وقتی در یک گروه آواز میخوانید، وظیفه متصل کردن تماشاچیان به موسیقی گروه بر عهده شماست. اشتباهات متداولی در استفاده از میکروفون وجود دارد که باعث کاهش کیفیت اجرا میشوند. در این مقاله به پنج مورد از این اشتباهات اشاره میکنیم.
۱. بیرمق بودن در هنگام ساندچک
وقتی صدابردار در هنگام ساندچک از شما میخواهد که درست مانند اجرای زنده خود بخوانید، در حق همه لطف کنید و بلند و رسا و مانند اجرای اصلی آواز بخوانید. وقتی در هنگام ساندچک بیحال و بیرمق آواز میخوانید، حتی بهترین مهندسین صدا هم گِین پریامپ را بیشازحد بالا میبرند و لذا در هنگام اجرای اصلی، صدای شما بیشازحد بلند شده و به پریامپ فشار وارد میشود. در این شرایط، صدای شما بلندتر به گوش شنوندگان خواهد رسید؛ اما صدای بلندتر شما دیستورت و گوشخراش میشود و شنوندگان را آزار میدهد.
۲. بلعیدن میکروفون
اثر مجاورت (proximity effect) میتواند برای دیجیهای رادیو یا کسانی که بدون گروه آواز میخوانند جذاب باشد؛ اما فرکانس بم زیاد و خفه شدن فرکانسهای فوقانی باعث میشود هیچکس نفهمد که چه چیزی میخوانید. از میکروفون کمی فاصله بگیرید. حتی ۸ سانتیمتر فاصله هم میتواند صدای شما را حجیم نگه دارد و در عین حال، جلوی کدر شدن فرکانسهای فوقانی را بگیرد.
۳. اشتباه در نحوه به دست گرفتن میکروفون
آیا میخواهید میکروفون الگوی کاردیوید (cardioid) را به الگوی اُمنیدیرکشنال (omnidirectional) تبدیل کنید؟ کافیست با دست خود درگاههای فاز پشت کپسول را مسدود کنید. و قطعاً در شرایط اجرای زنده، بهدردنخورترین چیز ممکن، یک میکروفون اُمنیدیرکشنال است. این کار راحتترین راه برای ایجاد فیدبک در اجرای زنده است. مضاف بر این، مسدود کردن جداره پشت میکروفون، اثر مجاورت را افزایش میدهد و بدین نحو یا فیدبکی کرکننده دریافت میکنید و یا صدایی کدر و خفهشده.
۴. هدفگیری و فاصلهگذاری نامناسب
وقتی مهندس صدا خوانندهای را میبیند که فاصله درست از میکروفون را رعایت نکرده و یا میکروفون را در مقابل سینه و به سمت چانه خود نگه داشته است، عمیقاً آزرده میشود. تکنیک کار با میکروفون چندان دشوار نیست؛ کافیست قسمتی از میکروفون که صدا را دریافت میکند، به سمت دهان باشد. اگر میکروفون را مانند یک چراغ قوه در نظر بگیریم، باید آن را طوری نگه داریم که لبخند ما را روشن کند. هدف گرفتن میکروفون به هر نقطه دیگری ممکن است صداهای ناخواسته را افزایش دهد و یا احتمال ایجاد فیدبک را بیشتر کند. مضافاً اینکه لازم نیست میکروفون را زیاد از دهان خود فاصله دهید؛ مگر در شرایطی که قطعات اپرایی خیلی بلند یا پاساژهای بسیار بالای مرسوم در موسیقی R&B را میخوانید. تنها چند سانتیمتر فاصله کافیست. فاصله بیشازحد موجب افت محسوس در ولوم میشود و جنس صدا را عوض میکند.
۵. ایستادن در مقابل اسپیکرها
محل قرارگیری اسپیکرها را پیدا کنید و یک مرز فرضی برای خود ایجاد کنید. از این مرز نباید عبور کنید؛ زیرا فیدبک موجود در این نقاط باعث خراب شدن اجرای شما و آزار گوش شنوندهها میشود. فیدبک در اثر دریافت صدای اسپیکرها توسط میکروفون و ارسال آن به سیستم پخش و خروج صدا از همان اسپیکر و برداشت مجدد آن پدید میآید. بهمحض عبور از مرز تعیینشده، احتمال وقوع فیدبک افزایش مییابد.
ضمناً باید اضافه کنیم که میکروفونهای کاردیوید صدا را از کنارهها دریافت میکنند. اگر در حین راه رفتن بر روی صحنه میکروفون را در مقابل مانیتورهای استیج به پهلو بگیرید، احتمال ایجاد فیدبک بالا میرود و مهندس صدا را به دردسر میاندازید.
این هم از ۵ نکته بسیار مهم درباره تکنیک استفاده از میکروفون در اجرای زنده. امیدواریم این راهنمای کوتاه مفید بوده باشد و اگر متوجه چنین اشتباهاتی در اجرای خود شدید، بهتر است اشتباه خود را قبول کرده و روش خود را تغییر دهید.
منبع: Sweetwater
مترجم: کیان ایرجی