آموزش, مقالات, مقالات استودیویی
شش نکته مهم برای خرید میکروفون خازنی
آوریل
قصد دارید یک میکروفون خازنی استودیویی (کاندنسر/condenser) بخرید؟ دست نگه دارید! پیش از آن که بابت خرید میکروفون پولی پرداخت کنید، این مطلب را مطالعه کنید.
این روزها انتخاب یک میکروفون خازنی استودیویی کار ساده‌ای نیست. گزینه‌های متنوعی در بازار وجود دارند و پیدا کردن یک میکروفون که نسبت به سایر گزینه‌ها مناسب‌تر باشد، کار دشواری است. اگر استودیو خانگی داشته باشید، این انتخاب سخت‌تر هم می‌شود؛ زیرا به احتمال زیاد تنها یک میکروفون کاندنسر دارید که به‌عنوان میکروفون همیشگی خود از آن استفاده می‌کنید و بنابراین بسیار مهم است که گزینه منتخب شما با نیازهایتان همخوان بوده و طی گذر زمان و با رشد استودیوی شما، همچنان بتواند ابزاری مفید باشد. پیش از آنکه پول خود را خرج یک میکروفون جدید کنید، این شش نکته را مد نظر داشته باشید.
۱. الگوی دریافت صدا
بسیاری از میکروفون‌های خازنی دارای الگوی دریافت صدای قابل تغییر هستند و این ممکن است بسته به اتاقی که از میکروفون در آن استفاده می‌کنید، برای شما مهم باشد. الگوی دریافت صدا در واقع یک میدان صوتی اطراف میکروفون است که صداهای داخل آن توسط میکروفون دریافت می‌شوند. یک کپسول میکروفون اُمنی‌دیرکشنال (omnidirectional)، صدا را تقریباً به‌طور مساوی از همه جهات دریافت می‌کند؛ چه صدا در مقابل میکروفون باشد و چه در پشت آن. اگر قصد دارید اجرای چند نوازنده سازهای کوبه‌ای یا چند خواننده را ضبط کنید، این گزینه می‌تواند برای شما بسیار مفید باشد. همچنین در حالتی که اتاق شما بسیار خوش‌صدا باشد و قصد داشته باشید شخصیت صدای اتاق را به همراه سیگنال مستقیم خود ضبط کنید، میکروفون‌های اُمنی‌دیرکشنال انتخاب مناسبی هستند.
الگوی دریافت کاردیوید (cardioid) شکلی شبیه به قلب دارد. میکروفونی با این الگو صداهای پشت سر خود را دریافت نکرده و صرفاً صدا را از مقابل خود دریافت می‌کند. در بسیاری از استودیوهای خانگی این الگو کارآمد است. اگر میکروفونی با الگوی کاردیوید را همراه با یک ایزولاتور در پشت میکروفون مورد استفاده قرار دهید، می‌توانید بخش زیادی از بازگشت‌های ناخواسته‌ی صدا را حذف کرده و حتی در مشکل‌سازترین اتاق‌ها نیز صدای وُکال خوبی ضبط کنید.
اگر میکروفون دارای سوئیچ تغییر الگوی دریافت صدا باشد، به‌راحتی می‌توانید از بین چندین الگو، بهترین گزینه را انتخاب کنید.
۲. حساسیت به تاثیر نزدیکی
اگر قصد دارید به صورت حرفه‌ای دوبله ضبط کرده یا پادکست تولید کنید و یا قصد دارید با خواننده‌ای کار کنید که عادت به دور شدن از میکروفون دارد، باید حساسیت میکروفون به تأثیر نزدیکی (proximity effect sensitivity) را در نظر بگیرید. در بازار میکروفون‌هایی وجود دارند که چندان به فاصله‌شان از منبع صدا حساس نیستند و از فاصله ۳ اینچی یا ۱۵ اینچی، نتیجه‌ای یکسان را ارائه می‌دهند. همین خاصیت است که باعث شده میکروفون‌های Electro-Voice RE20 و Shure SM7B در تولید برنامه‌های زنده رادیویی و دوبلاژ تا این حد محبوب باشند. در زمان استفاده از این مدل‌ها، چه دهان خود را به میکروفون بچسبانید و چه چند اینچ از آن فاصله بگیرید، تغییر شگرفی در پاسخ فرکانس‌های بم ایجاد نمی‌شود.
۳. منحنی پاسخ فرکانسی
تقریباً هر میکروفون حرفه‌ای دارای نموداری است که پاسخ فرکانسی آن را نشان می‌دهد. پاسخ فرکانسی یک میکروفون عبارت است از اندازه‌گیری بلندای ضبط‌شده توسط میکروفون در بازه‌های فرکانسی مختلف. به عبارت دیگر، هر میکروفون ممکن است نسبت به سایر میکروفون‌ها مقدار بیشتری فرکانس‌های بم یا فرکانس‌های زیر دریافت کند. یکی از دلایل اصلی انتخاب یک میکروفون برای ضبط یک صدای مشخص، پاسخ فرکانسی آن میکروفون است.
آگاهی از نحوه پاسخ‌دهی میکروفون به فرکانس‌های مختلف، یک نکته مهم در زمان خرید میکروفن است. اگر میکروفون را بیشتر برای ضبط صدای خودتان استفاده می‌کنید، از خود بپرسید که کدام فرکانس‌ها را بیش از سایرین با اکولایزر کنترل می‌کنید؟ طبیعتاً اگر همیشه محدوده ۵۰۰۰ هرتز را چند دسی‌بل کاهش می‌دهید، خرید میکروفونی که این محدوده فرکانسی را افزایش می‌دهد، چندان منطقی نیست. با انتخاب میکروفونی که مناسب نیازهای شما باشد، در زمان خود صرفه‌جویی خواهید کرد.
۴. منبع تغذیه
بسیاری از میکروفون‌های سطح بالا به همراه یک منبع تغذیه عرضه شده و یا نیازمند به فانتوم پاور هستند. این یکی دیگر از نکاتی است که باید در هنگام خرید میکروفون خازنی استودیویی مد نظر قرار دهید. اگر می‌خواهید میکروفون خود را خارج از استودیو استفاده کنید، انتخاب مدلی که به منبع برق جداگانه نیاز دارد، ممکن است دردسرساز باشد؛ به‌خصوص اگر قرار است میکروفون را در اتاقک وکال قرار دهید و سیم‌کشی‌های لازم در این اتاقک وجود ندارد.
۵. نویز زمینه‌ای
یکی از اشکالات خرید میکروفون‌های ارزان‌قیمت، نویز زمینه‌ای آنهاست. عبارت نویز زمینه‌ای به نویز ذاتی یک دستگاه اشاره دارد. هنگامی که میکروفون را روشن می‌کنید اما هیچ صدایی وارد آن نمی‌شود، همچنان می‌توانید مقداری نویز را در پس‌زمینه بشنوید که همان نویز زمینه‌ای است. البته درک این مفهوم کمی دشوار است؛ زیرا میزان نویز نهایی شما به سلامت سیگنال برق استودیو، انتخاب پری‌امپ، دستگاه آدیوی مورد نظر و حتی کابل‌های استفاده‌شده در زنجیره سیگنال بستگی دارد. اما میکروفون نیز می‌تواند مزید بر این علت‌ها شود و ممکن است نقش زیادی در افزایش نویز داشته باشد.
۶. دامنه دینامیک و سقف صوتی
یکی از شاخص‌های اصلی یک میکروفون کاندنسر، سقف صدا (headroom) و دامنه دینامیک (dynamic range) آن است. به زبان بسیار ساده، دامنه دینامیک عبارت است از اختلاف بین ساکت‌ترین صدا و بلندترین صدای قابل ضبط با میکروفون. برخی از میکروفون‌ها در تمام طول دامنه دینامیک خود پاسخ مناسبی ارائه می‌دهند و برخی دیگر چنین نیستند. یک میکروفون خازنی باکیفیت، از سقف صدایی بالا و پاسخ یکسان در طول دامنه دینامیک بهره‌مند است یا لااقل اگر نوسانی در پاسخ دینامیکی آن وجود داشته باشد، تغییرات آن از نظر شنیداری خوشایند هستند.
دامنه دینامیک یک میکروفون با نویز زمینه‌ای آن نیز ارتباط دارد. مثلاً میکروفون الکترو-ویس RE20 که در بسیاری از استودیوها مورد استفاده قرار می‌گیرد، به گِین (gain) بالا نیاز دارد. دامنه دینامیک RE20 وسیع است؛ اما برای برداشت ولوم قابل قبول، باید گین زیادی به میکروفون وارد کنید. اگر سایر اجزای زنجیره سیگنال شما به‌خوبی عایق‌بندی نشده باشند، این میزان زیاد گین می‌تواند باعث ایجاد نویز ناخواسته شود.
منبع: Ask.Audio
نویسنده: Matt Vanacoro
مترجم: کیان ایرجی