تاریخچه برند شکتر

گیتار الکتریک شکتر

شرکت شکتر (Schecter Guitar Research) حدود پنج دهه است که در زمینه ساخت گیتار‌ و قطعات آن فعالیت می‌کند. گیتارهای این برند در دستان بسیاری از بزرگان تاریخ موسیقی خوش درخشیده‌اند و امروزه انتخاب اول بسیاری از نوازندگان، به‌خصوص در سبک‌های راک و متال به شمار می‌آیند. در این مقاله، نگاهی می‌اندازیم به تاریخچه شکتر.

۱. تأسیس شکتر و ساخت گیتار‌های کاستوم شاپ

در سال ۱۹۷۶ و در محله ون نایز (Van Nuys) ایالت کالیفرنیای آمریکا، فردی به نام دیوید شکتر، یک مرکز تعمیرات گیتار با نام Schecter Guitar Research را تأسیس کرد.

این کارگاه، قطعاتی مانند دسته و بدنه یدکی، پیکاپ، بریج، پیک‌گارد، تیونر، پتانسیومتر و سایر اجزای گیتار را تولید می‌کرد و به فروش می‌رساند. بعدها، مرکز تعمیرات شکتر توانست قطعات گیتار خود را در فروشگاه‌های Robert Talbot بفروشد و قطعات مورد نیاز برخی از تولیدکنندگان گیتار نام‌آشنا را نیز تأمین کند.

تا اواخر دهه هفتاد میلادی، این کارگاه بیش از ۴۰۰ نوع قطعه گیتار را تولید می‌کرد؛ اما هنوز یک گیتار کامل تولید نکرده بود. در سال ۱۹۷۹، شکتر برای نخستین بار یک گیتار الکتریک کامل را به بازار عرضه کرد. پس از مدتی کوتاه، گیتار‌های این برند به کیفیت و البته قیمت بالا مشهور شدند و تنها توسط ۲۰ فروشنده در کشور آمریکا فروخته می‌شدند.

از طرفداران و مشتریان شکتر در آن دوره می‌توان به افراد مشهوری همچون مارک نافلر (Mark Knopfler)، پیت تاونزند (Pete Townshend) و ریچی بلکمور (Ritchie Blackmore) اشاره کرد.

گیتار الکتریک شکتر
مارک نافلر

۲. خریداری برند توسط سرمایه‌گذاران تگزاسی و آغاز تولید انبوه گیتار

در سال ۱۹۸۳، درست در زمانی که کارگاه کوچک شکتر دیگر از پس حجم تقاضای مشتریان خود برنمی‌آمد، چند سرمایه‌گذار تگزاسی این شرکت را به‌طور کامل خریداری کردند و خط تولید آن را به کارخانه‌ای در شهر دالاس ایالت تگزاس انتقال دادند. این کارخانه جدید، تا حدود پنج سال، میزبان تولیدات برند شکتر با قطعات وارداتی و برخی از قطعات انحصاری بود.

در زمستان سال ۱۹۸۴ و طی رویداد NAMM، شکتر از دوازده گیتار الکتریک و بیس جدید رونمایی کرد. مهم‌ترین گیتار رونمایی‌شده در این رویداد، یک تلکستر شبیه به گیتار مورد علاقه پیت تاونزند بود. با اینکه تاونزند هرگز تبلیغ این گیتار را نکرد، اما از آن به‌عنوان «گیتار پیت تاونزند» یاد می‌شد. بعد‌ها شکتر بر روی گیتار تلکستر خود نام Saturn و بر روی گیتار استرتوکستر خود نام Mercury را گذاشت. تمام گیتار‌های این کمپانی در آن دوره از تیونرهای موسوم به Lawsuit برخوردار بودند. همچنین در این گیتار‌ها از هداستاک‌های اصلی تلکستر و استرتوکستر استفاده می‌شد؛ امری که فندر در سال‌های اولیه فعالیت شکتر، اجازه آن را داده بود. اما در سال ۱۹۸۶ اوضاع تغییر کرد و استفاده از طراحی فندر منجر به یک دعوای حقوقی میان این دو شرکت شد. این دعوای حقوقی در نهایت باعث ورشکستگی شکتر و تعطیلی موقت کارخانه آن در اواخر سال ۱۹۸۶ شد.

در اوایل سال ۱۹۸۷، برند شکتر توسط هیساتاکه شیبویا (Hisatake Shibuya) خریداری شد و سپس موفق به امضای قرارداد با یکی از برترین گیتاریست‌های دنیا، اینگوی مالمستین (Yngwie Malmsteen) شد. این شرکت چندین گیتار سفارشی برای مالمستین ساخت که بسیاری از آنها از ویژگی‌هایی غیرمعمول مانند فرتبورد‌ اسکالوپ‌شده و هداستاک معکوس برخوردار بودند.

گیتار الکتریک شکتر
Schecter Yngwie Malmsteen

۳. احیای شهرت شکتر توسط شیبویا

همانطور که ذکر شد، در سال ۱۹۸۷، سرمایه‌گذاران تگزاسی برند ورشکسته شکتر را به یک کارآفرین ژاپنی با نام هیساتاکه شیبویا فروختند. شیبویا پس از خریداری شکتر، کارخانه آن را از تگزاس به کالیفرنیا بازگرداند و تمام تمرکز خود را بر افزایش کیفیت محصولات این برند و ساخت گیتارهای کاستوم و گران‌قیمت معطوف کرد.

در دوران مدیریت شیبویا، محصولات شکتر برای بار دیگر تنها از طریق چند فروشگاه منتخب در سطح کشور آمریکا قابل تهیه بودند. یکی از این فروشگاه‌ها، Sunset Custom Guitars واقع در هالیوود بود. در آن زمان، فردی به نام مایکل سیراولو (Michael Ciravolo) در این فروشگاه مشغول به کار بود که بعدها به مدیرعامل شکتر بدل شد.

در سال ۱۹۹۵، این کمپانی از گیتارهای الکتریک و بیس محبوب S-Series پرده برداشت. یک سال بعد از آن، شیبویا از سیراولو خواست که بر صندلی مدیریت شرکت بنشیند و او نیز این پیشنهاد را پذیرفت.

سیراولو که خود یک موزیسین خبره بود، از بسیاری از گیتاریست‌ها و موزیسین‌های مشهور دعوت کرد تا سفیر برند شکتر شوند. از مشهورترین این افراد می‌توان به Robert DeLeo از گروه Stone Temple Pilots، نوازندگان گروه White Zombie یعنی Jay Noel Yuenger و Sean Yseult و Xavier Rhone از گروه Carbon Nation اشاره کرد.

مایکل سیراولو هرگز طراحی‌های قدیم شکتر که برگرفته از گیتار‌های فندر بودند را نمی‌پسندید. به همین دلیل تصمیم گرفت تا با طراحی و عرضه مدل‌هایی مانند Avenger ،Hellcat و Tempest، به گیتار‌های برند خود شکلی منحصربه‌فرد و متمایز از طرح‌های شرکت‌های رقیب بدهد.

از سوی دیگر، در آن زمان شکتر ماهانه ۴۰ گیتار گران‌قیمت و کاستوم شاپ تولید می‌کرد و به دلیل تولید پایین و قیمت بالای محصولات خود، نمی‌توانست مخاطبان گسترده‌تر و موزیسین‌های جوان‌تر را جلب کند. برای حل این مشکل، سیراولو به دنبال کارخانه‌ای بود که بتواند در کنار تولید انبوه گیتارهای شکتر، کیفیت بالای آنها را نیز حفظ کند. در همین راستا، او در سال ۱۹۹۷ و در جشنواره موسیقی توکیو، با چند سازنده گیتار آسیایی مذاکره کرد و در نهایت، تصمیم بر ساخت گیتار‌های شکتر در کارخانه‌ای واقع در شهر اینچئون کشور کره جنوبی گرفت. بدین نحو، گیتار‌های این برند در کره جنوبی تولید می‌شدند و برای تنظیم و نهایی‌سازی، به آمریکا فرستاده می‌شدند.

در رویداد NAMM سال ۱۹۹۸، شکتر از سری Diamond رونمایی کرد. این سری شامل شش گیتار می‌شد که همگی قیمتی مقرون‌به‌صرفه داشتند و جزو نخستین گیتار‌های غیر-کاستوم این برند به شمار می‌رفتند.

در سال ۱۹۹۹ نیز گیتار هفت-سیم A-7 Avenger به سری Diamond اضافه شد. به‌علاوه در همین سال، گیتار C-1 نیز به بازار آمد که توسط جری هورتون (Jerry Horton) در موزیک ویدیوی Last Resort اثر Papa Roach استفاده شد و به افزایش محبوبیت برند Schecter کمک کرد.

۴. توسعه بخش کاستوم شاپ، ادامه تولید در آمریکا و تولید امپلیفایر گیتار

در سال ۲۰۱۲، شکتر خط تولید گیتارهای کاستوم شاپ خود را توسعه داد و علاوه بر اضافه کردن ۱۳۰۰ متر به مساحت این کارگاه، چندین دستگاه CNC از شرکت Haas Automation تهیه کرد. کمی بعد، این شرکت از سری جدید گیتار‌های کاستوم شاپ خود رونمایی کرد. این سری جدید که USA Production Series نام داشت، برای اولین بار در رویداد NAMM زمستان ۲۰۱۳ در دید عموم قرار گرفت.

همچنین شکتر در این رویداد از سری جدید پیکاپ‌های دست‌ساز خود برای گیتارهای الکتریک و بیس رونمایی کرد. این پیکاپ‌ها در گیتارهای USA Production نیز به کار گرفته شدند.

چندی بعد، این شرکت ورود خود به بازار امپلیفایر‌های گیتار و همکاری با James Brown، طراح مشهور امپلیفایر‌ را اعلام کرد.

از آن زمان تاکنون، شکتر تمام تمرکز خود را بر روی تولید گیتار و بیس معطوف کرده است و با ارائه محصولات بسیار متنوع و باکیفیت در بازه‌های قیمتی مختلف، موفق به جلب نظر نوازندگان بی‌شماری در سراسر جهان شده است. امروزه می‌توان شکتر را به‌عنوان یکی از برند‌های برتر سازنده گیتار قلمداد کرد و کسب جوایز متعدد از نشریات معتبر و همکاری با هنرمندان بزرگ، شاهدی بر این مدعاست.

یکی از افتخارات شکتر، فهرست رو به رشد موزیسین‌های مشهوری است که از گیتار‌ها و بیس‌های این برند استفاده می‌کنند. از آن جمله می‌توان به نیک جانستون (Nick Johnston)، زک وایلد (Zakk Wylde)، کیث مرو (Keith Merrow)، رابرت اسمیت (Robert Smith)، دن دانگن (Dan Donegan)، دیل استوارت (ٰDale Stewart)، دنیل فرث (Daniel Firth) و سینیستر گیتس (Synyster Gates) اشاره کرد.

منبع: Schecter
مترجم: امیر تولی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *