تاریخچه میکروفون افسانه‌ای Shure SM7B

اگر تا کنون خواننده محبوب خود را در یک اجرای زنده رادیویی تماشا کرده باشید یا برنامه‌های استریمرها در شبکه‌هایی همچون توییچ (Twitch) را دنبال کرده باشید، مطمئناً میکروفون افسانه‌ای SM7B را دیده‌اید. SM7B که توسط شرکت آمریکایی شور (Shure) ساخته می‌شود، یکی از محبوب‌ترین و پرفروش‌ترین میکروفون‌های دنیا به شمار می‌آید و ابزاری بی‌نقص برای ضبط صدا است.

اکنون، در سال ۲۰۲۴، حدود پنج دهه از عمر نسخه اول SM7B، یعنی SM7 می‌گذرد و تاریخچه این محصول به‌واقع شنیدنی است.

پیش از رونمایی از SM7، شور مجموعه‌ای از میکروفون‌ها را تولید کرد که صنعت ضبط صدا را برای همیشه دگرگون کردند. تمامی این میکروفون‌ها یک نقطه اشتراک داشتند و آن هم بهره‌مندی از فناوری Unidyne بود.

فناوری Unidyne اولین بار در میکروفونی موسوم به Model 55 توسط شور در دسترس عموم قرار گرفت. Model 55 را می‌توان نخستین میکروفون تک‌عنصری یا single element دانست که به‌طور انبوه به تولید رسید. این مدل، اندازه‌ای بسیار کوچکتر و قیمتی بسیار پایین‌تر از سایر میکروفون‌های موجود در بازار آن روزگار داشت و به همین دلایل، به گزینه‌ای بسیار محبوب در میان خوانندگان و سخنرانان در سراسر دنیا تبدیل شد.

با گذشت سالها، فناوری Unidyne نیز رفته‌رفته توسط شور ارتقاء یافت و به‌ترتیب، میکروفون‌های Unidyne II و Unidyne III به تولید رسیدند.

نسخه مدرن میکروفون SM7 که امروز توسط شور تولید می‌شود، هنوز از کپسولی با فناوری Unidyne III برخوردار است که اولین بار، در دهه ۵۰ میلادی معرفی شده است. میکروفون‌های مجهز به کپسول Unidyne III، از نوع end-address هستند؛ بدین معنا که برای ضبط صدا به وسیله این ابزارها، باید منبع صوت را در سمت انتهایی بدنه آنها قرار دهید. میکروفون‌های داینامیکی همچون Shure SM58 نیز از همین نوع هستند. اما در مقابل، میکروفون‌های side-address صدا را از بخش جانبی خود ضبط می‌کنند و برای ضبط صدا با این مدل‌ها، باید در بخش روبرویی آنها صحبت کنید.

به لطف فناوری Unidyne III، میکروفون‌های داینامیک شور توانایی ضبط صدا با شدتی بسیار بیشتر را داشتند و مهندسین صدا می‌توانستند بدون نگرانی از بروز فیدبک، گین آنها را بسیار بالاتر از میکروفون‌های مشابه تنظیم کنند. این ویژگی جذاب، میکروفون‌های Unidyne III را به ابزارهایی بی‌نظیر برای ضبط اجرای گروه‌های موسیقی تبدیل می‌کرد و نهایتاً باعث شد که نمونه‌های اولیه آنها، در میان موزیسین‌های سبک‌های راک و بلوز به محبوبیتی قابل توجه دست یابند.

اما ظهور یک میکروفون از این دسته، فناوری Unidyne را به عرش رساند.

تولد SM7

پیش از این که به مدل افسانه‌ای SM7 و پدر آن، یعنی SM5 بپردازیم، بهتر است که نگاهی به تاریخچه فناوری Unidyne و مسیر شکل‌گیری آن داشته باشیم.

همانطور که گفته شد، فناوری Unidyne با میکروفون Shure Model 55 و در سال ۱۹۳۹ در دسترس عموم قرار گرفت. این میکروفون که اندازه‌ای کوچکتر و قیمتی بسیار پایین‌تر از سایر رقبای خود داشت، بلافاصله پس از عرضه به محبوبیتی بسیار دست یافت و موفقیت تجاری شگفت‌انگیزی را برای شور رقم زد. به‌مرور زمان، فناوری کپسول‌های داینامیک شور ارتقاء یافت و نسخه نهایی آن یعنی Unidyne III را می‌توان امروزه در مدل‌های مشهوری چون SM57 ،SM58 و SM7B مشاهده کرد.

مهندس اصلی شرکت شور در آن زمان یعنی باب کار (Bob Carr)، قصد داشت تا میکروفونی را برای مصارف تلویزیونی و رادیویی و ضبط صدای فیلم طراحی کند و مجموعه میکروفون‌های حاصل از این طراحی را نیز SM نامید که مخفف عبارت Studio Microphone است. یکی از مهمترین اعضای سری SM را می‌توان مدل SM5 دانست که یک میکروفون بوم بود.

میکروفون‌های بوم در زمان عرضه SM5 به بازار، معمولاً از کپسولی با فناوری کاندنسر (condenser) برخوردار بودند و SM5 تقریباً تنها میکروفون بوم داینامیک بازار به شمار می‌رفت. کپسول داینامیک به‌کاررفته در این محصول پیشرو، باعث می‌شد که شدت خروجی آن به شکل محسوسی از رقبای کاندنسرش کمتر باشد و به همین دلیل نیز آن را به محصولی نه‌چندان محبوب در صنعت تلویزیون و سینما تبدیل کرده بود. اما این طراحی ویژه باعث شد تا SM5 جامعه هدف خود را نه در سینما و تلویزیون، بلکه در رادیو و سایر فضاهای مشابه بیابد. عملکرد ویژه این میکروفون، آن را به ابزاری عالی برای ضبط وکال، سخنرانی رادیویی و در کل میکروفون‌گذاری نزدیک به منبع صوت تبدیل می‌کرد. ولی از سوی دیگر، اندازه Shure SM5 برای این کاربری بیش‌ازحد بزرگ بود و همچنین قیمت این محصول نیز توجیه اقتصادی آن را برای استفاده در رادیو و شرایط مشابه از بین می‌برد. در واقع، SM5 در سال ۱۹۶۴ با قیمت ۲۲۵ دلار به فروش می‌رسید که با احتساب تورم جهانی، معادل با ۱۸۶۰ دلار فعلی است!

مدتی بعد و در سال ۱۹۸۸، شور تصمیم گرفت تا تولید SM5 را متوقف کند و نسخه‌ای جدید از آن را با اندازه‌ای کوچکتر و قیمتی مناسب‌تر، با هدف استفاده در رادیو و صنعت دوبله تولید و روانه بازار کند.

این شرکت آمریکایی با ترکیب فناوری‌های به‌کاررفته در SM5 و میکروفون افسانه‌ای SM57، محصولی جدید و تقریباً بی‌نقص تولید کرد که امروز آن را با نام SM7 می‌شناسیم.

SM7 در سال ۱۹۷۳ به بازار عرضه شد و از آن روز تا کنون، تنها شاهد سه به‌روزرسانی جزئی بوده است.

اولین نسخه به‌روزرسانی‌شده این میکروفون در سال ۱۹۹۹ توسط شور به بازار عرضه شد که SM7A نام گرفت. SM7A به یک سیم‌پیچ دوقلو مجهز بود که در صورت قرارگیری در کنار تجهیزاتی همچون کامپیوتر، از بروز نویز و وزوز در صدای ضبط‌شده جلوگیری می‌کرد. همچنین طراحی استند آن نیز نسبت به نسخه اصلی‌اش بهینه‌سازی شده بود.

دومین نسخه به‌روزرسانی‌شده از SM7 که در سال ۲۰۰۱ توسط شور به بازار عرضه شد، SM7B بود. SM7B تفاوتی در بخش فنی با نسخه قبلی خود نداشت و تنها یک بادگیر بزرگ به بسته‌بندی آن افزوده شده بود. این بادگیر، ماهیت صوتی و البته ظاهر SM7 را به SM5 شبیه می‌ساخت.

اما آخرین به‌روزرسانی از این میکروفون افسانه‌ای که سال گذشته روانه بازار شد، به امکاناتی کاربردی و مدرن مجهز است که مهمترین آنها را می‌توان یک پری‌امپ داخلی دانست. این نسخه جدید از SM7 که SM7db نام دارد، به‌صورت آنالوگ و از طریق پورت XLR به دستگاه میزبان متصل می‌شود؛ اما برای تجربه کیفیت و شدت صدای بهینه آن، نیازی به یک پری‌امپ پیشرفته نخواهید داشت و می‌توان تقریباً با هر دستگاهی، بهترین عملکرد آن را تجربه کرد.

روزهای نخست SM7

میکروفون شور SM7B در اصل برای استفاده در مصارف رادیویی و تلویزیونی طراحی شده بود؛ اما عملکرد عالی این محصول در ضبط وکال باعث شد که از آن برای ضبط صدای خوانندگان در آثار مشهوری چون آلبوم Thriller از مایکل جکسون (Michael Jackson) نیز استفاده شود. شایان ذکر است که مهندس میکس این آلبوم، بروس سویدین (Bruce Swedien)، طی مصاحبه‌ای از SM7 به‌عنوان یکی از میکروفون‌های مورد علاقه خود در تمامی اعصار یاد کرده است.

اما فهرست خوانندگان مشهوری که از نسخه‌های مختلف SM7 برای ضبط وکال استفاده کرده‌اند، به مایکل جکسون خلاصه نمی‌شود؛ بلکه برای مثال، گروه موسیقی رولینگ استونز (Rolling Stones) نیز در بسیاری از آثار خود، از این میکروفون در کنار Neumann U87 برای ضبط صدای خواننده خود، یعنی میک جگر (Mick Jagger) استفاده کرده است.

از دیگر هنرمندان مشهوری که از Shure SM7B برای اجرای آثار خود بهره برده‌اند می‌توان به جیمز هتفیلد (James Hetfield)، باب دیلن (Bob Dylan)، بادی گای (Buddy Guy)، دیو گرول (Dave Grohl)، جک وایت (Jack White)، جان میر (John Mayer)، کوین پارکر (Kevin Parker)، اد شیرن (Ed Sheeran)، کریس مارتین (Chris Martin)، تیلور سویفت (Taylor Swift)، جو دوپلانتیه (Joe Duplantier) و صدها نام بزرگ دیگر اشاره کرد.

بدون شک، SM7 از زمان عرضه خود به بازار در سال ۱۹۷۳ تا سال ۲۰۰۸، موفقیت تجاری خیره‌کننده‌ای را برای شور رقم زد؛ اما پس از این و با ظهور شبکه‌هایی همچون یوتیوب و پدیده پادکست، این میکروفون داینامیک به محبوبیتی دوچندان دست یافت و به پرفروش‌ترین میکروفون برای ضبط پادکست نیز تبدیل شد. به‌عبارت دیگر، رفته‌رفته و با افزایش دسترسی جهان به اینترنت و تولید محتوای آنلاین، SM7B از یک میکروفون حرفه‌ای و استودیویی، به یک میکروفون همه‌کاره تبدیل شد و از محیط‌هایی جدی، پا به خانه‌های افرادی همچون استریمرها گذاشت. امروز، Shure SM7B را می‌توان یکی از محبوب‌ترین گزینه‌ها برای ضبط هر نوعی از محتوای صوتی دانست.

جایگاه امروز SM7B

همانطور که گفته شد، امروزه نسخه‌های مختلف شور SM7 در بازه‌ای بسیار وسیع از کاربری‌ها از جمله ضبط موسیقی در استودیو، اجرای زنده موسیقی، ضبط پادکست، گیمینگ، استریمینگ و ضبط دوبله فیلم‌ها استفاده می‌شود. این میکروفون پس از پنج دهه، هنوز هم یکی از اولین انتخاب‌های تولیدکنندگان محتوای صوتی برای ضبط صدا به شمار می‌رود.

در سال ۲۰۲۰، شرکت شور میکروفون MV7 را نیز به بازار عرضه کرد که به‌نوعی، برادر کوچک SM7B محسوب می‌شود. MV7 با برخورداری از قابلیت‌هایی همچون امکان اتصال مستقیم به کامپیوتر، خروجی هدفون و قابلیت تنظیم از طریق نرم‌افزار ویژه، می‌تواند انتخابی عالی برای استریمرها و گیمرها باشد و همزمان، کیفیت صدایی نزدیک به SM7 افسانه‌ای را نیز ارائه کند.

در حالی که MV7 و SM7B شباهت ظاهری بسیاری با یکدیگر دارند و می‌توان از آنها در مصارفی مشابه استفاده کرد، اما MV7 به‌عنوان جایگزینی برای SM7B به بازار عرضه نشده است. در واقع، SM7B میکروفونی جدی‌تر و حرفه‌ای‌تر از MV7 به شمار می‌رود که کیفیت صدایی بی‌نظیر را در تمامی کاربری‌ها ارائه می‌کند.

MV7 می‌تواند به لطف امکانات بسیار خود، در بحث انعطاف کاربری حتی بهتر از SM7B ظاهر شود؛ اما قیمت این میکروفون از SM7B پایین‌تر است و بازار هدف آن نیز کاربرانی جوان‌تر با تجهیزات استودیویی کمتر هستند. در واقع، این مدل جدیدتر با هدف اتصال مستقیم به کامپیوتر بدون نیاز به هیچ‌گونه دستگاه واسطه طراحی شده است و از این جهت، می‌تواند گزینه‌ای مناسب‌تر نسبت به SM7 برای افرادی همچون گیمرها و استریمرها باشد. برای استفاده از Shure MV7 تنها چیزی که نیاز خواهید داشت، یک کابل USB و یک تلفن همراه یا کامپیوتر است. پس از گذشت چهار سال از رونمایی MV7، امروزه استریمرها و تولیدکنندگان محتوای بی‌شماری از آن به‌عنوان ابزار اصلی خود برای ضبط صدا استفاده می‌کنند و می‌توان گفت که این میکروفون نیز در کنار SM7، به یکی از محبوب‌ترین گزینه‌ها برای تولید محتوای صوتی اینترنتی و حتی ضبط پادکست و موسیقی تبدیل شده است.

تجربه صوتی SM7

محبوبیت افسانه‌ای SM7 در میان تمامی تولیدکنندگان محتوای صوتی، دلیلی محکم دارد و آن هم کیفیت صدای فوق‌العاده این محصول است.

اما تنها راهی که می‌توانید دلیل شهرت این میکروفون داینامیک را به‌خوبی درک کنید، تجربه عملکرد صوتی بی‌نقص آن است؛ بنابراین پیشنهاد می‌کنیم در صورتی که در حال تجهیز یک محیط برای تولید محتوای صوتی هستید، Shure SM7B یا SM7dB را در فهرست تجهیزات خود قرار دهید و از عملکرد خارق‌العاده آن در تولید محتوای صوتی بهره ببرید.

در صورتی که نمی‌خواهید یک کارت صدای استودیویی جداگانه خریداری کنید یا قیمت میکروفون شور SM7B خارج از بودجه‌ مورد نظر شما است، پیشنهاد می‌کنیم مدل ارزان‌قیمت‌تر MV7 را مورد آزمایش قرار دهید و بعدها به سراغ برادر بزرگتر آن یعنی SM7 بروید. در واقع، شور نیز MV7 را با این هدف به بازار عرضه کرده است که افراد بتوانند ماهیت صوتی میکروفون‌های داینامیک این کمپانی را با پرداخت هزینه‌ای کمتر تجربه کنند و بعدها، در صورت نیاز، به سراغ محصولات جدی‌تری چون SM7 و SM57 بروند.

آیا شما تا کنون تجربه استفاده از یکی از نسخه‌های SM7 را داشته‌اید؟ لطفاً تجربیات خود در این زمینه را در بخش نظرات همین مطلب، با ما و مخاطبین گیتار ایران در میان بگذارید.

منبع: Gear4music
مترجم: امیر تولی