چگونه لس پال با گیتار Log، تاریخ را دگرگون کرد

مدل‌های Les Paul و ES-335 از شرکت گیبسون را می‌توان جزو موفق‌ترین گیتارهای تاریخ دانست؛ اما ریشه این دو مدل، به طراحی غیرمتعارفی به نام the Log (به معنی کنده درخت) برمی‌گردد.

آقای لستر ویلیام پلسفس (Lester William Polsfuss) یا لس پال (Les Paul) که طراح اولین گیتار الکتریک سالید بادی جهان است، به‌درستی به‌عنوان یکی از افسانه‌های صنعت موسیقی شناخته می‌شود. در اواخر دهه بیست میلادی، سازهای الکتریک در بازار وجود داشتند و بسیاری از نوازندگان، گیتارهای آرچ‌تاپ و فلت‌تاپ خود را الکتریک می‌کردند؛ اما در دهه چهل میلادی بود که لس پال، تاریخ موسیقی را با ارائه یک نمونه اولیه از یک گیتار پیشرو تغییر داد.

لس پال، در سال ۱۹۳۹، مراحل ساخت گیتاری را آغاز کرد که در آینده و طی مشورت با صاحب شرکت اپیفون، اپی استاتوپولو (Epi Stathopoulo)، نام Log برای آن برگزیده شد. استاتوپولو، کلید کارخانه اپیفون در نیویورک را به لس پال داد تا او پس از ساعات کاری، بر روی طرح خود کار کند.

اختراع نه‌چندان پیشرفته لس پال، در ابتدا متشکل از یک بلوک ۴ اینچ در ۴ اینچ از جنس چوب کاج بود که دسته‌ای به آن متصل شده بود و بریج و پیکاپ‌هایی بر روی آن نصب شده بود. پال از این ساز در اجرای زنده استفاده می‌کرد؛ اما مردم از ظاهر غیرمتعارف آن شگفت‌زده می‌شدند. این امر او را به فکر انداخت تا راه‌حلی خلاقانه‌ برای این مشکل پیدا کند.

لس پال، بدنه یک گیتار هالو بادی (توخالی) اپیفون را به دو نیم تقسیم کرد و هر نیم را به یک طرف بلوک چوبی ساز خود چسباند. در اصل، می‌توان این طراحی را نوعی ساختار Through-Neck به حساب آورد. نکته مهم این بود که ظاهر محصول نهایی، شبیه به یک گیتار معمولی و مرسوم بود. همچنین بلوک چوب یک‌تکه‌ای که در وسط بدنه گیتار قرار گرفته بود، باعث افزایش ساستین صدا و کاهش فیدبک می‌شد. همچنین این ساز دارای بریج ویبراتویی به نام ویبرولا بود که توسط داک کافمن (Doc Kauffman) طراحی شده بود. گیتار مورد بحث، همان Log است که پیش‌تر درباره آن صحبت کردیم.

اگر زمان پایان پروژه لس پال نابهنگام نبود، احتمال زیادی وجود داشت که شرکت اپیفون این گیتار را به مرحله تولید برساند؛ اما دیری نپایید که جنگ جهانی در گرفت و پس از آن نیز اپی درگذشت.

در اوایل جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۱، لس پال گیتار خود را برای معرفی به دفتر مرکزی شرکت گیبسون در کالامازو برد؛ اما مدیران گیبسون معتقد بودند که این طراحی بیش‌ازحد عجیب است و نمی‌توان آن را به بازار عرضه کرد. در آن دوران، این کمپانی درگیر رقابتی شدید با سایر تولیدکنندگان گیتارهای هالو بادی و آرچ‌تاپ از جمله اپیفون، هارمونی و Kay بود و نمی‌خواست بر سر چنین طراحی سنت‌شکنی ریسک کند.

در همین حال، تولیدکنندگانی مانند لئو فندر (Leo Fender) و پال بیگزبی (Paul Bigsby)، از اختراع لس پال ایده‌برداری کردند. بیگزبی اولین گیتار سالید بادی مدرن را در اواخر دهه ۴۰ برای مرل تراویس (Merle Travis) تولید کرد که سردسته آن بسیار شبیه به استرتوکستر فندر بود که بعدها به بازار عرضه شد. لئو فندر، تولید گیتار سالید بادی را در سال ۱۹۵۰ با مدل Esquire امتحان کرد که بعدها نامش به Broadcaster و سپس به Telecaster تغییر کرد.

موفقیت Telecaster در اوایل دهه پنجاه، بالاخره مدیران گیبسون را متقاعد کرد تا مجدداً با لس پال تماس بگیرند. تد مک‌کارتی (Ted McCarty) که در سال ۱۹۴۸ به گیبسون پیوسته بود و در سال ۱۹۵۰ به‌عنوان مدیر شرکت برگزیده شده بود، کمک کرد تا طرح لس پال به شکل نهایی خود درآید و یک گیتار سالید بادی با صفحه رویی دست‌تراش از چوب افرا خلق شود.

در آن زمان، گیبسون هنوز برای ورود به بازار گیتارهای سالید بادی مردد بود؛ زیرا باید عملاً پروژه گیتارهای هالو بادی را رها می‌کرد. حتی صحبت از این بود که نام گیبسون بر روی گیتارهای سالید بادی این شرکت درج نشود و تنها نام لس پال بر روی سردسته حک شود.

به هر شکل، در سال ۱۹۵۲، طراحی ساز پایان یافت و توسط لس پال تأیید شد. این طراحی، نسبت به نمونه اولیه، تغییر خاصی نداشت. لس پال درصدی را به‌عنوان صاحب امتیاز از فروش طرح خود دریافت می‌کرد؛ زیرا طراحی محصول، بر مبنای ایده اولیه او شکل گرفته بود.

صفحه رویی (تاپ) تراشیده‌شده و خمیده باعث می‌شد تا گیتار سالید بادی که به‌تازگی محبوب شده بود، با ذائقه نوازندگان هالو بادی و آرچ‌تاپ همخوانی داشته باشد. همچنین مک‌کارتی می‌دانست که فندر ماشین‌آلات لازم برای تولید انبوه صفحه رویی خمیده را در اختیار ندارد و این امر باعث می‌شد تصمیم گیبسون بسیار زیرکانه باشد. چندی بعد، گیبسون مجموعه‌ بلندبالایی از گیتارهای الکتریک فلت‌تاپ را به بازار عرضه کرد که شامل Explorer ،Flying V و SG می‌شد و در ابتدا نام لس پال را یدک می‌کشیدند.

البته لس پال تنها کسی نبود که طرح گیتار سالید بادی را به گیبسون پیشنهاد داده بود. در سال ۱۹۴۳، فردی به نام OW Appleton از ایالت آیووا نیز با این شرکت تماس گرفته بود و طرحی با یک کات‌اِوِی و شبیه به لس پال‌های امروزی به نام «App» را به آنها پیشنهاد داده بود. اپلتون اشخاصی را در شرکت گیبسون می‌شناخت و می‌توانست از دسته و پیکاپ‌های گیبسون در نمونه آزمایشی خود استفاده کند. لس پال امروزی ممکن است ردی از طراحی اپلتون نیز داشته باشد؛ نکته ظریفی که در بین صفحات تاریخ کمتر جلب توجه می‌کند.

حتی پس از ارائه لس پال به بازار نیز این شرکت به ایده‌برداری از the Log ادامه داد. در سال ۱۹۵۸، مک‌کارتی از طراحی جدیدی در سری قدیمی ES پرده‌برداری کرد که ES-335 نام داشت.

سری ES در سال ۱۹۳۶ با مدل ES-150 آغاز شده بود؛ اما تا پیش از معرفی ES-335، تمام مدل‌های این سری، هالو بادی بودند. ES-335 منحصربه‌فرد بود و طراحی سالید بادی و هالو بادی را تلفیق می‌کرد؛ زیرا یک بلوک از جنس چوب افرا در مرکز آن قرار داشت. مک‌کارتی قصد داشت با قرار دادن یک بلوک چوب در وسط یک گیتار آکوستیک کاری کند که محصول نهایی، مزایای هر دو طراحی سالیدبادی و هالو بادی را به‌صورت یک‌جا ارائه کند.

طراحی ES-335 از Log پیشرفته‌تر و حساب‌شده‌تر بود. این ساز، از بدنه‌ای نازکتر و همچنین دو صفحه رو و زیر برخوردار است که تمام پشت و جلوی ساز را می‌پوشانند. با این حال، روشن است که ایده اولیه آن، از طرح آقای لس پال برگرفته شده است.

Log کماکان یک بخش مهم و مورد احترام از تاریخ موسیقی است. این گیتار هم‌اکنون در تالار مشاهیر موسیقی کانتری در نشویل ایالت تنسی نگهداری می‌شود. امروزه، نوادگان این ساز یعنی Les Paul و ES-335، از جمله مدل‌های پرچمدار شرکت گیبسون به حساب می‌آیند.

منبع: Guitar.com
نویسنده: Justin Beckner
مترجم: کیان ایرجی