بهترین درامر‌های تاریخ

اگر یک موزیسین یا دوستدار موسیقی هستید، حتماً تا کنون بحثی داغ با دوستان و همکاران خود درباره بهترین درامر‌ تاریخ داشته‌اید. این بحث می‌تواند فرسایشی و تمام‌نشدنی باشد؛ زیرا درامر‌های استثنایی به‌حدی در تاریخ موسیقی زیاد هستند که نمی‌توان تنها یکی از آنها را به‌عنوان بهترین نوازنده درامز تاریخ نام برد.

به همین دلیل تصمیم گرفتیم تا فهرستی از برترین درامرهای تاریخ تدوین کنیم تا یک بار برای همیشه، به این بحث پایان دهیم!

بسیاری از افراد در انتخاب نوازنده مورد علاقه خود، تنها وجوه تکنیکی را مد نظر قرار می‌دهند و برخی دیگر، سادگی نوازندگی، خلاقیت و زمانبندی هوشمندانه را نیز عواملی ارزشمند می‌دانند. برخی از افراد نیز با رویکردی نه‌چندان منطقی، شهرت درامر و تعداد جوایزی که به او در جشنواره‌هایی سوال‌برانگیز نظیر گرمی (Grammy) اعطا شده است را مد نظر قرار می‌دهند.

در این فهرست، با در نظر گرفتن تمامی این مؤلفه‌ها به‌صورت همزمان، بهترین درامر‌های دنیا را انتخاب کرده‌ایم؛ زیرا معتقدیم اگر یک نوازنده مهارت تکنیکی بی‌نظیری داشته باشد اما نتواند ایده‌هایی خلاقانه به نوازندگی خود بیفزاید، توانایی ایجاد جذابیت برای شنونده را نیز ندارد و نباید به این لیست راه یابد.

اما چالش بزرگی که هنگام تدوین این فهرست با آن مواجه شدیم، انتخاب تنها ده نفر از میان تعدادی بی‌شمار از نوازندگان بسیار ماهر و خلاق تاریخ بود. به همین دلیل، علاوه بر فهرست اصلی، فهرست افتخاری کوتاه دیگری نیز از درامر‌هایی تهیه کرده‌ایم که شاید نام آنها در فهرست اصلی دیده نشود، اما مهارت و خلاقیت آنها غیر قابل انکار است.

امیدواریم از خواندن این مقاله لذت ببرید.

۱۰. بیل بروفورد (Bill Bruford)

نوازنده گروه‌های Yes ،King Crimson ،Earthworks و Genesis

بیل بروفورد، یکی از اساتید نوازندگی درامز و سازهای کوبه‌ای، با نوازندگی در گروه موسیقی Yes به شهرت رسید و بعدها، نوازندگی فوق‌العاده خود را به گروه King Crimson و اجراهای زنده گروه Genesis نیز برد.

وی در بسیاری از گروه‌های دیگر نیز به‌صورت مقطعی نوازندگی کرده است و اکنون، نام او در Rock and Roll Hall of Fame جای دارد.

تأثیر بروفورد در صحنه موسیقی معاصر به‌حدی بوده است که برخی از درامرهای بسیار مشهور دنیا، از او به‌عنوان یکی از افراد الهام‌بخش به آنها در مسیر نوازندگی خود یاد کرده‌اند. از این افراد می‌توان به مایک پورتنوی (Mike Portnoy) و دنی کری (Danny Carey) اشاره کرد.

مهارت تکنیکی فوق‌العاده بیل به همراه سواد بالای او در موسیقی جز و راک، او را به یک دانشمند موسیقی تبدیل کرده‌اند.

نکاتی جالب در مورد بیل بروفورد

این نوازنده در سال ۲۰۱۶، مدرک PhD خود در رشته موسیقی را از دانشگاه Surrey کسب کرد. او از جینجر بیکر (Ginger Baker) به‌عنوان یکی از مهم‌ترین الگوهای خود در نوازندگی یاد کرده است.

جالب است بدانید که مربی بروفورد در کودکی، Lou Pocock، پرکاشنیست Royal Philharmonic Orchestra بوده است.

۹. مکس واینبرگ (Max Weinberg)

درامر Bruce Springsteen و E Street Band

مکس واینبرگ را می‌توان یکی از قابل‌اتکاترین و خستگی‌ناپذیرترین درامر‌های دنیا دانست. او شب‌ها و شب‌ها به‌صورت مداوم در اجراهای بروس اسپرینگستین می‌نواخته است و رهبر گروه Max Weinberg 7، یعنی گروه موسیقی حاضر در برنامه‌های The Late Night Show با اجرای Conan O’Brien و The Tonight Show با اجرای Jay Leno نیز بوده است. مسلم است که او نیز مانند فرد قبلی این لیست، در Rock and Roll Hall of Fame جایگاهی اختصاصی دارد.

وی با نوازندگی درامز به سبک و سیاق موسیقی بلوز، گروه موسیقی خود را رهبری می‌کند. یک گیتاریست یا وکالیست می‌تواند به آسانی فرد اصلی یک گروه موسیقی باشد؛ اما این کار برای یک درامر بسیار دشوار‌تر است و برای دستیابی به آن، باید مهارتی فوق‌العاده در نواختن این ساز داشته باشد. باید بگوییم که واینبرگ نیز چنین است.

واینبرگ در مصاحبات خود، از جین کروپا (Gene Krupa)، بادی ریچ (Buddy Rich) و رینگو استار (Ringo Starr) به‌عنوان مهم‌ترین الگوهای خود در نوازندگی یاد کرده است.

مکس واینبرگ فردی کمال‌گراست و معتقد است که باید با نظم تمام، عملکردی بی‌نقص را برای شنوندگان خود ارائه کند. این رویکرد می‌تواند وی را به الگویی بسیار خوب برای درامر‌های مبتدی تبدیل کند.

نکاتی جالب در مورد مکس واینبرگ

واینبرگ تنها درامر خانواده خود نیست و فرزند او، جیمز واینبرگ (James Weinberg) نیز درامر گروه Slipknot است.

در سال ۱۹۵۶، زمانی که واینبرگ پنج سال سن داشت، با تماشای الویس پرسلی و D.J. Fontana در برنامه Milton Berle Show، عاشق ساز درامز شد. وی در شش سالگی شروع به تمرین نوازندگی کرد و در هفت سالگی، در برخی از گروه‌های موسیقی درامز می‌نواخت!

۸. مایک پورتنوی (Mike Portnoy)

درامر Dream Theater و Neal Morse

مایک پورتنوی در طول فعالیت حرفه‌ای خود، در گروه‌های بسیاری حضور داشته است و حتی بنیانگذار برخی از آنها بوده است. اما دلیل اصلی شهرت او، عضویت ۲۵ ساله در گروه Dream Theater است. پورتنوی می‌گوید که در دبیرستان، کمی تئوری موسیقی خوانده است؛ اما در نوازندگی درامز کاملاً خودآموخته است. مهارت وی در نواختن این ساز به‌حدیست که مجله Modern Drummer تا به امروز به او ۳۰ جایزه اعطا کرده است و او را در بخش Hall of Fame خود نیز قرار داده است.

پورتنوی، افرادی چون بیل بروفورد، نیل پرت (Neil Peart) و آلن وایت (Alan White) را الگوی خود در نوازندگی می‌داند و سفیر رسمی درام‌های Tama، سنج‌های Sabian، درام هد‌های Remo و درام استیک‌های برند ProMark است. پس اگر طرفدار پورتنوی هستید و درامز نیز می‌نوازید، محصولات این برند‌ها می‌توانند برای شما مناسب باشند.

نکاتی جالب در مورد مایک پورتنوی

این نوازنده برجسته در دانشکده موسیقی Berklee با جان پتروچی و جان میونگ آشنا شد. کمی بعد، او در کنار این دو موزیسین بااستعداد، از تحصیل در دانشگاه انصراف داد و آنها در کنار یکدیگر و البته همراه با James LaBrie، گروه موسیقی Dream Theater را شکل دادند. البته، در ابتدا نام این گروه Majesty بود و بعدها نام آن تغییر یافت.

جالب است بدانید که دختر پورتنوی در یک گروه موسیقی با نام Meanstreak فعال است که اعضای آن، همگی همسران اعضای گروه Dream Theater هستند!

۷. بادی ریچ (Buddy Rich)

درامر Joe Marsala ،Bunny Berigan و Artie Shaw

بادی ریچ یک درامر و رهبر گروه موسیقی سبک جز بود که به سرعت و قدرت بسیار بالا و در عین حال، ظرافت و تکنیک فوق‌العاده نوازندگی خود مشهور بود.

او یک نوازنده نابغه و خودآموخته بود و زمانی که تنها چهار سال سن داشت، در تئاتر‌های Broadway درام می‌نواخت!

ریچ در نوجوانی، اجراهای زنده گروه‌های موسیقی مطرح زمان خود را رهبری می‌کرد و در ۱۵ سالگی، به دومین فرد خردسال مشهور و پردرآمد در دهه سی میلادی تبدیل شد!

با از مد افتادن گروه‌های موسیقی بزرگ، ریچ به شگفتی‌آفرینی و پای‌بندی خود به هنر ادامه داد و برای موزیسین‌هایی بسیار مشهور نظیر الا فیتزجرالد (Ella Fitzgerald) و لویی آرمسترانگ (Louis Armstrong) درامز نواخت که حضور پررنگ او در تلویزیون را نیز به دنبال داشت.

او معمولاً درام استیک‌های خود را به‌صورت عادی (traditional) در دست می‌گرفت؛ اما هنگام نواختن فلور تام، موقعیت چوب‌ها در دستان خود را به‌حالت هماهنگ (matched) تغییر می‌داد. در دوره‌ای نیز ریچ تنها با استفاده از براش نوازندگی می‌کرد که تصمیمی جالب بود.

نکاتی جالب در مورد بادی ریچ

در میان اتفاقات محیرالعقولی که برای ریچ در طی زندگیش رخ داده بوده است، آموزش درامز به مل بروکس (Mel Brooks) زمانی که بروکس ۱۴ سال داشته است، یکی از جالب‌ترین این اتفاقات است. دیگر نکته جالب در مورد بادی این است که وی مهارت بسیاری در ورزش‌های رزمی داشته است و برای مدتی، مربی جودوی نیروی دریایی آمریکا نیز بوده است!

گفته می‌شود که ریچ فردی کم‌تحمل و عصبی بوده است و چند باری با فرانک سیناترا (Frank Sinatra) نیز وارد درگیری فیزیکی شده است. با در نظر گرفتن مهارت ریچ در هنرهای رزمی، مطمئنیم این دعوا به‌نفع او تمام شده است!

۶. هل بلین (Hal Blaine)

درامر The Wrecking Crew و The Beach Boys

بلین را می‌توان پرکارترین درامر دنیا با بیشترین آثار ضبط‌شده دانست. این نوازنده افسانه‌ای در بیش از ۳۵۰۰۰ جلسه ضبط استودیویی حضور داشته است و صدای نوازندگی او در بیش از ۶۰۰۰ سینگل ترک شنیده می‌شود.

هل بلین، درامر ۴۰ آهنگ شماره یک و ۱۵۰ آهنگ راه‌یافته به لیست ۱۰ آهنگ برتر آمریکا بوده است. او با چندی از مشهورترین و محبوب‌ترین موزیسین‌ها و گروه‌ها همکاری کرده است؛ گروه‌هایی که برخی از آنها، هنوز هم فعالیت دارند و از شهرت بسیاری نیز برخوردار هستند. با چنین کارنامه‌ای، بدیهی است که بسیاری از افراد، بلین را جزو بزرگترین درامرهای تاریخ قلمداد کنند.

بلین طی سالهای فعالیت خود، تأثیراتی چشمگیر نیز بر صنعت موسیقی گذاشته است که از مهمترین‌های آنها می‌توان به رواج دادن بیت دیسکو در ضبط‌های استودیویی اشاره کرد. جالب است بدانید که بلین، نوازنده درامز تمامی آثار برنده جایزه گرمی از سال ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۱ بوده است!

با ظهور درام ماشین و کامپیوتر، هل بلین نیز فعالیت خود را کاهش داد و پس از آن، تنها برای فیلم‌ها، اجراهای زنده و تلویزیون درامز نواخت.

نکاتی جالب در مورد هل بلین

این نوازنده افسانه‌ای در هشت سالگی شروع به نواختن درامز کرد و اولین همکاری مهم او، همکاری با گروه موسیقی بزرگ Count Basie بود.

بلین در حرکتی خلاقانه و جالب، پس از نواختن درامز در هر مکانی، یک برچسب با نوشته «Hal Blaine Strikes Again» به‌معنای «هل بلین دوباره حمله‌ور می‌شود» در آنجا به جای می‌گذاشت.

الگوی نوازندگی بلین در آهنگ Be My Baby از Ronette، پرتکرار‌ترین و کپی‌شده‌ترین الگوی نوازندگی در میان درامر‌هاست.

۵. کیث مون (Keith Moon)

درامر گروه‌های The Who و Plastic Ono Band

کیث مون، نوازنده مشهور گروه The Who، از اولین کسانی است که در درام کیت خود یک درام دابل بیس به‌کار گرفته است. دیگر چیزی که مون به آن مشهور است، نواختن پاساژ در عجیب‌ترین قسمت‌های موسیقی، با تکیه بر تام و سنج است. او به‌گونه‌ای درام می‌نواخت که انگار یک رهبر موسیقی بود، نه یک درامر.

نوازندگی مون، شباهتی غیرقابل انکار با بزرگانی دیگر همچون جین کروپا و هل بلین داشت. اما تایمینگ او به دقت آنها نبود و کمی آزادتر و شناور‌تر بود.

مون از نواختن درامز به‌صورت سولو بیزار بود و حتی زمانی که مجبور بود نیز این کار را انجام نمی‌داد.

کیث اما عاداتی عجیب داشت؛ یکی از این عادات، نابود کردن درام کیت خود پس از هر اجرا و در کل، نابود کردن وسایل بود. گفته می‌شود که او حتی هنگام اقامت در هتل نیز اتاقی که در آن سکونت داشت را به‌کلی خراب می‌کرد. همین رفتار نابودگرانه نیز باعث مرگ زودهنگام او شد؛ اما نام وی به‌عنوان یکی از بهترین درامرهای تاریخ، تا مدتها بر سر زبان‌ها خواهد ماند.

نکاتی جالب در مورد کیث مون

گفته می‌شود مون الهام‌بخش سازندگان برنامه عروسکی Muppets برای ساخت شخصیت Animal بوده است. دوستان کیث به‌دلیل رفتار خرابکارانه او، لقب «Moon the Loon» به‌معنای «مون خل و چل» را به او داده بودند.

همچنین گفته می‌شود او هنگام خلوت با خود، عبارت «lead zeppelin» به‌معنای «زپلین سربی» به ذهنش رسیده است و الهام‌بخش او برای انتخاب نام Led Zeppelin بوده است.

۴. جان بانم (John Bonham)

درامر Led Zeppelin و The Band of Joy

John Bonham که بسیاری او را بهترین درامر تاریخ می‌دانند، بیش از هر چیز، به‌غریزه و حس درونی فوق‌العاده خود در یافتن ریتم و زمان‌بندی مشهور است. او عشقی فناناپذیر به‌سرعت داشت و این امر، در ضربات بسیار سریع او به کیک درام و ریتم‌های پیچیده بسیار پرسرعت او به‌خوبی شنیده می‌شود.

بانم اولین درام کیت خود را در سن پانزده سالگی خریداری کرد و از آن زمان، به‌صورت خودآموز شروع به یادگیری نوازندگی کرد. گفته می‌شود که بزرگ‌ترین الگوهای او در نوازندگی، مکس روچ (Max Roach) و بادی ریچ بوده‌اند.

استعداد و هنر جان در نوازندگی به حدی بود که بسیاری از درامر‌های جوان‌تر که خود نیز شهرتی بسیار دارند، مانند دیو لومباردو (Dave Lombardo)، دیو گرول (Dave Grohl) و چد اسمیت (Chad Smith)، او را مهم‌ترین الگوی خود در نوازندگی می‌دانند.

بانم از ماهرترین نوازندگان درامز در سبک راک بود؛ اما بعد‌ها، رگه‌هایی از سبک‌های فانک و لاتین را نیز وارد کار خود کرد.

نکاتی جالب در مورد جان بانم

سولوی جان بانم به نام Moby Dick، یک سولوی بسیار طولانی با مدت زمان ۲۰ دقیقه بود که وی به‌صورت زنده اجرا کرد و استقبال گرم تماشاچیان را نیز به دنبال داشت.

در حالی که بانم تقریباً تمامی جوایز قابل اعطا به یک درامر را در کارنامه خود دارد و بسیاری نیز او را یک اسطوره می‌دانند، اما بسیاری از منتقدین موسیقی، نوازندگی سفت‌و‌سخت و سرراست او را نمی‌پسندند و معتقدند که تایمینگ او بیش‌ازحد خشک است و شناوری لازم را ندارد.

۳. برنارد پردی (Bernard Purdie)

درامر Jeff Beck ،Steely Dan و The 3B’s

برنارد پردی یا Mississippi Bigfoot، زمانی یکی از پرتقاضا‌ترین درامر‌ها در صنعت موسیقی بود. کارنامه پردی به‌قدری وسیع است که اگر کسانی که او با آنها همکاری نکرده است را نام ببریم، آسان‌تر از نام بردن فهرست بلندبالای همکاران اوست.

او به‌حدی زیبا و بی‌نقص، پیچیده‌ترین الگوهای ریتمیک را می‌نواخت که گروه موسیقی کمال‌گرا‌ و سخت‌گیر Steely Dan از او دعوت به همکاری کرد.

دقت پردی در تایمینگ، نوازندگی بسیار خلاقانه او و رفتار حرفه‌ای این درامر، باعث شد که با سرعتی بالا به شهرتی بسیار برسد.

ضربات سنکوپ‌شده پردی همراه با سبک نوازندگی ویژه او که ترکیبی از سبک‌های سوئینگ، بلوز و فانک بود، اجراهای او را منحصربه‌فرد و بسیار سرگرم‌کننده می‌ساخت.

نکاتی جالب در مورد برنارد پردی

گفته می‌شود پردی نوازندگی درامز را از لئونارد هیوود (Leonard Heywood) آموخته است. جالب است بدانید که پردی درامر بسیاری از آثار افسانه‌ای تاریخ بوده است؛ اما نام او در برخی از آنها ذکر نشده است. پردی حتی نواختن درامز در برخی از آثار گروه موسیقی بیتلز را نیز بر عهده داشته است.

یکی از اولین اجراهای مهم برنارد پردی، اجرایی در کنار جیمز براون (James Brown) بوده است.

۲. نیل پرت (Neil Peart)

درامر گروه‌‌های Rush ،Vertical Horizon و Buddy Rich Big Band

اکثر دوستداران موسیقی، Neil Peart را به‌عنوان درامر خلاق و ماهر گروه موسیقی Rush می‌شناسند. گروه راش، پرت را طی یک آزمون نوازندگی یافت و گفته می‌شود که او را به دلیل شباهت نوازندگیش به کیث مون انتخاب کرده است. اما در عمل، نوازندگی او جز در نیروی زیاد ضربات، هیچ شباهتی به نوازندگی مون نداشت. کیث مون تایمینگی بسیار آزاد و شناور داشت؛ در حالی که پرت را می‌توان یکی از تکنیکی‌ترین و دقیق‌ترین درامر‌های تاریخ دانست.

نیل پرت یک درام کیت ویژه و بسیار بزرگ داشت که به‌صورت کامل او را محاصره می‌کرد و متشکل از انواع طبل‌ها، سنج‌ها حتی سمپلر‌های دیجیتال بود. با استفاده از سمپلر، در زمان نوازندگی سولو، وی نقش تمامی اعضای گروه را ایفا می‌کرد.

نکاتی جالب در مورد نیل پرت

این نوازنده برجسته، هفت کتاب نوشته است و علاوه بر نواختن درامز برای گروه Rush، ترانه‌سرای اصلی این گروه نیز بود.

نکته جالب دیگر در مورد پرت این است که او پیش از پیوستن به گروه Rush، در یک گروه موسیقی دیگر با نام Hush فعال بوده است!

هنگام نوازندگی، Peart برخی از اوقات درام استیک‌های خود را برعکس در دست می‌گیرد. دلیل این کار طبق گفته خود او این است که او در جوانی، نوک درام استیک‌های خود را پس از مدتی کوتاه از خرید آنها می‌شکسته است و دیگر پول خرید درام استیک نو را نداشته است. این عادت، تا آخر عمر با وی همراه بود.

۱. جینجر بیکر (Ginger Baker)

درامر گروه‌‌های Cream ،Blind Faith و Air Force

جینجر بیکر، عضو گروه‌های Cream و Blind Faith و همراهی همیشگی برای Eric Clapton بود.

او را می‌توان یکی از اولین درامر‌هایی دانست که دو کیک درام در کیت خود داشت و سولوهای درام طولانی ضبط می‌کرد.

استفاده خلاقانه او از تکنیک سنکپ، ریتم‌های آفریقایی و سنج‌های راید، سبک نوازندگی او را بیش از راک، به جز و bebop نزدیک می‌کرد.

بسیاری از موزیسین‌های مشهور و بزرگ تاریخ، شکوه نوازندگی بیکر را تحسین کرده‌اند. حتی نیل پرت معتقد است که بیکر نوازندگی درامز در سبک راک را به شکل فعلی خود درآورده است.

از نظر منتقدین موسیقی، سبک نوازندگی بیکر در کنار رفتار خاص و بامزه او در اجراها، بدوی، برون‌گرایانه و در عین حال خلاقانه بوده است.

بسیاری از افراد، بیکر را پایه‌گذار نوازندگی درامز در سبک هوی متال می‌دانند؛ البته، او هیچ‌گاه در این سبک ننواخت و از آن متنفر بود.

نکاتی جالب در مورد جینجر بیکر

در دهه شصت میلادی، بیکر مدت کوتاهی نزد فیل سیمن (Phil Seamen)، درامر انگلیسی مشهور سبک جز، به یادگیری نوازندگی پرداخت؛ اما پس از آن، او به‌صورت خودآموز به یادگیری نواختن درامز ادامه داد.

پس از منحل شدن گروه Blind Faith، بیکر به گروه‌های موسیقی بسیاری پیوست و حتی مدتی یک استودیو را اداره کرد. اما هیچ‌یک از اینها، او را راضی نکرد.

درامرهای افسانه‌ای دیگر

همانطور که در ابتدای مقاله گفته شد، ذکر نام تنها ۱۰ نوازنده به‌عنوان بهترین درامرهای تاریخ، کاری غیرممکن است. در طول تاریخ، نوازندگان بسیاری بوده‌اند که با تکنیک و خلاقیت خود، قلب شنوندگان را ربوده‌اند و جای برخی از آنها، به‌واقع در این فهرست خالی بود. به همین دلیل تصمیم گرفتیم تا در کنار فهرست اصلی، از چند درامر فوق‌العاده دیگر نیز یاد کنیم.

جین کروپا (Gene Krupa)

درامر Eddie Condon و Benny Goodman

جین کروپا را می‌توان اولین درامر سبک راک در دنیا دانست. او فردی بود که نقش درامر را از یک نوازنده وابسته به سایر اعضای گروه، به یک نوازنده سولو و رهبر گروه موسیقی تبدیل کرد.

در کنار همه اینها، کروپا را می‌توان یکی از افراد مؤثر در شکل‌گیری درام کیت به‌حالت مدرن و امروزی خود دانست. در واقع، او پدر درام کیت مدرن است.

کروپا در سبک شیکاگو جز می‌نواخت و پیش‌درآمد‌های نواخته‌شده با تام-تام او را می‌توان اولین سولوهای درامزی دانست که به‌صورت رسمی و استودیویی ضبط شده‌اند.

در حالی که سالها از مرگ کروپا می‌گذرد، اما تأثیر او بر جهان موسیقی به‌حدی بوده است که هنوز هم می‌توان او را یکی از مهم‌ترین درامر‌های تاریخ دانست. نام او هیچ‌گاه از یاد دوستداران موسیقی نخواهد رفت.

نکاتی جالب در مورد جین کروپا

کروپا و بادی ریچ، در سال ۱۹۵۲، دونوازی درامزی موسوم به The Drum Battle در تالار Carnegie Hall و در برنامه‌ای تلویزیونی اجرا می‌کردند و بعدها نیز همراه با یکدیگر دو آلبوم منتشر کردند.

کروپا در میانسالی به‌دلیل کمردرد، خود را از نوازندگی بازنشسته کرد و یک مدرسه موسیقی تأسیس کرد.

جالب است بدانید که کروپا در چند فیلم نیز ایفای نقش کرده است که یکی از آنها، فیلمی مربوط به زندگی خود اوست.

دیو لومباردو (Dave Lombardo)

درامر Slayer ،Grip Inc. ،Testament و The Misfits

دیو لومباردو بیش از هر چیزی، به‌عنوان یکی از مؤسسان و درامر گروه موسیقی Slayer مشهور است. سبک نوازندگی لومباردو بسیار تهاجمی و پرقدرت و در عین حال، بسیار نوآورانه است. مجله Drummerworld او را در مقاله‌ای، «خدای دابل بیس» خطاب کرده است!

لومباردو را می‌توان الگوی اصلی تمامی درامر‌های متال دانست که این امر، به دلیل مهارت تکنیکی و انرژی باورنکردنی اوست.

دیو، نوازندگی سازهای کوبه‌ای را از هشت سالگی شروع کرد و در ده سالگی، اولین درام کیت خود را خریداری کرد. در طی سالها، او با تکیه بر سلیقه و استعداد فوق‌العاده خود، سبک نوازندگی نوین و جذابی برای خود خلق کرد. با وجود این که نوازندگی دیو بسیار سریع است، اما هیچ‌گاه خسته‌کننده نمی‌شود و شنونده می‌تواند همواره سیر حرکت آن را به آسانی بیابد.

او به‌حدی ماهرانه و با آرامش نوازندگی می‌کند که بسیاری از موزیسین‌های دیگر، وی را یک نوازنده طبیعی با استعدادی خدادادی می‌دانند.

نکاتی جالب در مورد دیو لومباردو

دیو در اصل چپ‌دست است؛ اما نوازندگی را با یک کیت راست‌دست یاد گرفته است.

او مجموعه‌هایی هنری نیز خلق کرده است که اولین آنها، Rhythm Mysterium نام دارد و در سبکی منحصربه‌فرد با نام Rhythm on Canvas (به‌معنای ریتم بر روی بوم) نقاشی شده است.

جف پورکارو (Jeff Porcaro)

درامر Toto و Steely Dan

همین که بدانید جف پورکارو درامر گروه موسیقی Toto بوده است، مهارت فوق‌العاده او در نوازندگی را به شما ثابت خواهد کرد. نوازندگی پورکارو نیز مانند برنارد پردی به‌حدی دقیق و ظریف است که شاید فکر کنید با کامپیوتر نواخته شده‌اند. همکاری او با گروه Steely Dan نیز مانند پردی، مهر تأییدی بر این امر است.

بسیاری معتقدند که درام لاین‌های ساخته‌شده با درام ماشین و MIDI در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی، با الهام از نوازندگی Porcaro ساخته شده‌اند؛ زیرا سیر و گروو آنها، در کنار دقت فوق‌العاده کامپیوتری‌شان، شباهت انکارناپذیری با نوازندگی استثنایی جف دارد.

همچنین پورکارو را می‌توان یکی از پرکارترین درامر‌های مستقل در دنیا دانست. گفته می‌شود که وی نوازندگی را از سن ۷ سالگی شروع کرده و در سن ۱۷ سالگی، به درامری حرفه‌ای تبدیل شده است.

نکاتی جالب در مورد جف پورکارو

مشهورترین الگوی درام جف پورکارو که در قطعه Rosanna اثر Toto نواخته شده است، Half-Time Shuffle Groove نامیده می‌شود که الگویی تکامل‌یافته بر پایه Purdie Shuffle مشهور است.

پورکارو تقریباً با تمامی افراد مشهور در زمان خود همکاری کرده است و درام لاین چهار ترک از آلبوم افسانه‌ای Thriller مایکل جکسون نیز اثر اوست.

برخی دیگر از درامرهای مهم تاریخ

حتی با وجود فهرست کوتاه بالا نیز درامرهایی بسیار ماهر و تأثیرگذار باقی می‌مانند که نام بردن آنها در این مقاله، خالی از لطف نیست.

در پایین به برخی دیگر از درامرهای بسیار بزرگ و مشهور اشاره خواهیم کرد که اگر یک دوستدار موسیقی هستید، باید با آنها آشنا شوید.

• رینگو استار (Ringo Starr): رینگو استار، نوازنده گروه موسیقی بیتلز، یکی از نوازندگان درامز برجسته در تاریخ موسیقی است. او به سبکی بسیار یکدست و تمیز می‌نواخت و تایمینگ او برای سایر نوازندگان بسیار قابل تکیه بود.
• فیل کالینز (Phil Collins): امکان ندارد که طرفدار موسیقی راک و زیرشاخه‌های آن باشید و فیل کالینز، خواننده و نوازنده گروه موسیقی مشهور Genesis را نشناسید. او علاوه بر صدای بسیار خوب خود، مهارتی شگفت‌انگیز در نواختن درامز نیز دارد. او نواختن ساز درامز را از سن پنج سالگی شروع کرد و با استعداد فوق‌العاده خود، به‌سرعت به مهارتی بسیار در آن دست یافت.
• استوارت کوپلند (Stewart Copeland): کوپلند بیشتر به نوازندگی در گروه The Police مشهور است. سبک نوازندگی او به‌قدری متفاوت است که با چند ثانیه شنیدن آن، متوجه خواهید شد که کوپلند در پشت درام کیت قرار دارد!
• دیو گرول (Dave Grohl): گرول با نوازندگی برای گروه نیروانا به شهرت رسید و پس از آن نیز گروه Foo Fighters را بنیان‌گذاری کرد. وی نوازنده چندین ساز است و این روزها، تمرکز خود را بر روی دیگر سازها منعطف کرده است.
• دنی کری (Danny Carey): شکی نیست که دنی کری، نوازنده گروه Tool، یکی از بهترین درامرهای تاریخ است. او الگوهای درام لاین خود را بر اساس الگوهای متداول می‌چیند و بعد، به آنها پر و بال می‌دهد. نتیجه، ریتم‌هاییست که هرگز نشنیده بودید و احتمالاً کسی جز کری نیز نمی‌تواند چیزی شبیه به آنها بسازد.
• آلن وایت (Alan White): وایت، نوازنده باسابقه و مشهور گروه موسیقی Yes است؛ اما حیطه فعالیت او تنها به این گروه محدود نمی‌شود و وی در آثاری بسیار معروف مانند Imagine از John Lennon نیز درام نواخته است.

با وجود تدوین سه فهرست از درامرهای استثنایی، هنوز هم حس می‌کنیم که جای نام چندی از درامرهای برجسته دنیا در این مقاله خالیست. درامرهای بسیاری در دنیا وجود دارند که استعدادی فوق‌العاده دارند و نوازندگی آنها را عاشقانه دوست داریم؛ اما نام بردن تمامی آنها در این مقال نمی‌گنجد و از حوصله مطلب خارج است.

اگر درامری می‌شناسید که فکر می‌کنید جای او در این فهرست خالی است، نام او را در بخش نظرات برای ما و مخاطبان گیتارایران بنویسید.

منبع: LedgerNote
نویسنده: .Jared H
مترجم: امیر تولی