بابک آخوندی در سال۱۳۶۴ در پی اتفاقی کاملا تصادفی، اولین گیتار خود را خریداری کرد و آغاز به یادگیری و نواختن گیتار کرد. او ساز گیتار را به واسطه علاقه شخصی، به شیوه خود فراگیر آموخت. در سال ۱۳۷۷ در پیآشنایی با پویا نیک پور و فرزام رحیمی، بعنوان گیتاریست به پروژه ای بنام آور پیوست. گروه آور متشکل بود از: پویا نیکپور (پیانیست و آهنگ ساز) فرزام رحیمی (خاننده و نویسنده اشعار) آرش میتویی (گیتاریست) دارا دارایی (نوازنده بیس) آرش سبحانی (گیتاریست) شهروز مولایی (درامز) و تنی چند از نوازندگان دیگر. این گروه در سال ۱۳۷۷ پس از سالها محدودیت موسیقی با سازهای الکتریک، موفق به اجرایی چند شبه، با ارکستر کامل الکتریک شدند. به نوعی میتوان از آن پروژه، بعنوان نخستین قدم ها برای باز معرفی این نوع اجرا ها به بازار موزیک ایران یاد کرد.

در پی این حرکت، بابک آخوندی با پیشنهاد به فرزام رحیمی (خواننده)، پروژه دیگری بنام میرا را کلید زد. این دو، در سال ۱۳۷۸ آلبومی با همین نام را به بازار ارایه کردند و در پی آن چندین اجرا زنده را به سالنهای تهران بردند. گروه میرا از بابک آخوندی (گیتاریست وآهنگ ساز) فرزام رحیمی ( خواننده و آهنگ ساز) دارا دارایی ( نوازنده بیس) رضا مقدس (کیبورد و مهندس صدا) کسری ابراهیمی (درامز) تشکیل می شد. بابک آخوندی بطور همزمان با پروژه میرا بعنوان گیتاریست با موزیسین های فعال آن زمان همکاری داشت. از جمله این همکاریها میتوان به همکاری بابک با پدرام درخشانی در (گروه cross over رومی) اشاره کرد که موسیقی شرق و غرب را بصورت ترکیبی اجرا می کرد. نوازندگی گیتار در پروژه دارا دارایی بنام ((jam که هرگز نه به بازار و نه به صحنه راه یافت. اجرای گیتار در پروژه های استودیی، مثل پروژه (من و دوست غولم، فرشاد فزونی). نوازندگی گیتار در آلبوم شبهای تهران از گروه سعید شنبه زاده و پدرام درخشانی، نوازندگی گیتار در قطعه (من و تو) مسیح محقق (شیدی) و… از دیگر فعالیتهای وی می باشند.

بابک آخوندی پس از مهاجرت شاهرخ ایزد خواه (گیتاریست) به گروهO-HUMپیوست. در مدت همکاری بابک با شهرام شرباف، گروه (O-HUM) به فستیوال فرهنگ آلمان درHaus der Kulturen der Weltدعوت شد و راک ایرانی را در سالنهای اروپایی اجرا کرد.

پس از این، بابک آخوندی تصمیم به اقامت در اروپا گرفت تا بتواند با موزیسین های دیگر نقاط دنیا آشنا شود. وی در اواخر سال ۲۰۰۴ به شهر برلین رفت و با Andereas Advocado (نوازنده بیس و عضو فعال گروه Shank) برای مدت ۷ سال (۲۰۰۵ تا ۲۰۱۱) همکاری نمود. در این مدت او با موزیسین ها و خوانندگان غیر ایرانی مشغول به کار بود. در آن سالها موسیقی cross over در برلین بسیار باب بود. نوازندگی در گروه های Orientation و Nomad Sound System از جمله مشغولیت های هفتگی وی بود. بازهم بصورت همزمان، نوازندگی با Richard Howell (نوازنده Sax و میهمان Carlos Santana)، Sebastian Borkowski (از گروه Jazzanova) از کارهای موازی وی در کنار کارهای ثابت وی بشمار می رود. نوازندگی گیتار در قطعه Sie liegt in meinen Armen از Muhabbetمنتهی به عقد قراردادی با Sony BMG شد و تورهای داخل اروپا را برای بابک به همراه آورد. پس از این، بابک آخوندی با Simon Eugene ترانه سرا و خواننده Brit Rock انگلیسی و موسس گروه International Love Corporation (ILC) شروع به همکاری نمود. حاصل این دوستی و همکاری اجرا های زنده ترانه های Simon بصورت گروهی و همچنین اجراهای خودمانی تر و آکوستیک در سالن های کوچک و صمیمی تر بود. در همین دوران بابک به نوازندگی و تنظیم برای خوانندگانی چون Georgi Kay در قطعه Joga و تنی چند از آرتیستهای برلین نیز پرداخت.

بابک آخوندی همواره شیفته فنون ضبط و میکس و تولید موسیقی بوده و در دوران اقامتش در برلین، به یادگیری و پیشرفت در این زمینه نیز پرداخته است. او هیچگاه از خود آلبوم شخصی به بازار عرضه نکرده و دلیل آنرا وسواس خودش به کار شخصیش می داند. ولی بصورت غیر رسمی قطعاتی از وی موجود میباشد که میتوان در soundcloud شنید.

در سال ۲۰۱۱ بابک آخوندی به دلایل شخصی و خانوادگی فعالیتهای موزیکال خود را در برلین به هدف بهرمندی از زندگی آرام و بی سرو صدا متوقف می کند و مشغول به آموزش کودکان و نوجوانان در زمینه موسیقی می شود. در این دوره وی برای مدت ۴ سال در مدرسه موسیقی tomatenklang مشغول به تدریس می شود.

وی در سال ۲۰۱۶ به ایران باز میگردد و هم اکنون در مجموعه گیتارایران مشغول به ترجمه متون و جمع آوری اطلاعات و منابع آموزشی میباشد.