میکروفون تیوب یا سالید استیت؛ کدام‌ بهتر است؟

میکروفون‌های تیوب یا لامپی

میکروفون‌ های لامپی (tube) یا وَلو (valve)، از تکنولوژی قدیمی کاندنسر (condenser) با بیش از ۱۰۰ سال قدمت استفاده می‌کنند. با این وجود هنوز هم از این تکنولوژی قدیمی استفاده می‌شود و حتی می‌توان گفت که محبوب‌تر از قبل شده است. میکروفون‌‌های لامپی برای تقویت سیگنال از مدار لامپ خلأ (مانند آنچه در امپ‌ها و تلفن‌های قدیمی وجود داشت) بهره می‌برند.

پیش از روی‌ کار آمدن مدارات مجتمع، گروه‌ها و موزیسین‌هایی مانند بیتلز (Beatles)، رولینگ استونز (Rolling Stones) و جیمی هندریکس (Jimi Hendrix)، چاره‌ای جز استفاده از میکروفون‌های تیوب نداشتند. آثار ضبط‌شده این هنرمندان، به دلیل استفاده از میکروفون‌های تیوب، صدایی وینتج و غنی دارند که افراد زیادی سعی در بازتولید آن داشته‌اند.

به‌طور کلی این مدل‌ها ارزان نیستند. ساخت و سر هم کردن اجزای آنها با دست انجام می‌شود تا میکروفونی قابل اعتماد پدید آید. ما در این متن می‌خواهیم ببینیم آیا این میکروفون‌ها ارزش پولی که برای آنها پرداخت می‌کنید را دارند یا اینکه دوران آنها دیگر به سر رسیده است.

توجه داشته باشید که تمام میکروفون‌های کاندنسر از لامپ خلأ استفاده نمی‌کنند، اما اکثر میکروفون‌های لامپی، کاندنسر هستند (اگرچه چند استثنا از نوع نواری یا ریبون (ribbon) هم وجود دارد).

میکروفون‌های سالید استیت یا حالت جامد

در این مطلب، ما تنها به میکروفون‌های کاندنسر می‌پردازیم. در طراحی بدون لامپ خلأ، مداراتِ الکترونیکِ میکروفون‌ها را دیودها، ترانزیستورها و مدارات مجتمع تشکیل می‌دهند. این مدارات هستند که سیگنال را در اختیار منبع تغذیه یا فانتوم پاور می‌گذارند تا آنها یک بار الکتریکی را ارسال کنند.

مدارات حالت جامد یا سالید استیت (solid state)، محکم هستند و در مقابل شکستن، بسیار مقاوم‌تر از همتایان لامپی خود هستند. همچنین کمتر داغ می‌شوند و نیاز کمتری به تعویض دارند. به‌طور کلی در اجرای زنده، استفاده از یک مدل کاندنسر چندان متداول نیست و معمولاً از میکروفون‌های داینامیک استفاده می‌شود؛ اما اگر همچنان اصرار به استفاده از این نوع میکروفون برای اجرا دارید، مدل‌های لامپ خلأ را فراموش کنید و یک مدل‌ سالید استیت را انتخاب کنید.

مهم‌ترین نکته‌ی منفی میکروفون‌های لامپی، قیمت آنهاست. اگر واقعاً می‌خواهید از این نوع میکروفون‌ها بخرید، حتماً هزینه‌های تعمیر و نگهداری آنها را هم در نظر داشته باشید. می‌توانید به sE Electronics Rupert Neve Designs RNT و یا مدل مشهور Manley Reference نگاهی بیندازید تا از قیمت چنین میکروفون‌هایی آگاه شوید. البته برای خرید میکروفون‌های لامپی Telefunken و Blue باید بیش از این‌ها خرج کنید.

بسیاری از میکروفون‌های مشهوری که در تمام دنیا استفاده می‌شوند، سالید استیت هستند. اولین مدلی که از این دسته به ذهن می‌آید، Neumann U87 است که یک کاندنسر با دیافراگم بزرگ است و در بسیاری از قطعات شناخته‌شده موسیقی مدرن به کار گرفته شده است. همچنین AKG C414 به‌‌ خاطر اینکه توسط BBC استفاده می‌شود، جزو محصولات مشهور این دسته است. هزینه‌ای که برای خرید این نوع میکروفون‌ها متحمل خواهید شد، برابر با بخش کمی از هزینه‌ای است که باید برای خرید یک مدل لامپی بپردازید. گزینه‌های مقرون‌به‌صرفه زیادی در دسته سالید استیت وجود دارد که از آن جمله می‌توان به AKG P420 و Neat Worker Bee اشاره کرد.

با این اوصاف شاید به نظر برسد که دلیل قانع‌کننده‌ای برای خرید میکروفون‌های لامپی وجود ندارد؛ اما در واقع به‌عنوان یک موسیقی‌دان حرفه‌ای و کسی که به دنبال کیفیت صدای عالی است، دلایل خوبی برای سرمایه‌گذاری روی میکروفون‌های لامپی وجود دارد.

میکروفون‌های سالید استیت یا حالت جامد

شاخصه‌های صوتی میکروفون‌های لامپی

این میکروفون‌ها از تمام میکروفون‌های دیگر در استودیو بهتر عمل می‌کنند. در مواردی که زمان لازم برای نصب و تنظیم دقیق میکروفون را دارید، تقریباً هیچ میکروفونی نمی‌تواند صدای عالی مدل‌های تیوب را به شما بدهد. اگرچه هر میکروفونی شاخصه‌های صوتی مخصوص به خود را دارد، اما میکروفون‌های لامپی به داشتن صدایی گرم با کامپرشن طبیعی و هارمونیک‌های اضافه مشهورند. وُکال ضبط‌شده با این میکروفون‌ها به‌واسطه نوانس و جزئیاتی که ضبط می‌کنند، بسیار عالی از آب درمی‌آید. سرعتی که با آن صدا را ضبط می‌کنند، جزئیات اجرا را به‌خوبی مشخص می‌کند.

خوشبختانه به‌موجب محبوبیت مجدد مدارات قدیمی، گزینه‌های متنوع‌تری نسبت به گذشته، پیش روی شماست. شما با پرداخت هزینه‌ای کمتر از ۱۰۰۰ پوند می‌توانید به یکی از این میکروفون‌های ارزشمند دسترسی داشته باشید. دو نمونه‌ عالی از این نوع، Rode K2 و Rode NTK هستند که تحسین کاربران را به‌واسطه‌ی غنا، داینامیک رنج و هِدروم عالی برانگیخته‌اند.

بیشتر میکروفون‌های تیوب دارای چند الگوی قطبی مختلف هستند؛ یعنی این میکروفون‌ها می‌توانند صدا را به‌صورت کاردیوید (cardioid)، سوپر کاردیوید (super cardioid) و هشتی (figure eight) ضبط کنند. این امکان برای تغییر امبیانس در ضبط بسیار عالی است.

نتیجه‌گیری

در انتخاب میکروفون، درست و غلط وجود ندارد. تنها آزمایش است که راهگشاست. با این وجود، اصول آزموده‌ای وجود دارد که می‌توانید در زمان انتخاب به آنها تکیه کنید.

توصیه ما به شما، انتخاب میکروفون بر اساس شخصیت صوتی آن است. میکروفون‌های سالید استیتی هستند که صدایی گرم‌تر یا شیشه‌ای‌تر در مقایسه با دیگر مدل‌ها دارند و همین امر در مورد میکروفون‌های لامپی نیز صدق می‌کند. ذهن خود را محدود نکنید و همواره به نتیجه حاصله گوش فرا دهید‍.

منبع: Andertons
نویسنده: Cian Hodge
مترجم: امیر اروجی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *