نکاتی مهم درباره ضبط صدای پرکاشن

امروزه بسیاری از آهنگسازان، از صداها و لوپ‌های از‌پیش‌ضبط‌شده پرکاشن و سازهای کوبه‌ای استفاده می‌کنند؛ اما به نظر برخی از آهنگسازان نیز هیچ چیز نمی‌تواند جای نوازندگی یک نوازنده ماهر پرکاشن را در یک آهنگ بگیرد. به عقیده ما نیز ضبط پرکاشن و سازهای کوبه‌ای به‌صورت زنده و افزودن صدای این گروه از سازها به یک قطعه موسیقی، می‌تواند روحی تازه به اثر ببخشد و آن را به‌کلی دگرگون کند. از سوی دیگر، شاید بخواهید در استودیوی خانگی یا حرفه‌ای خود، اجرای یک نوازنده پرکاشن را ضبط کنید و چندان با ریزه‌کاری‌های این فرایند آشنا نباشید. در این مقاله، به چند راهنمایی ساده برای ضبط هر چه بهتر صدای پرکاشن اشاره می‌کنیم.

انتخاب میکروفون

برای ضبط سازهایی چون شیکر، کاوبل، مثلث، جیمبی (جیمبه)، درام‌های کوچک و یا هر ساز کوبه‌ای کوچک دیگر، باید یک میکروفون مناسب انتخاب کنید. به‌طور کلی، سازهای کوبه‌ای، ترنزینت‌های سریعی دارند و برای ضبط صدای آنها باید از یک میکروفون با پاسخ‌دهی بالا استفاده کنید. به‌علاوه، میکروفون مورد نظر باید بتواند تمام فرکانس‌های تولیدشده توسط یک پرکاشن دستی (سازهای کوبه‌ای که در دست گرفته می‌شوند؛ مانند شیکر) را به‌درستی دریافت کند.

یک گزینه مناسب برای این کاربری، میکروفون‌‌های خازنی (کاندنسر) هستند. میکروفون‌های ریبون نیز در ضبط صدای پرکاشن‌های دستی عملکرد بسیار خوبی دارند و صدایی نرم‌تر ارائه می‌کنند. اغلب مدل‌های ریبون دارای الگوی قطبی figure eight (شبیه به شکل عدد ۸ انگلیسی) هستند و در نتیجه، به نسبت الگوهای قطبی چون کاردیوید، صداهای موجود در اتاق را بیشتر دریافت می‌کنند و عمق و فضای بیشتری به صدای ضبط‌شده می‌بخشند.

میکروفون‌گذاری

اگر در حال ضبط صدای یک ساز کوبه‌ای هستید که شدت صدای آن چندان زیاد نیست، قراردهی میکروفون در فاصله‌ای نزدیک می‌تواند روش مناسبی باشد. اما اگر صدای ساز مورد نظر بلند است یا نوازنده در حین نواختن آن تحرک زیادی دارد، باید میکروفون را در فاصله‌ای دورتر قرار دهید. برای ضبط صدایی طبیعی، پویا و بی‌نقص، حتماً میکروفون‌گذاری را با حوصله و دقت انجام دهید و در صورت نیاز، به آزمون‌وخطا بپردازید.

فضای ضبط

یک عامل مهم دیگر که در ضبط صدای پرکاشن باید در نظر گرفته شود، شاخصه‌های آکوستیکی اتاق ضبط است. شما می‌توانید فرایند ضبط را به‌نحوی انجام دهید که صدای اتاق دریافت شود یا اصلاً دریافت نشود و این امر به خواسته‌های شما بستگی دارد؛ اما پیش از آنکه در این مورد تصمیم بگیرید، ابتدا به صدایی که میکروفون ضبط می‌کند با دقت گوش دهید. اگر در حال ضبط صدای پرکاشن در یک استودیوی خانگی یا یکی از اتاق‌های خانه هستید، شاید بهتر باشد به‌کلی از ضبط صدای اتاق صرف نظر کنید و بعداً در مرحله میکس، به صدای ضبط‌ شده ریورب اضافه کنید. اگر دوست ندارید اتاق بر صدای در حال ضبط تأثیر بگذارد، می‌توانید یک پتوی ضخیم را در پشت میکروفون قرار دهید. همچنین اگر میکروفون مورد استفاده به فیلتر لو-کات مجهز است، می‌توانید فیلتر را فعال کنید تا فرکانس‌های پایین اضافه را تا حدی خنثی کند.

دقت در نوازندگی

بسیار مهم است که نوازنده پرکاشن، قطعه مورد نظر را کاملاً سر ضرب و با حداکثر دقت بنوازد. اگر درامر یا پرکاشنیست شما از مهارت کافی برخوردار نباشد، هر چقدر هم که در مرحله ضبط تلاش کنید و از تجهیزات باکیفیت استفاده کنید، نمی‌توانید نتیجه خوبی بگیرید.

همچنین فراموش نکنید که قطعه مورد نظر را چند بار ضبط کنید تا دست شما در مرحله ویرایش باز باشد. در این صورت می‌توانید میزان‌هایی که بهتر اجرا شده‌اند را با هم ترکیب کنید و نتیجه‌ای مطلوب‌تر به دست آورید.

سخن آخر

جلسه ضبط پرکاشن می‌تواند آکنده از خلاقیت باشد و در نهایت نیز کیفیت آهنگ شما را یک سطح ارتقاء خواهد داد. اما برای این کار باید از ابزار مناسب استفاده کنید، موقعیت میکروفون را به‌درستی تعیین کنید و شرایط فضای ضبط را نیز در نظر بگیرید. اگر به این موارد دقت کنید و یک نوازنده پرکاشن بااستعداد و ماهر در کنار خود داشته باشید، لاین‌هایی ضبط خواهید کرد که در آهنگ‌هایی پُرشمار قابل استفاده خواهند بود و رنگی جدید به آثار شما خواهند بخشید.

منبع: Ask.Audio
نویسنده: Sara Simms