آموزش, مقالات, مقالات استودیویی
اولین کارت صدای خود را خریدم؛ حالا چه کنم؟
نوامبر
اخیراً یکی از دوستان من تصمیم گرفت پس از ۱۵ سال مجدداً ضبط موسیقی در خانه را شروع کند. پانزده سال پیش، او یک کارت صدای دیجی‌دیزاین MBox، یک میکروفون خازنی Blue Baby Bottle، یک گیتار آکوستیک ارزان قیمت واشبرن، یک گیتار Danelectro دست دوم، چند سمپل درامز و استعدادی قابل توجه در ساختن آهنگ‌های نیش‌دار ایندی پاپ داشت. اما جریان زندگی راه خودش را رفت، اولویت‌ها تغییر کردند و دیگر تولید موسیقی اولویت بالایی نداشت.
از آنجا که می‌دانست من در جمع‌آوری تجهیزات و تولید موسیقی در استودیوی خانگی ثابت‌قدم بوده‌ام، با من تماس گرفت تا چند سؤال درباره راه‌اندازی یک استودیوی خانگی کوچک از من بپرسد. چیز عجیب و شگفت‌آوری نمی‌خواست: یک کارت صدا با یک یا دو ورودی، یک میکروفون خوش‌صدای مقرون‌به‌صرفه و چند پلاگین. پس از کمی صحبت به این نتیجه رسیدیم که کارت صدای Universal Audio Apollo Twin MKII DUO مناسب نیاز او خواهد بود. اگرچه این کارت صدای کوچک از رقبای خود گران‌قیمت‌تر است، اما به همراه یک نرم‌افزار آهنگسازی کامل (UAD LUNA) و گلچین خوبی از شبیهسازهای تراز اول شرکت یونیورسال آدیو عرضه می‌شود.
او یک هفته بعد به من پیام داد که کارت صدای آپولو به دستش رسیده و می‌خواهد درباره موارد ضروری دیگر صحبت کند. همچنین از من خواست که در صورت امکان، مراحل ضبط موسیقی را به‌صورت خلاصه به او آموزش دهم تا او بتواند مجدداً به این عرصه وارد شود. در واقع او از همه نظر یک مبتدی به حساب می‌آمد. در این حین، من به یاد تجربه خرید اولین کارت صدای خودم در سال ۲۰۰۳ افتادم. در آن زمان پس از خرید کارت صدا، آن را به کامپیوتر متصل کرده و با خود فکر کردم «حالا چه کار کنم؟».
سالهای سال با یک کارت صدای ساده ضبط می‌کردم، صدها پلاگین را امتحان کردم، تجهیزاتی که یا خود خریده بودم و یا از رفقایم قرض گرفته بودم را آزمایش کردم و تمام تلاشم را به کار بستم تا استودیوی خانگی ساده‌ام بهترین صدادهی ممکن را داشته باشد. اما اگر اکنون به گذشته برگردم، رویکرد دیگری را پیش می‌گرفتم و اولویت‌گذاری‌هایم را در زمینه خرید و استفاده حداکثری از استودیوی کوچکم تغییر می‌دادم.
پس اگر شما هم به‌تازگی اولین کارت صدای خود را خریده‌اید و به برداشتن گام بعدی فکر می‌کنید، چند نصیحت را از این هم‌قطار کهنه‌کار بشنوید.
پرسش اصلی: می‌خواهید چه نوع موزیکی تولید کنید؟
شاید این سؤال به نظر شما بدیهی برسد؛ اما احتمال زیادی دارد که در آغاز راه، برداشت گنگی از نوع موسیقی مورد نظر خود داشته باشید. این مسئله برای من همواره یک مشکل بوده است؛ زیرا دائماً سبک عوض می‌کنم. اگرچه لازم نیست موسیقی خود را در چارچوب‌‌های خشک محصور کنید، اما بد نیست سبک‌های موسیقی که از شنیدن و تولید آنها لذت می‌برید را کمی محدودتر کنید. این کار هدفی کاربردی دارد؛ زیرا می‌تواند در انتخاب سخت‌افزار و نرم‌افزار مؤثر باشد. مثلاً اگر قصد دارید به تولید موسیقی EDM یا Ambient مشغول شوید، شاید بد نباشد نرم‌افزار Ableton Live ،Reason یا Bitwig را به‌عنوان نرم‌افزار آهنگسازی خود انتخاب کنید. اگر قصد ضبط کردن سازهای زنده را دارید، شاید Pro Tools یا Cubase برای شما مناسب‌تر باشد. نرم‌افزار FL Studio برای تولید بیت‌های هیپ هاپ به استاندارد بازار بدل شده و Presonus Studio One نیز نرم‌افزاری همه‌فن‌حریف است که برای تولید سبک‌های مختلف موسیقی مناسب است.
خوشبختانه اکثر نرم‌افزارهای آهنگسازی، نسخه‌های سبک مجانی یا ارزان‌قیمت دارند که می‌توانید آنها را امتحان کرده و روش کار با آنها را بسنجید. به یاد داشته باشید که استاد شدن در هر نرم‌افزار آهنگسازی، نیاز به تمرین و پایمردی بسیار دارد. پس وقتی چند نرم‌افزار را امتحان کردید، نرم‌افزاری که از کار با آن بیشتر لذت بردید را انتخاب کنید و حداقل چند ماه به آن پایبند باشید. اگر پس از چند ماه، این نرم‌افزار به نظرتان مناسب نبود، می‌توانید نرم‌افزار دیگری را امتحان کنید.
شناخت نرم‌افزار آهنگسازی و پلاگین‌های همراه آن
حال که یک نرم‌افزار آهنگسازی را انتخاب کرده‌اید، وقت آن است که پلاگین‌های پیش‌فرض نرم‌افزار را نیز به‌خوبی بشناسید. میل به ولخرجی کردن در خرید پلاگین‌ها می‌تواند هوسی مقاومت‌ناپذیر باشد. خود من هم دائماً مرتکب این اشتباه می‌شوم. اما اگر بدانید که تا چه حد می‌توانید از پلاگین‌های همراه نرم‌افزار آهنگسازی خود استفاده کنید، شاید شگفت‌زده شوید. امروزه پلاگین‌هایی که به همراه نرم‌افزار آهنگسازی یا کارت صدای شما ارائه می‌شوند، عمدتاً پردازنده‌هایی قدرتمند و حرفه‌ای هستند.
صرف زمان برای استفاده از نرم‌افزارهایی که در اختیار دارید، باعث می‌شود کاستی‌های کلکسیون پلاگین خود را بهتر درک کنید و بتوانید خریدهایی هوشمندانه‌تر انجام دهید. این کار همچنین به شما کمک می‌کند که بر روی مبانی ضبط و میکس کار کنید؛ بدون آنکه متغیرهای اضافی بر سر راهتان قرار گیرند.
همانطور که پیش‌تر اشاره کردم، پس از خرید اولین کارت صدای خود این مسیر را نرفتم. بلکه انبوهی از پلاگین‌ها را جمع کرده و هر آنچه که دارای تخفیف بود را خریدم. این کار از یک نظر مفید بود؛ می‌توانستم پلاگین‌های مختلف را امتحان کرده و سلیقه خود را شکل دهم. اما در عمل تنها کسر کوچکی از این پلاگین‌ها را استفاده می‌کنم و پولی که برای آنها هزینه کرده‌ام را می‌توانستم خرج سخت‌افزار، پوشش آکوستیک و سایر تجهیزات بنیادین و بسیار تأثیرگذار بر کیفیت صدای موسیقی کنم. همچنین زمانی که برای بررسی این پلاگین‌ها صرف کرده‌ام را می‌توانستم صرف خلق موسیقی کنم!
آزمودن و انتخاب پلاگین‌های بیشتر
نصیحت پیشین من درباره شناخت پلاگین‌های همراه نرم‌افزار آهنگسازی را با ادعایی جزمی اشتباه نگیرید. با گشتن در انجمن‌های آنلاین و آموزش‌های یوتیوب، به جماعت مرتاض‌مسلکی برخواهید خورد که ادعا می‌کنند اگر نتوانید با پلاگین‌های پیش‌فرض و یک میکروفون ۵۰ دلاری، آهنگ‌های فوق‌العاده بسازید، حتماً بی‌استعداد هستید. از نظر من این ادعا نوعی دورویی است. به هر حال بعضی از تجهیزات، چه سخت‌افزاری و چه نرم‌افزاری، خوش‌صداتر و باکیفیت‌تر هستند و مهم‌تر آنکه می‌توانند الهام‌بخش باشند.
با وجود این سعی کنید تا حد امکان از نسخه‌های آزمایشی رایگان استفاده کنید. تفاوت زیادی میان مشاهده بررسی ویدئویی یک نرم‌افزار و استفاده کردن از آن وجود دارد. انتخاب ابزار مناسب برای خلق هنر، روندی بسیار شخصی است. از هر گیتاریست، نوازنده کیبورد یا هر نوازنده دیگری که بپرسید، به شما خواهد گفت که برخی از تجهیزات در دست او خوب می‌نشینند؛ در حالی که ممکن است آن ابزارها برای یک نوازنده دیگر اصلاً مناسب نباشند. همین مسئله درباره نرم‌افزارها نیز صدق می‌کند و تنها راه تشخیص اینکه چه نرم‌افزاری مناسب شماست، امتحان کردن آن است.
من در حال حاضر از شبیهسازهای سخت‌افزار دیجیتال و آنالوگ شرکت یونیورسال آدیو استفاده می‌کنم؛ از جمله Teletronix LA-2A ،AMS Neve RMX16 Digital Reverb ،Lexicon 224 و Dangerous Music BAX EQ. همچنین بدون اکولایزر FabFilter Pro-Q 3 اصلاً نمی‌توانم کار کنم. اما این سلیقه من است. دوستان همکارم هر یک سلیقه خود را دارند و شما نیز قطعاً سلیقه خود را پیدا خواهید کرد.
شناخت و پذیرش مزایا و محدودیت‌های سازهای مجازی
سازهای مجازی برای استودیوهای خانگی یک موهبت الهی به شمار می‌آیند؛ زیرا گستره‌ای از صداهای کاربردی را در اختیار ما قرار می‌دهند. از درامز آکوستیک گرفته تا سینتی‌سایزرهای قدیمی، بالاخره کسی پیدا می‌شود که نسخه مجازی آنها را تولید کند.
نرم‌افزارهای سمپلینگ و مدلینگ بسیار پیشرفته شده‌اند و صدای سازهای مجازی امروزی به‌طرز خیره‌کننده‌ای واقعی به نظر می‌رسد. اما هنوز میان ساز واقعی و ساز مجازی فاصله است. اگر از ساز مجازی انتظار داشته باشید که شبیه‌ساز بی‌عیب‌ونقص یک ساز واقعی باشد، باید خود را برای ناامید شدن آماده کنید.
پیشنهاد می‌کنم یک تغییر کوچک در دیدگاه خود ایجاد کنید. ساز مجازی را به‌عنوان یک موجود مستقل ببینید و نه به‌عنوان جایگزینی برای ساز واقعی. از آنها به‌صورت خلاقانه استفاده کنید و از این حقیقت که سازهای مجازی، محدودیت‌های سازهای واقعی را ندارند، بهره ببرید. من در آهنگ‌های خود از ترکیبی از درامز واقعی، درامز سمپل‌شده، درام ماشین، گیتار و بیس، سینتی‌سایزرهای آنالوگ، سینتی‌سایزرهای نرم‌فزاری و… استفاده می‌کنم. پذیرش محدودیت‌های سازهای واقعی و مجازی، باعث ایجاد روش‌های خلاقانه برای دور زدن این محدودیت‌ها می‌شود. از جمله این روش‌ها می‌توان این موارد را مثال آورد: استفاده از تکنیک ری-امپ برای سازهای مجازی، کوک کردن یک سینتی‌سایزر آنالوگ مونوفونیک به‌صورت یک سینتی‌سایزر پلی‌فونیک با استفاده از سمپلرهای نرم‌افزاری، لایه‌بندی کردن درامز مجازی با استفاده از های هت و سنج‌های طبیعی برای افزایش حس واقعیت در صدا و …
سرمایه‌گذاری روی سخت‌افزار، میکروفون و تجهیزات دیگر
حال بیایید توجه خود را به تجهیزات سخت‌افزاری معطوف کنیم؛ چیزهایی از قبیل میکروفون، ساز، امپلیفایر، پدال افکت و…
در طی سالیان کار در استودیوی خانگی، درس‌های مهمی درباره خرید تجهیزات استودیویی آموخته‌ام که در ادامه به مهمترین آنها اشاره می‌کنم.
ابتدا اینکه در شرایط آکوستیک نامطلوب، میکروفون‌های دینامیک (dynamic) را دوست خود بدانید. اگرچه می‌توانید بخش زیادی از تولید موسیقی را با کامپیوتر انجام دهید و نگران صدادهی اتاق خود نباشید، اما وقتی پای میکروفون‌گذاری به تنظیم شما باز شود، نقایص صوتی اتاق خود را نشان می‌دهند. میکروفون‌های خازنی (condenser) بسیار حساس هستند و هر صدایی از جمله بازگشت صدا از دیوارها، صدای ترافیک، نویز ناشی از سیستم تهویه ساختمان و … را دریافت می‌کنند. اما یک میکروفون دینامیک باکیفیت مانند Shure SM7B یا Beyerdynamic M88TG، کیفیت صدای حرفه‌ای را در کنار کاهش نویزهای پس‌زمینه به شما ارائه می‌کند. به‌علاوه، این میکروفون‌ها آنقدر انعطاف‌پذیر هستند که برای میکروفون‌گذاری سازهای مختلف می‌توان از آنها استفاده کرد. در حقیقت، در فضای آکوستیکی نامناسب، میکروفونی مانند Shure SM57 (میکروفون ارزان قیمت و همه‌فن‌حریف برای اجراهای زنده)، گزینه‌ای مطمئن‌تر از یک میکروفون خازنی دیافراگم بزرگ و گران قیمت به حساب می‌آید. آیا چنین میکروفونی صدای Hi-Fi خواهد داشت؟ نه. اما استفاده از صداهایی Lo-fi نیز یک استراتژی مناسب برای استودیوهای خانگی است.
در مورد سایر سخت‌افزارهای فیزیکی، بهترین گزینه‌ای که توان تهیه آن را دارید، بخرید. دوباره یادی کنیم از مرتاضان عرصه صدا: آیا می‌توان صدایی فوق‌العاده را از تجهیزات استودیویی ارزان قیمت به دست آورد؟ بله، با صرف زمان و تلاش کافی، حتماً این کار امکان‌پذیر است. اما به یاد داشته باشید که تفاوت اصلی میان تجهیزات مبتدی و حرفه‌ای این است که تجهیزات حرفه‌ای شما را سریع‌تر به صدای مد نظرتان می‌رسانند. هرچه تجهیزات استودیوی شما بهتر باشد، رسیدن به صدای مطلوب، نیازمند صرف زمان و انرژی کمتری است. این قاعده شامل همه چیز می‌شود: میکروفون، گیتار، آمپلی فایر، افکت، پردازنده، سینتی‌سایزر، درامز و….
سرمایه‌گذاری بر روی بهترین تجهیزاتی که توان خریدشان را دارید، نهایتاً زمان بیشتری را در استودیو در اختیار شما می‌گذارد و زمان مهمترین دارایی در شغل ما است.
سخن نهایی
وقتی اولین کارت صدای خود را تهیه می‌کنید، قدم در راه سفری بسیار هیجان‌انگیز و چالش‌برانگیز گذاشته‌اید. هرچه بیشتر جلو می‌روید، بیشتر به این نکته پی می‌برید که فرمول مشخصی برای تولید آهنگ‌های خوش‌صدا وجود ندارد. این نکته هم آرامش‌بخش است و هم مأیوس‌کننده! مانند هر کار دیگری که ارزش انجام دادن داشته باشد، تبدیل شدن به یک تولیدکننده ماهر موسیقی نیز نیازمند صرف زمان، دقت و صبوری است. بعضی روزها مانند یک پیروزی عظیم خواهند بود و بعضی روزها هم شما را درهم‌شکسته و خسته می‌کنند. اما بی‌دلیل نیست که ما انتخاب کرده‌ایم یک کارت صدا بخریم و ساعت‌ها وقت خود را صرف آموزش چگونگی ساخت، اجرا، تولید و میکس موسیقی کنیم؛ زیرا ساختن موسیقی مانند جادوست و وقتی که در و تخته با هم جفت می‌شوند، هیچ حسی به پای حس تولید موسیقی نمی‌رسد!
منبع: Sweetwater
نویسنده: Jake Jenkins
مترجم: کیان ایرجی