آموزش, مقالات, مقالات افکت و صدا سازی
واقعاً به چند پدال دیستورشن نیاز دارید؟
جولای
«واقعاً به چند پدال دیستورشن نیاز دارم؟» این پرسشی همیشگی است که تمام گیتاریست‌ها و بیسیست‌ها روزی با آن مواجه می‌شوند. آن دسته از شما که با پدال‌های دیستورشن آشنا هستید، احتمالاً حداقل یک پدال دیستورشن یا اوردرایو دارید. با این حال، به دست آوردن طیف کاملی از تن‌های دیستورشن گاهی مستلزم استفاده از چند پدال مختلف است.
در این مقاله به بررسی سه گروه از پدال‌های دیستورشن می‌پردازیم و اطلاعاتی را درباره اوردرایوهای هارد-کلیپینگ (hard-clipping) و سافت-کلیپینگ (soft-clipping) در اختیار شما قرار می‌دهیم. این مقاله به شما کمک می‌کند تا با تمرکز بیشتری به دنبال صداهای زیبایی که در سر می‌پرورانید بگردید و ابزارهای لازم برای یافتن آنها را در اختیار داشته باشید.
اوردرایوها
دفعه بعد که برای تماشای کنسرت رفته و یا خود برای اجرای زنده حاضر می‌شوید، به پدال‌بورد نوازنده‌ها توجه کنید. بی‌شک با یک یا چند پدال اوردرایو مواجه خواهید شد. نوازندگان گیتار و بیس، به طرق مختلفی از پدال‌های اوردرایو استفاده می‌کنند؛ چه برای تقویت ولوم، چه برای وارد کردن فشار بیشتر به لامپ‌های امپ و چه برای ایجاد صداهای دیستورت‌شده.
پدال‌های اوردرایو در شکل‌ها و اندازه‌های مختلف ارائه می‌شوند و در هنگام انتخاب این پدال‌ها باید دو گروه را در نظر داشت: کلیپ نرم و کلیپ سخت.
سافت کلیپینگ
از نظر بسیاری از نوازندگان، ترکیب آشنای یک پدال اوردرایو و یک امپلیفایر لامپی، تمام نیازهای صوتی آنها را برطرف می‌کند. به‌طور کلی، اوردرایوهای soft-clipping برای ایجاد کلیپینگ نرم و ملایمی استفاده می‌شوند که در دهه‌های قبل با صدای امپلیفایرهای مارشال پلکسی به شهرت رسید. یکی از مزایای این پدال‌ها، انعطاف‌پذیری و صدای جذاب آنهاست که در شرایط مختلفی کاربرد دارد. وقتی این افکت پیش از یک افکت فاز (fuzz)، دیستورشن و یا حتی یک اوردرایو دیگر قرار گیرد، پیدا کردن گین و دیستورشن ایده‌آل بسیار ساده خواهد بود؛ زیرا پدال اوردرایو، پیش از رسیدن سیگنال به پدال بعدی، آن را شکل داده و در صورت نیاز بر گین آن می‌افزاید. همچنین با ترکیب این پدال‌ها و یک امپلیفایر بدون دیستورشن و کمی کار بر روی جزئیات صدای امپ، می‌توانید آکوردها و لیدهای شفاف و براقی ایجاد کنید که کمی دیستورشن یا درایو به آنها اضافه شده است. به‌علاوه، در ترکیب با پدال‌های دیلِی و ریورب، می‌توان پدال افکت را پیش از افکت‌های زمانی یا ماژولیشن قرار داد و صدایی منحصربه‌فرد ساخت. تقریباً هیچ جای اشتباهی برای قرار دادن این دسته از اوردرایوها در زنجیره سیگنال وجود ندارد.
برخی از مدل‌های برجسته:
- MXR EG74 Raw Dawg
- Catalinbread Sabbra Cadabra Clearwell Edition
هارد کلیپینگ
پدال‌های اوردرایو soft-clipping برای استفاده با گین پایین یا متوسط بسیار مناسب هستند و پدال‌های hard-clipping دروازه افکت‌های گین بالا به حساب می‌آیند. به‌جای استفاده از دیودها به روش پدال‌های سافت کلیپینگ که اجازه تخریب کامل صدا را نمی‌دهند، در پدال‌های هارد کلیپینگ این دیودها را در انتهای مدار قرار می‌دهند تا کل سیگنال کلیپ شود. نتیجه این کار صدایی بسیار رنگ‌آمیزی‌شده است که منجر به ایجاد صدای آشنای دیستورشن می‌شود.
بسیاری از پدال‌های هارد کلیپینگ می‌توانند به‌راحتی امپلیفایر گیتار را تا مرز breakup پیش ببرند؛ اما بسیاری از نوازندگان تنها از خودِ پدال برای ایجاد دیستورشن مورد نیاز استفاده می‌کنند. در صورت ترکیب این پدال‌ها با افکت‌هایی مانند ریورب، دیلی، کورس و سایر افکت‌های مشابه می‌توانید هم صداهایی تیره و اکوهای وهم‌آلود ایجاد کنید و هم صداهایی بسیار رنگ‌آمیزی‌شده و نا‌مفهوم. امکانات صوتی این افکت‌ها هیچ محدودیتی به‌‌جز خلاقیت و تخیل شما ندارند.
برخی از مدل‌های برجسته:
- Ibanez TS-9 Tube Screamer
- EarthQuaker Devices Plumes Small Signal Shredder
- JHS Morning Glory V4
دیستورشن
اگرچه ممکن است نام دیستورشن برای کسانی که با صدای آن آشنا نیستند خوشایند نباشد، اما پدال‌های دیستورشن بخشی حیاتی از صدای سبک‌های های-گِین هستند. برخی از پدال‌های دیستورشن در تلاشند تا صدای امپلیفایرهای معروف را شبیه‌سازی کنند و برخی دیگر سعی دارند صدا و شخصیت مختص خود را ایجاد کنند؛ اما یک چیز قطعی است و آن هم اینکه با فعال کردن یک پدال دیستورشن، حجم وسیعی از صداهای حجیم و خروشنده را در اختیار خواهید داشت.
صدای پدال‌های دیستورشن همیشه حجیم و دلپذیر است؛ اما استفاده از آنها در زنجیره سیگنال ممکن است به این سادگی‌ها نیز نباشد. اگر امپ شما دارای لوپ افکت است، برای رسیدن به صدایی باکیفیت و تمیز بهتر است ماژولیشن‌ها و افکت‌های زمانی خود را در این لوپ قرار دهید. وقتی این دسته از افکت‌ها مستقیماً در معرض حجم بالای صدای افکت‌های دیستورشن قرار می‌گیرند، ممکن است تأثیر ناخوشایندی بر روی صدا ایجاد شود. لوپ افکت امپلیفایر گیتار با تقسیم کردن پدال‌ها بین قسمت پری‌امپ و قسمت پاور امپ، این تلاقی را از بین می‌برد؛ بدین‌صورت بخش پری‌امپ از تأثیر افکت‌های دیگر مجزا بوده و می‌تواند تمام حجم و قدرت سیگنال خروجی پدال دیستورشن را دریافت کرده و بهترین تن خروجی ممکن را در اختیار شما قرار دهد. با وجود این، نوازندگان سبک‌های Doom ،Drone و برخی دیگر از زیرگونه‌های سبک متال، از هرج و مرج در صدا استقبال کرده و ممکن است با عبور دادن سیگنال پدال دیستورشن از افکت‌هایی مانند ریورب و دیلی، تأثیر مورد نظر خود را بر روی صدا ایجاد کنند.
برخی از مدل‌های برجسته:
- Boss DS-1
- Fulltone PlimSoul mkII
- J. Rockett Audio Designs Archer Ikon
- MXR M104
- BOSS HM-2W Waza Craft Heavy Metal
- Wampler Ratsbane
- Friedman Small Box
فاز
همانطور که از نام این افکت برمی‌آید، پدال‌های فاز از کلیپینگ شدید برای رسیدن به دیستورشنی شدید و فراتر از انواع فوق‌الذکر استفاده می‌کنند. پدال‌های فاز در اوایل دهه شصت میلادی با مدل‌هایی از جمله Sola Sound Tone Bender MKI و Arbiter Fuzz Face به بازار پا نهادند. فاز ممکن است بحث‌برانگیزترین گروه افکت‌های دیستورشن در این مقاله باشد. این پدال‌ها در روزهای اولیه ظهور خود خشن‌ترین صداهای گیتار ممکن را تولید می‌کردند و اگرچه این مسئله همچنان اتفاق می‌افتد، اما نحوه استفاده از آنها دیگر حد و مرزی ندارد. لیدها و سولوها با استفاده از پدال فاز صدای ترد و شکننده پیدا می‌کنند؛ درست مانند آهنگ جاودانه رولینگ استونز به نام «Satisfaction». اما چند دهه بعد، گروه‌های Doom یا Drone مانند Sunn O)))) ،Boris و …، از افکت فاز برای ایجاد صداهایی دلنشین استفاده می‌کنند که ترکیبی از زیبایی و خشونت در آنها یافت می‌شود.
درست مانند پدال‌های دیستورشن که پیش‌تر به آنها اشاره شد، پدال‌های فاز نیز معمولاً به‌عنوان منبع اصلی دیستورشن در زنجیره سیگنال مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ اما همچنین می‌توانند سیگنال را تقویت کرده و به آن شکل دهند تا صداهای هیجان‌انگیزی از امپ گیتار دریافت شود. در ترکیب با پدال‌های ریورب و دیلی در زنجیره افکت، صدای فاز می‌تواند بسیار خیره‌کننده باشد. طنین خیره‌کننده و مواج این افکت می‌تواند تمام سالن اجرای زنده را در عرض چند ثانیه احاطه کند.
برخی از مدل‌های برجسته:
- Dunlop JDF2 Classic Fuzz Face
- Electro-Harmonix Big Muff Pi
- JHS 3 Series Fuzz
پاسخ نهایی
پاسخ به این پرسش که «واقعاً به چند پدال دیستورشن نیاز دارید؟» بسیار ساده است: بستگی دارد.
برای نوازنده‌هایی که در استودیو قصد ایجاد صداهای مختلفی را دارند، بد نیست که از هر یک از گروه‌های یادشده حداقل یک پدال را در اختیار داشته باشند؛ اما برای نوازندگانی که در اجرای زنده به یک صدای به‌خصوص نیاز دارند، بهتر است که پدال‌های مختلف را امتحان کرده و مناسب‌ترین گزینه را برای پدال‌بورد خود تهیه کنند. برای بسیاری از گیتاریست‌ها، در اختیار داشتن چندین پدال مختلف از هر نوع نه‌تنها حائز اهمیت حیاتی، بلکه بسیار سرگرم‌کننده و هیجان‌انگیز است. اگر امکان بررسی و امتحان کردن پدال‌های مختلف را به‌صورت حضوری ندارید، می‌توانید صدای این افکت‌ها را در ویدیوهای موجود در اینترنت شنیده و بر اساس آنها انتخاب کنید.
منبع: Sweetwater