امروزه انتشار موسیقی توسط شرکتهای شناختهشده نشر آثار هنری تنها راه رساندن آثار شما به دست مخاطبان نیست. بسیاری از هنرمندان، خود اقدام به انتشار آثار خود میکنند و شما نیز میتوانید همین رویه را در پیش بگیرید.
اگر پس از ارسال آثار خود به شرکتهای نشر موسیقی پاسخی از آنها دریافت نکردهاید، نگران نباشید. دههها پیش، بدون حمایت سرمایهداران موسیقی حتی نمیتوانستید از رادیو سر در بیاورید؛ اما امروزه به لطف رسانههای اجتماعی، چشمانداز نشر موسیقی و امکان بالقوه انتشار آثار توسط هنرمندان بسیار متفاوت است.
اگر چه هر گونه حمایتی میتواند مفید باشد، اما دیگر نیازی به بودجه عظیم و یا ارتباطات گسترده ندارید تا بتوانید آثار خود را بهصورت فیزیکی یا در قالب دیجیتال منتشر کنید. فارغ از شرایط، میتوانید در زمان مورد نظر و با شرایط مورد نظر خود موسیقی خود را منتشر کنید. اما باید آمادگی تلاش کردن و فائق آمدن بر مشکلات را داشته باشید؛ زیرا راه ناهمواری در پیش خواهید داشت.
برای آثاری که منتشر میکنید اهداف واقعگرایانه تعیین کنید
ابتدا به ساکن باید مشخص کنید که از انتشار اثر خود چه انتظاری دارید. دوست دارید اثر شما به چه چیز دست یابد؟ میخواهید به چه هدفی برسید؟ اثر مورد نظر برای چه کسی ساخته شده است؟
«اگر بهطور کاملاً مستقل اقدام به نشر میکنید، باید درباره آنچه میخواهید بدون حمایت یک شرکت، بدون حضور در جراید و رسانههای موج اصلی و بدون وجود یک تیم به آن دست یابید، واقعگرا باشید.» اینها گفتههای راد توماس، موزیسین الکترونیک زاده ولز و ساکن نیویورک است. توماس که تحت عنوان Bright Light Bright Light فعالیت میکند، با التون جان و سیزر سیسترز همکاری کرده و دو عدد از آلبومهای او به لیست بیست آلبوم مستقل برتر در بریتانیا راه یافتهاند.
او در ادامه میافزاید: «باید اهدافی قابل دسترس تعیین کنید تا بتوانید از موفقیت خود لذت ببرید، به جای اینکه در نبود این موفقیت اندوهگین باشید. مشخص کنید که میخواهید با اثر مورد نظر چه کنید، قصد دارید چگونه آن را منتشر کنید (تنها بهصورت دیجیتال یا بهصورت دیجیتال و فیزیکی)، همراهان و حامیان شما چه کسانی ممکن است باشند و اینکه چگونه بیشترین بازدهی ممکن را از اثر خود دریافت کنید.»
باید به یاد داشته باشیم که انتشار هر اثر متفاوت است. هر روشی که برای انتشار و نمایش موسیقی خود انتخاب کنید، دارای مزایایی است؛ خواه چند نسخه محدود برای خانواده یا دوستان باشد و خواه اینکه دل را به دریا زده و برای آغاز حرفه هنری خود تمام تخممرغها را در یک سبد بگذارید. فارغ از اینکه کدام مسیر را انتخاب میکنید، نکته کلیدی در این روند آن است که خود را از ابتدا در معرض شکست قرار ندهید.
کیلب کوردز (Caleb Cordes)، هنرمندی که تحت عنوان Sinai Vessel فعالیت میکند، میگوید: پس از مشخص کردن تصمیمات ابتدایی درباره اینکه انتشار اثر شما قرار است چگونه سر و شکلی داشته باشد، باید به سراغ سوالات دسته دوم بروید:
- چقدر موسیقی برای انتشار دارید؟
- میخواهید اثر شما چه زمانی در اختیار مخاطبان قرار گیرد؟
- آیا میخواهید تمام آثار را یکجا منتشر کنید، یا قصد دارید آهنگهایتان پیش از انتشار آلبوم کامل روانه بازار شوند؟
- آیا میخواهید اثر شما در درگاههای استریمینگ موجود باشد؟
- آیا میخواهید تنها بهصورت دیجیتال اثر خود را منتشر کنید یا قصد دارید نسخه فیزیکی هم همراه آن باشد؟ اگر گزینه دوم را انتخاب کردید، فکر میکنید چند نسخه از اثر فیزیکی خود را میتوانید بفروشید؟
- بودجه شما چقدر است؟
- آیا قصد برگزاری کنسرت را دارید؟ اگر این چنین است، آیا میخواهید نسخههای اضافه از اثر خود را برای فروش در تور کنسرت در اختیار داشته باشید؟
«لازم نیست که پاسخ تمام این سوالات را در ابتدای کار داشته باشید؛ اما تحقیق درباره هزینهها و ایدهپردازی در حد امکان میتواند کمک کند تا انتظارات شما در حد معقول باقی بماند و سردرگم نشوید.». کوردز یک دفترچه یادداشت و چندین برچسب یادداشت و جدولهای دقیق برای زمانبندی به همراه دارد تا بتواند وضعیت اثر خود را با یک نگاه به دفترچه درک کند. «مهم است به خاطر داشته باشید که صحبت کردن با سایر موزیسینها درباره انتشار اثر شما میتواند نکتهای حیاتی باشد؛ هم از نظر دریافت نقطه نظرات مفید آنها و هم از بابت بهاشتراکگذاری منابع.»
جایگاه خود را در بین طرفداران مستحکم کنید
وجود طرفداران برای موفقیت شما حیاتی است و میتواند در مرحله انتشار اثر نیز مفید باشد. هریت داوتن (Harriet Doveton)، یکی از اعضای گروه پانک پاپ The Tuts و بنیانگذار و صاحب شرکت انتشار موسیقی خصوصی Dovetown میگوید که شناخت هواداران و ایجاد یک پایگاه طرفداری، اولین بخش از روند یک انتشار خصوصی موفق است. او میگوید: «ما در ابتدا برای جلب طرفدار سعی کردیم در تور هنرمندان شناختهشدهتر مانند کیت نش، The Selecter و The Specials با آنها همراه شده و اجرا کنیم. این روند اصلاً ساده نبود و از آنجا که گروه ما متشکل از سه زن است، اغلب احساس میکردیم که باید بارزتر از سایرین باشیم، بلندتر از سایرین فریاد بزنیم و سختتر از سایرین کار کنیم. یک نکته بسیار مهم دیگر این است که هر سه ما از خانوادههایی از طبقه کارگر هستیم؛ پس هیچ صندوق مالی حمایتی خانوادگی وجود نداشت که هزینههای سنگین تولید و نشر موسیقی را بر عهده بگیرد. بهعنوان گروهی که بهطور شخصی آثار خود را منتشر میکند، ما کاملاً به سرمایه طرفداران خود وابسته بودیم، نه به سرمایهگذاری شرکتها.»
این گروه برای انتشار اولین آلبوم خود یک کمپین تأمین مالی عمومی را آغاز کرد و تنها در عرض پنج روز، از هدف مالی تعیینشده عبور کرد؛ آن هم به لطف هدایای خلاقانهای که برای اهداکنندگان کمپین در نظر گرفته شده بود و همچنین حضور مثبت آنها در رسانههای اجتماعی. در پایان این کمپین آنها توانسته بودند بیش از ۲۰ هزار پوند سرمایه جذب کنند که بیش از ۲۰۰ درصد بالاتر از هدف تعیینشده ابتدایی آنها بود. تمام این سرمایه صرف اجاره استودیو، میکس و مسترینگ، دو موزیک ویدیو، جلسات عکاسی و بخش تجسمی آلبوم، انتشار صفحه گرامافون، کالاهای تبلیغاتی گروه و هزینههای دیگر از قبیل قرار دادن آثار در درگاههای دیجیتال توزیع موسیقی شد.
داوتن میگوید: «ضبط آلبوم کاری هزینهبر است و ما این کار را با بالاترین استاندارد ممکن انجام داده و گزینههای مختلفی را در زمینه کالاهای تبلیغاتی در اختیار طرفداران خود قرار دادیم. اما روش ما برای کاهش هزینهها این بود که بیشتر وظایف را خود بر عهده بگیریم؛ مثلاً مدیریت بخش رسانهای، رزرو کردن امکانات لازم برای تور کنسرت، ارسال کالاهای تبلیغاتی و مدیریت درگاههای ارتباطی. برای تولید آثار تجسمی و موزیک ویدیو نیز از نزدیکان خود کمک گرفتیم.»
برنامهای مشخص برای بازاریابی داشته باشید
اگر یک کمپین تأمین مالی برای شما دور از دسترس است، راههایی برای ایجاد پایگاهی در بین طرفداران در اختیار شما قرار دارند. جدا از پیدا کردن موقعیتهایی برای اجراهای زنده کوچک، آر جی تامسون (RJ Thompson)، خواننده و آهنگساز انگلیسی میگوید ثبت نام در درگاههای آموزشی که دورههای بازاریابی موسیقی را آموزش میدهند، خالی از لطف نیست.
تامسون بیش از ده سال است که به انتشار شخصی آثار خود میپردازد. آلبوم او به نام Lifeline در سال ۲۰۲۱ در فهرست پنج آلبوم برتر در بریتانیا جای گرفت و در فهرست پردانلودترین آلبومها نیز رتبه اول را به خود اختصاص داد. تامسون میگوید «همه چیز به رسانههای اجتماعی و بازاریابی ایمیلی بستگی دارد؛ اما بهتر است چگونگی انجام این کارها را بهدرستی بیاموزیم. شما میتوانید با صرف هزینهای نزدیک به ۵ دلار در روز، در فیسبوک یا اینستاگرام نتیجه مناسبی به دست آورید یا با افزایش این بودجه به چند صد دلار در روز، نتایجی بسیار بزرگتر به دست آورید. با رشد حرفه موسیقاییتان بودجه شما نیز افزایش خواهد یافت.»
این موزیسین انگلیسی در ادامه از اهمیت هوشمند بودن در صرف بودجه میگوید و هنرمندان را از اهمیت دادن به دادههایی پوچ و بیمعنا مانند تعداد فالوورها در توییتر یا تعداد شنوندگان ماهانه در اسپاتیفای بر حذر میدارد. او میگوید: «مهم این است که با چند نفر چنان ارتباطی برقرار میکنید که به یک طرفدار واقعی شما تبدیل شوند؛ کسانی که حاضر باشند اثر شما را خریداری کنند و به اجرای زنده شما بیایند. پس توصیه میکنم درگیر صرف هزینه برای ارتقاء دادههای پوچ و بیمعنا نشوید. به جای آن تمرکز خود را بر روی رساندن اثر خود به افرادی کنید که به احتمال زیاد طرفدار واقعی شما میشوند.» اگرچه این نوع صحبت راجع به بازاریابی ممکن است کمی دلسردکننده به نظر بیاید، اما این حقیقت صنعت موسیقی است. البته نباید هراسی داشته باشید؛ راه همیشه به روی خلاقیت باز است. تامسون توصیه میکند: «به همان میزان که در تولید موسیقی خود شور و خلاقیت دارید، در تولید آثار ویدیویی و بازاریابی نیز پرشور و خلاق باشید.»
هزینه انتشار شخصی موسیقی چقدر است؟
میزان هزینه انتشار شخصی برای هر هنرمند متفاوت است. Nnamdï، آهنگساز و نوازنده ساکن شیکاگو که ایپی او به نام Black Plight در Bandcamp Friday بالاترین میزان فروش را ثبت کرد (با بیش از ۱۰ هزار دلار فروش در ۲۴ ساعت)، معتقد است اگر دستگاهی برای ضبط صدا داشته باشید، نیمی از راه را رفتهاید. او میگوید: «برای کسانی که قصد دارند اثر خود را بهطور کاملاً شخصی منتشر کنند، هر مؤلفهای باعث میشود هزینههای آنها افزایش یابد.» انتشار نسخههای فیزیکی مانند صفحه گرامافون، بازاریابی و همچنین روابط عمومی تنها بخشی از جنبههای مختلف کار هستند که میتوانید برای میزان هزینهای که برای هر یک در نظر گرفتهاید تصمیم جداگانه بگیرید.
«کمپین تبلیغاتی هر آلبوم بهطور متوسط دو الی سه ماه طول میکشد و تا آنجا که من تجربه کردهام و از شرکتها و هنرمندان مستقل دیدهام، میتوان حداقل ۲۰ الی ۲۵ هزار دلار صرف انتشار اثر کرد. با این حال، هیچ راه قطعی و بایدی وجود ندارد. واقعاً امکان این وجود دارد که با توجه به بودجه خود عمل کنید و همچنان آثار جذابی را به دنیای موسیقی ارائه کنید.»
کوردز میگوید که برای آلبوم سال ۲۰۲۰ Sinai Vessel به نام Ground Aswim، تقریباً ۱۲ هزار دلار هزینه شده است. او قصد داشت که روند انتشار بهصورت کامل و شبیه به آنچه از شرکتهای توزیع موسیقی کوچکتر برمیآید انجام شود. یعنی آلبوم با مدت زمان استاندارد ضبط شود، میکس و مستر شود، در تمام درگاههای استرینگ منتشر گردد، ۵۰۰ نسخه صفحه گرامافون از آلبوم تولید شود و یک کمپین روابط عمومی و تبلیغات رادیویی به مدت یک ماه برای آن برگزار شود. او میگوید: «هزینههای کوچکتری نیز هستند که در اینجا محاسبه شدهاند؛ مثلاً ایاب و ذهاب، خرید مواد غذایی برای جلسات ضبط، هزینههای طراحی و آثار گرافیکی، عکاسی، نگارش زندگینامه رسمی و تبلیغات در رسانههای اجتماعی. در ضمن من بهصورت انفرادی کار میکنم؛ یعنی باید به هنرمندانی که در آثار من ساز میزنند بهعنوان نوازنده سشن [نوازندهای که استخدام شده و در ازای دریافت هزینه برای هنرمند یا گروه اجرا میکند ولی عضو ثابتی در پروژه نیست] دستمزد پرداخت کنم. این هزینهها همگی یکجا پرداخت نشدهاند؛ بلکه در طول یک سال و هر یک در موعد مقرر خود پرداخت شدهاند. ما برای کاهش هزینهها تا حد امکان سعی کردیم خودمان وظایف را بر عهده بگیریم (طراحی، برنامهریزی ضبط و غیره) و با کسانی کار کنیم که دستمزد آنها در حد بودجه ما باشد.»
کوردز تأکید میکند که در نبود امکانات برگزاری کنسرت در دوران پاندمی، هدف مالی این است که تا حد ممکن دخل و خرج را سر به سر کند. او توضیح میدهد که «اگرچه از نظر من پروژه ما موفق بوده است، هنوز داریم تلاش میکنیم تا هزینهها را سر به سر کنیم یا به عبارت دیگر، تمام هزینههایی که در این پروژه سرمایهگذاری کردهایم را از محل درآمدها پس بگیریم. این امر در انتشار موسیقی بهصورت شخصی اصلاً غیرعادی نیست.» حدوداً یک چهارم هزینهها از طرف خود او تأمین میشوند (کوردز بهطور تماموقت در یک کافه مشغول به کار است) و دوست و مدیر برنامههای او نیز بخشی از هزینهها را به او اهدا کرده است تا پس از فروش آلبوم، تحت عنوان هزینههای گروه به او استرداد شود. «روند انتشار شخصی میتواند بسیار مسرتبخش باشد. اما طبق تجربه من این کار چندان سودمند نیست؛ خصوصاً هنگامی که قصد داشته باشیم درآمدهای حاصل از فروش را در تهیه و انتشار اثر بعدی سرمایهگذاری کنیم! هدف من ترساندن افراد نیست؛ بلکه میخواهم آگاه باشند که انتشار شخصی اثر کاری است که باید به خاطر عشق و علاقه انجام شود. در مرحله فعلی، حرفه هنری من یک رویاست که برای زنده نگه داشتن آن باید کار کنم!»
فارغ از سطح بودجه، باید مطمئن شوید که سرمایه خود را در موارد مناسبی هزینه کردهاید. مثلاً اگر بهتازگی کار خود را شروع کردهاید، بهتر است یک مدیر روابط عمومی استخدام کنید یا هزینه آن را صرف تبلیغات آنلاین کنید؟ توماس میداند که اگرچه باید پیام خود را به مخاطبان برسانید، اما به پوشش رسانهای نیز نیاز دارید و مهم است که مردم راجع به شما صحبت کنند. «برای اینکه جراید علاقهای به شما نشان دهند، باید تاریخچه کاری قابل ملاحظهای داشته باشید؛ مگر آنکه یک آهنگ شما به شدت موفق شده باشد. به همین دلیل، باید خود را به بهترین نحو به جراید معرفی کنید. پیش از آنکه حرکتی مردمی و یا علاقهای از سوی جراید برای پروژه شما ایجاد شده باشد، پول خود را به گروههای تبلیغات رادیویی ندهید. این هزینهها باید توجیهی داشته باشند و مادامی که عموم مردم و جراید از پروژه شما اطلاعی نداشته باشند، ایستگاههای رادیویی به احتمال زیاد کار شما را پخش نخواهند کرد.»
راد توماس اضافه میکند که بهتر است پول خود را صرف ارائه بهتر موسیقی و همچنین ایجاد شخصیت هنری خود کنید. او توصیه میکند که از هزینههای نالازم برای استودیوهای گرانقیمت و تهیهکنندگان و مهندسین میکس شناختهشده پرهیز کنید؛ مگر آنکه کار کردن با آنها واقعاً پروژه شما را زیر و رو کند. «از بسیاری از گروهها و هنرمندان میشنوم که درباره محل ضبط خود صحبت میکنند و یا از مهندس میکس آهنگ خود نام میبرند. به عقیده من، هیچکس به این اسامی اهمیت نمیدهد؛ مگر آنکه پروژه شما هیچ چیز قابل توجه دیگری به غیر از این اسمها نداشته باشد. هوشمندانه انتخاب کنید. من آلبوم خود را در اتاق خوابم ضبط کردم!»
پروسه انتشار شخصی چقدر طول میکشد؟
بسته به نحوه انتشار مورد نظر شما، روند انتشار ممکن است از دو ماه تا یک سال طول بکشد. برای گروه The Tuts این روند پنج ماه طول کشید، برای Nnamdï حدود ۹ ماه و برای کیلب کوردز، پس از آنکه تصمیم گرفت آلبوم را بهطور شخصی منتشر کند، این کار حدود چهار ماه به طول انجامید. باید تصمیم بگیرید که آیا قصد دارید پیش از انتشار آلبوم تکآهنگی منتشر کنید یا نه و اینکه محتوای تبلیغاتی شما چطور قرار است به دست مخاطب برسد.
از پیش برنامهریزی کردن یک ضرورت است و باید آماده باشید که در صورت بروز اتفاقات غیرمترقبه، تاریخ انتشار از پیش تعیینشده را به تعویق بیندازید (کرونا وارد میشود!). برای آلبوم Lifeline، تامسون پنج تکآهنگ منتشر کرد؛ هر یک با فاصله دو ماه از دیگری. «به این صورت زمان کافی برای پیشنهاد کردن آهنگ خود به کسانی که دوست دارید آهنگ شما را تبلیغ یا پخش کنند در اختیار خواهید داشت (بلاگها، اسپاتیفای، رادیو و غیره)، همچنین هر یک از آهنگهای شما زمان کافی برای جلب توجه را در اختیار خواهند داشت: انتشار موزیک ویدیو، ویدیوهای زنده، مصاحبههایی درباره هر آهنگ و غیره. پس از آنکه تکآهنگهای مورد نظر خود را منتشر کردید، آلبوم را منتشر کنید. شاید بد نباشد که چند نسخه متفاوت یا ریمیکس نیز در اختیار داشته باشید تا پس از انتشار آلبوم بهعنوان محتوای تکمیلی از آنها استفاده کنید.»
تامسون میگوید: «باید بسیار دقیق اما بسیار انعطافپذیر باشید و برقرار کردن تعادل میان این دو، کار سادهای نیست. باید جهتگیری خود را بهخوبی مشخص کنید، بدون آنکه در صورت رخدادهای پیشبینینشده، بر سر جزئیات کوچک مته به خشخاش بگذارید؛ مثلاً اگر مخاطبان رادیو یکی از آهنگهای شما را پسندیده باشند و نیاز باشد که برنامه زمانی خود را کمی تغییر دهید. اما همیشه تمرکز خود را به کلیات معطوف کنید (که خود متشکل از جزئیات کوچکتر هستند) و مسیری را در نظر بگیرید که این جزئیات کوچک را به یکدیگر متصل میکند تا در نهایت، تصویر کلی و بزرگتر شما بهخوبی نقش بندد.»
تشکیل یک تیم
انتشار شخصی آنقدرها که به نظر میآید ترسناک نیست؛ بهخصوص اگر افراد مناسب را در کنار خود داشته باشید. روند انتشار شخصی شامل وظایف متعددی است (ضبط، مدیریت، توزیع و روابط عمومی) و اگر چه شما میتوانید بسیاری از این وظایف را خود بر عهده بگیرید، از کمک خواستن از سایرین واهمه نداشته باشید. دانستن اینکه چه کسی از اعضای تیم شماست، یکی از بزرگترین و مهمترین بخشهای روند انتشار است. باید افرادی را پیدا کنید که با آنها احساس راحتی داشته باشید و آنها هم به بینش شما بهعنوان یک هنرمند ایمان داشته باشند. اگر نمیدانید از کجا باید شروع کنید، کوردز میگوید که پرسوجو از جامعه هنرمندان نزدیک به شما راه مناسبی برای پیدا کردن افراد همفکر و قابل اعتماد است. به عقیده او، «در این زمینه میتوانید به احساس قلبی خود اطمینان کنید؛ درست مانند هر کار دیگر.»
همچنین به گفته داوتن میتوانید به طرفداران و دنبالکنندگان خود بهعنوان یک منبع نگاه کنید: «گاهی بهترین منبع از هر کس دیگری به شما نزدیکتر است. یکی از مفیدترین کارهای من این بود که دنبالکنندگان شبکههای اجتماعی گروه را بررسی کنم تا ببینم طرفداران ما چه کسانی هستند و هر یک چه میکنند. بسیاری از نشستهای خبری و اجراهای مختلف در فستیوالهای موسیقی را از همین طریق رزرو کردیم. ببینید که چه کسانی شما را دنبال میکنند و با آنها ارتباط برقرار کنید؛ بیدلیل نیست که شما را دنبال میکنند! من توانستم روابط بسیار خوبی را با توزیعکنندگان خارج از بریتانیا و همچنین فروشگاههای موسیقی مانند Rough Trade برقرار کنم که آثار ما را همواره در فروشگاه خود قرار دادهاند.»
احداث شرکت نشر شخصی
یک راه دیگر این است که مانند داوتن، Nnamdï و Bright Light Bright Light، شرکت نشر موسیقی خود را احداث کنید. Nnamdï میگوید :«شرکت نشر Sooper Records که من یکی از مالکان آن هستم، بخت آن را داشت که با شرکت Secretly Distribution متحد شود؛ شرکت توزیع معتبری که در روند نشر اثر شخصیام نیز کمک شایانی به من کرد. توزیعکنندگان کسانی هستند که اثر شما را به فروشگاهها عرضه کرده و کمک میکنند اثر شما در لیستهای پخش آنلاین و سایر درگاهها قرار گیرد. فروش اثر به فروشگاهها نیز کار بسیار خوبی است؛ زیرا بسیاری از مردم به جستجو کردن در فروشگاههای موسیقی علاقه ویژهای دارند. همچنین این کار باعث میشود بخش قابل توجهی از هزینه تولید اثر را بلافاصله به دست آورید. به همین خاطر است که برخی از هنرمندان قرارداد توزیع را امضا میکنند، اما با شرکت نشر قرارداد نمیبندند؛ علت این است که توزیعکنندگان وظایف بسیار متنوعی را بر عهده میگیرند. من برای بخش روابط عمومی با Biz 3 قرارداد بستم که با بسیاری از هنرمندان شرکت نشر ما نیز قرارداد دارند. تیم مدیریت ما متشکل از من و شریکم Glenn Curran است.»
توماس از طریق شرکت نشر خود به نام !YSKWN با یک شرکت نشر دیگر به نام Megaforce Records همکاری کرد: «به نظر من توزیعکنندگان رابطه چندان دوستانهای با هنرمندان مستقل ندارند. اینها اغلب خود را بهعنوان دوست هنرمندان معرفی میکنند؛ اما در بیشتر مواقع ظرفیت آنها تا حد امکان تکمیل شده و زمان یا ظرفیت لازم برای نمایندگی هنرمندان واقعاً مستقل را ندارند. پس باید این موارد را شناسایی کنید:
- توزیع: شرکتی کوچکتر که دسترسی لازم برای پیشنهاد کردن آهنگها به فهرستهای پخش آنلاین، سردبیران سایتها و درگاههای بینالمللی را داشته باشند.
- جراید: شخصی که با او ارتباط خوبی داشته باشید و اندیشهها، الگوها و اهداف شما را بفهمد.»
او در ادامه اضافه میکند: «توزیع بزرگترین دغدغه است؛ پس اطمینان حاصل کنید که با توزیعکنندهای همکاری دارید که به شما اجازه میدهد تمام حقوق خود را حفظ کنید، دستمزد کمتری از شما درخواست کند و در ثبت موسیقی شما دارای روابط خوبی باشد. من تیمی گسترده دارم که شامل مدیران روابط عمومی در ایالات متحده و بریتانیا، مبلغین رادیویی، تیم توزیع، مبلّغ تلویزیونی و برنامهگذار اجرای زنده است. البته اوضاع همیشه به این منوال نبود و این تیم با انتشار هر اثر کمی رشد کرده است؛ اما اینجاست که باید محتاط و در صرف بودجه واقعبین بود. نمیتوانید بهطور دائمی دستمزد همه این افراد را پرداخت کنید. اگر بخواهید مسیری شبیه به من را دنبال کنید، درخواهید یافت که فعالیت رسانهای پیرامون هر آلبوم و تکآهنگهای مربوط به آن بیشتر به لطف به فعالیت طرفداران شماست؛ زیرا یا بودجه شما در جای دیگری هزینه شده است و یا بیپرده بگویم، اصلاً پولی برای شما باقی نمانده است.»
توماس این نکته را نیز اضافه میکند که باید تنها با کسانی کار کنید که به آنها اعتماد دارید و دیدگاه مشترکی با شما دارند. همچنین انتظار نداشته باشید که تکنیکهای تبلیغاتی مرسوم برای همه افراد بهطور یکسان مفید واقع شوند. او میگوید: «توجه داشته باشید که دست یافتن به مخاطبانی که یک هنرمند تحت قرارداد یک شرکت نشر بزرگ به آنها دست یافته است، بدون در اختیار داشتن بودجههای کلان ممکن نیست؛ پس بیجهت خود را درگیر اهداف دستنیافتنی نکنید. تمرکز خود را بر روی اهدافی قرار دهید که با بودجه، تعداد طرفداران و سبک موسیقی شما دستیافتنی باشند.»
یادآوریهای کلیدی
انتشار شخصی آثار کاری سنگین است. برنامهریزیها، طرحریزیها و اجرای برنامهها، منابع شما را سریعاً تحلیل میبرند؛ پس حتماً برای خود حدود و اهداف منطقی تعیین کنید. داوتن میگوید: «این کار یک تلاقی نفسگیر مابین شغل شما و علایق شماست؛ پس شاید متوجه نشوید که دارید بیشازحد از خود کار میکشید. فکر میکنم در روند انتشار موسیقی و برگزاری کنسرتها، سالها بهدرستی استراحت نکردم. از کاری که کردهام احساس غرور میکنم؛ اما استمرار این روند برای همیشه ممکن نبود. پس در صرف نیرو محتاط باشید! بیشازحد کار کردن را برای خود زیبا جلوه ندهید و از درخواست کمک از سایرین هراسی نداشته باشید. از افراد خلاق و بااستعداد اطراف خود استفاده کنید؛ اما حتماً دستمزد آنها را نیز بپردازید! همچنین در هنگام دریافت دستمزد از ارزش خود غافل نشوید.»
عجول نباشید. اگرچه شوق دارید که هرچه سریعتر اثر شما به دست مردم جهان برسد، اما اینگونه کارها ذاتاً زمانبر هستند. Nnamdï میگوید: «وقتی همه کارها را خود بر عهده میگیرید، باید خود را مسئول بدانید و با افراد قابل اعتماد صحبت کنید تا مطمئن شوید که توجه لازم را صرف انتشار اثر خود کردهاید. بهخصوص هنگامی که با تیمی همکاری میکنید که تلاش دارند اثر شما به بهترین نحو ممکن منتشر شود، باید بسیار صبور باشید. سخت تلاش کنید تا مطمئن شوید که اثر شما اثری است که از انتشار آن به خود میبالید. اطمینان حاصل کنید که طراحیها، ویدیوها و تمام چیزهای دیگری که تجربه کلی اثر شما را برای مخاطب ایجاد میکنند، بهگونهای باشند که وقتی چند سال بعد به گذشته خود نگاه کردید، بتوانید بگویید کاری را کردم که از انجام آن احساس رضایت میکنم.»
همه چیز را بهخوبی برنامهریزی کنید و شرایط را از پیش مهیا سازید. اگر هنوز وبسایت خود را احداث نکردهاید، نباید اثری منتشر کنید؛ پس از گامهای ضروری روند نشر پیشی نگیرید. همچنین از اینکه بودجه شما صرف چه چیزی میشود آگاه باشید؛ شاید همیشه زمان مناسبی برای سرمایهگذاری کردن در مدیریت روابط عمومی یا تبلیغکنندگان رادیو تلویزیونی نباشد. توماس میگوید: «به اثری که خلق کردهاید عمیقاً ببالید تا هر وقت که درباره اثر از شما سوالی پرسیدند (خواه در یک مصاحبه و خواه از طرف یکی از مزاحمان توییتری) دقیقاً بدانید که چگونه باید درباره اثر خود توضیح دهید. بیشازحد نگران پخش رادیویی یا جلوه کردن اثر در جراید چاپی نباشید. از سطحی کوچکتر شروع کنید، هوادارانی وفادار برای خود جمع کنید، از هنرمندان دیگر حمایت کرده و با آنها ارتباط برقرار کنید و سعی کنید یک خانواده موسیقایی تشکیل دهید که این امر نیز به اندازه داشتن طرفدار برای شما اهمیت دارد. کارهایی را انجام دهید که شما را خوشحال میکند و باعث میشوند نسبت به هنر خود احساس رضایت کنید؛ زیرا زمانهای تیره و تاری فرا میرسند که بهعنوان یک هنرمند مستقل دچار شک و ناامیدی میشوید. در این گونه ایام عشق شما نسبت به کارتان است که باعث میشود توان ادامه دادن را از دست ندهید.»
سخن پایانی
فارغ از اینکه هنرمندان دیگر چقدر موفق یا حرفهای به نظر میآیند، هرکس که به انتشار شخصی آثار خود مبادرت ورزد، چند و چون کار را کمابیش در طی مسیر میآموزد. این نکته را به یاد داشته باشید و خود را بیشازحد تحت فشار قرار ندهید. کوردز گوشزد میکند: «هیچ جای این روند الزامی نیست. شما میتوانید پروسه نشری را در نظر بگیرید که درست مانند هنر شما منحصربهفرد و مختص شما باشد؛ روند نشری که مناسب توان سرمایهگذاری مالی و عاطفی شما باشد. انتشار موسیقی از هر طریقی که باشد کاری درست است؛ خواه ضبط کردن صدای شما با گوشی تلفن و فرستادن آن برای دوستتان باشد و خواه نشر یک اثر ضبطشده در تمام درگاههای ممکن به همراه کمپین خبری تمام و کمال. همه اینها بر حق هستند، ارزش دارند و ذات و روحی یکسان دارند.»
آیا تجربه یا نظری درباره انتشار شخصی آثار موسیقی دارید؟ نظر خود را در کامنتها با ما و مخاطبان گیتارایران در میان بگذارید.
منبع: Splice
نویسنده: Sammy Maine