ماژولیشن
ماژولیشن، به مجموعهای از افکتهای صوتی گفته میشود که برای ایجاد حرکت، پویایی و عمق به کار گرفته میشوند. با وجود آنکه افکتهای ماژولیشن انواع گوناگونی دارند، اما اساس همگی آنها بر پایهی تقسیم سیگنال صدا به دو بخش، دگرگون کردن یکی از آنها و یکی کردن دوبارهی آنهاست. نتیجه، صدایی بسیار متفاوت با صدای اصلی خواهد بود.
نخستین نمونههای افکت ماژولیشن، در دههی ۴۰ میلادی، توسط دان لسلی شکل داده شد و در دهههای بعد به یکی از اصلیترین افکتهای مورد استفاده در موسیقی بدل شد.
افکتهای ماژولیشن، شامل افکتهایی چون فیزر (phaser)، کورِس (chorus)، فلنجر (flanger)، وایبراتو (vibrato)، ترمولو (tremolo) و … میشود. هر یک از این افکتها، ویژگیهای خاص خود را دارند و شناخت و بهکارگیری آنها، به نوازنده در خلق صداهای جدید و نو کمک شایانی میکند.
این افکتها میتوانند بهصورت سختافزاری یا نرمافزاری روی موسیقی اعمال شوند؛ اما رایجترین سختافزار تولید افکتهای ماژولیشن، برای نوازندگان گیتار، پدالهای ماژولیشن هستند. این پدالها که توسط کمپانیهایی چون باس، ام اکس آر (MXR)، نواکس (Nux)، الکترو-هارمونیکس، استرایمون، تی سی الکترونیک و … تولید میشود، به سادهترین شکل ممکن، افکتهای ماژولیشن را در اختیار گیتاریستها قرار میدهند.