچ و تراس راد ”bullet“ یاد کرد.

استرتوکستر ۱۹۷۶ Mocha

استرت تا اواخر دهه ۷۰ عمدتا به همان شکل باقی ماند، هرچند پیک گارد سیاه معرفی شد و تبدیل به استاندارد در اکثر رنگها شد. در سال ۱۹۷۷ فندر کلید پیکاپ سلکتور ۵ حالت را که نوازنده ها کشف کرده بودند، جای گزین کلید ۳ حالت میکند.

استرتوکستر ۱۹۸۳ Smith Strat”-Sunburst”

مثل دوره گذار به CBS در ۱۹۶۵، اوایل دهه ۸۰ تغییراتی در مدیریت Fender صورت گرفت. مدیر بازاریابی Dan Smith رهبری یک کوشش جمعی را برای بازگرداندن استانداردهای قدیمی استرت، از قبیل هداستاک کوچک قدیمی، نک پلیت ۴ پیچ و به نوعی بازگشت به دوره ماقبل CBS را به دست گرفت. این گیتار الکتریک همچنین دارای یک پیکاپ مدرن ۱-X در پوزیشن بریج نیز بود.

استرتوکستر ۱۹۸۳ Sunburst

در پایان دوره بازگشت Fender ،Dan Smith یک استرت جدید با تنها دو ناب کنترل و جک نصب شده روی پیکگارد برای سال ۱۹۸۳ و ۱۹۸۴به بازار معرفی کرد. این مدل با هزینه های کاسته شده، بعنوان “Standard Stratocaster“ شناخته شد. البته با توجه به این نکته که نباید این مدل را با مدل دیگری به همین نام که بعدها در مکزیک تولید شد اشتباه گرفت.