تاریخچه استرتوکستر از سال ۱۹۸۴ تا ۲۰۱۲

استرتوکستر American Standard

این سری از استرتوکستر، اصلی‌ترین strat ساخت آمریکا و دنباله‌ی آشکار مدل اصلی Stratocaster است. در سال ۱۹۸۲، فندر این گیتار را Standard Stratocaster نامید و بعدها در سال ۱۹۸۶ این نام را به American Standard تغییر داد. بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۸، فندر به این مدل، نام American Series Stratocaster را اطلاق کرد؛ اما معمولاً اکثر نوازندگان آن‌ را American Standard می‌خوانند.

استرتوکسترMade in Japan Standard

یکی از بزرگترین گذارهای فندر در دهه‌ی ۸۰ میلادی، آغاز تولید محصولاتش در کشور ژاپن بود. کارخانه‌ی فندر در ژاپن، چند مدل استرتوکستر از جمله مدل‌های reissue شده را تولید کرد که به‌طورکلی، از آنها به‌عنوان MIJ Strats یاد می‌شود. در اواسط دهه‌ی ۹۰ میلادی، فندر به‌جای استفاده از عبارت “Made in Japan“، از عبارت “Crafted in Japan” در پشت دسته استفاده کرد. به همین دلیل، گیتارهای ساخت ژاپن به دو اسم MIJ و CIJ معروف‌ هستند.

استرتوکسترMade in Mexico Standard

در سال ۱۹۹۰ میلادی، فندر یک کارخانه در شهر انسنادای (Ensenada) مکزیک تأسیس کرد. اگر شما نیز یکی از بی‌شمار گیتاریست‌هایی هستید که یک فندر MIM در اختیار دارید، به‌خوبی می‌دانید که این سازها از هر گیتار دیگری که توسط شرکت‌های مختلف ساخته شده، ارزش خرید بالاتری ارائه می‌کنند. تولیدات فندر در مکزیک، تنها به Standard Stratocaster محدود نمی‌شود و سری‌های گوناگون، از جمله Classic Player و سری جدید‌تر Blacktop نیز در این کشور تولید می‌شوند.

American Vintage ’62 Reissue Strat 1988

اولین فندرهای reissue یا بازتولید شده، در سال ۱۹۸۲ و در همان کارخانه‌ی اصلی فندر واقع در شهر فولرتون (Fullerton) تولید شدند؛ یعنی سه سال پیش از آنکه در سال ۱۹۸۵، تولید کارخانه به کرونای کالیفرنیا منتقل شود. این گیتارها، بازسازی استرتوکسترهای ۱۹۵۷ و ۱۹۶۲ بودند. آن دسته از مدل‌های reissue که در فولرتون تولید شدند، مورد توجه خاص کلکسیونرها هستند.

American Vintage ’57 Reissue Strat 1991

در سال ۲۰۱۲، فندر با بازنگری اساسی سری American Vintage Reissue، تولید استرت‌های ۵۷ و ۶۲ را بعد از مدتی طولانی متوقف کرد و به‌جای آن مدل‌های ۵۶، ۵۹ و ۶۵ را به بازار معرفی کرد.

Signature Strats

فندر، پس از موفقیت مدل Eric Clapton Signature که در سال ۱۹۸۷ به بازار آمد، گیتارهای Signature را یکی از شالوده‌های برنامه‌‌های خود قرار داد. از آن زمان تابه‌حال، این شرکت مدل‌های سیگنچر زیادی را به بازار روانه کرده است. از جمله‌ی آنها می‌توان به مدل Jeff Beck (سال ۱۹۹۱)، مدل Stevie Ray Vaughan (سال ۱۹۹۲) و مدل Eric Johnson (سال ۲۰۰۵) اشاره کرد. دو مدل Clapton و Beck، ابتدا با پیکاپ‌های Lace Sensor عرضه شدند، ولی در سال‌های اخیر این پیکاپ‌ها جای خود را به پیکاپ‌های Noiseless دادند.

The STRAT

در دهه‌ی ۸۰ میلادی، کمپانی‌هایی مانند شارول (Charvel) و جکسون (Jackson) شروع به تبلیغ شبه-استرت‌های متالی خود کردند. زمان زیادی طول نکشید که فندر تصمیم گرفت با سوپر استرت خود، پاسخ آنها را بدهد. Fender در اوایل دهه هشتاد، The STRAT را به بازار روانه کرد. این ساز مجهز به یک ترمولوی شبه Floyd Rose و پیکاپ بریج جدیدی بنام X-1 بود. ظاهر این گیتار هم به‌خودی‌خود، بازگو کننده‌ی احوال ساز بود.

۱۹۹۵ Strat Plus

سری‌های مختلف Strat Plus که شامل Strat Plus, Strat Plus Deluxe و Strat Ultra می‌شد، همگی به سخت‌افزارهای مدرن‌تر و پیکاپ‌های Lace Sensor مجهز بودند. این گیتارها از سال ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۹ ساخته شدند.

Contemporary Strat

این ساز ساخت ژاپن که بین سال‌های ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۹ تولید می‌شد، به یک لاکینگ ترمولو (locking tremolo) و همچنین کویل-تپ (coil-tap) مجهز بود.

Custom Shop

در اواخر دهه‌ی هشتاد، فندر کارگاه Custom Shop را برای ساخت گیتار و بیس، به شیوه افسانه‌ای و اصیل زمانی که خود لئو فندر زمامدار امور بود، راه‌اندازی کرد. در Custom Shop، سازها به شیوه‌ای کاملاً سفارشی و با حداکثر کیفیت ساخته می‌شوند. ضمناً امکان انتخاب فینیش‌های Closet Classic, NOS و Relic نیز وجود دارد.

۱۹۹۶ Blue Star Strat

۲۰۱۲ Wayne Kramer Signature

۲۰۰۴ ۱۲-String Strat

۲۰۰۵ Stratosonic

۱۹۸۹ HLE Homer Haynes Limited Edition

۲۰۰۹ Stratacoustic

۲۰۰۷ Roland VG Stratocaster

۲۰۱۲ FSR Black Paisley Stratocaster