آهنگهای کسلکننده نه برای شنونده جذابیت دارند و نه برای سازنده. افکتها برای میکس کردن موسیقی ضروری هستند و پلاگینهای بسیاری برای ساخت این افکتها وجود دارند. ولی دو افکت در این میان از بقیه مهمتر هستند: ریوِرب (reverb) و دیلِی (delay).
در این مقاله، به افکت دیلِی میپردازیم که اهمیت ویژهای در خلاقیت موسیقایی دارد و کمک شایانی به جلوگیری از یکنواختی میکس میکند.
دیلِی، پژواک دیجیتال قابل کنترلِ یک صداست. اگر صدای شما به تنهایی زیباست، تکرار آن هم زیبا خواهد بود.
امروز ۵ تکنیک دیلِی را برای سرزندهتر کردن میکسهایتان به شما معرفی میکنیم.
دیلِی در موسیقی
دیلِی بر روی یک صدا یا گروهی از صداها پژواک ایجاد میکند. میزان و زمانبندی افکت دیلِی با پارامترهای Time و Feedback تعیین میشوند.
در گذشته، ایجاد delay فقط با استفاده از فضاهایی ممکن بود که بهطور طبیعی پژواک ایجاد میکردند. ولی دیلِی نواری، دیلِی دیجیتال و در نهایت دیلِیهای نرمافزاری، کنترل بیشتری را برای موزیسینها به ارمغان آوردند. پس امروزه امکان خلاقیت با استفاده از این افکتها از همیشه بیشتر است.
۱. پر کردن خلاءها
سکوت طعم جالبی به موسیقی اضافه میکند، اما با کمی زیادهروی در فضاهای خالی، آهنگ به سرعت خستهکننده میشود.
میتوانید با استفاده از پژواکِ صداهای موجود در آهنگ، این فضاهای خالی را پر کنید و به آهنگ طراوت ببخشید. گاهی جایگاه استفاده از افکت، مهمتر از چگونگی استفاده از آن است.
اگر یک قسمت از آهنگ ناگهان به پایان میرسد و سپس آهنگ وارد قسمت بعدی میشود، میتوانید از یک دیلِی با feedback پایین برای پر کردن سکوت مابین دو قسمت استفاده کنید. feedback مشخص میکند که پژواک صدا چند بار تکرار شود.

حالتهای مختلف feedback را امتحان کنید تا مناسبترین حالت برای میکس خود را بیابید.
حتی میتوانید اجازه دهید پژواک قسمت قبلی در قسمت بعدی ادامه پیدا کند. به این ترتیب داینامیک افزایش خواهد یافت و طعم ترکیبی جذاب به دست خواهد آمد.
۲. معرفی یک قسمت از آهنگ
یک راه جالب برای حفظ توجه مخاطب، پایان دادن به قسمتهای مختلف آهنگ با دیلِی کوتاه است. این کار در پایان میزان ۸، ۱۶ و یا هر جایی که قسمت بعدی موزیک شروع میشود، امکانپذیر است.
اگر از چنین تکنیکهایی استفاده نکنید، ممکن است آهنگ شما مونوتُن و کسلکننده شود.
از یک دیلی برای هدایت آهنگ به پاساژ یا بهعنوان جایگزینی برای پاساژهای معمول استفاده کنید.
۳. دیلِی دوبل و پَن
میتوانید بهجای یک دیلِی از دو دیلِی استفاده کنید. بیشتر پلاگینها به شما امکان استفاده از چند دیلی را میدهند.
میتوانید دو دیلِی با زمانبندی متفاوت ایجاد کنید و یکی را در باند چپ و دیگری را در باند راست قرار دهید.
این دو دیلی یکدیگر را در مناطق مختلف دامنهی استریو قطع کرده و در هم تنیده میشوند. به این نوع دیلیها، دیلِی پینگپونگ گفته میشود.
این تکنیک ساده، تنها با ۲ دیلِی، عمق و حرکت زیادی در موسیقی ایجاد میکند.
۴. استفاده از دیلِیهای بلند برای ایجاد جزئیات
لایهگذاری هوشمندانه به آهنگ عمق میدهد. دیلِی ابزاری مناسب برای اضافه کردن یک لایه خفیف با جزئیات بالا است.
یک صدای مقطّع مثل سینتیسایزر یا پد بِیس استاکاتو را هر ۸ میزان تکرار کنید. سپس یک دیلی با feedback بالا را طوری تنظیم کنید که پژواکها تا قبل از تکرار بعدی صدا ادامه پیدا کنند. این افکت را به میزان خیلی کم در موزیک میکس کنید؛ طوری که برای سایر صداها مزاحمت ایجاد نکند.

این تکنیک به موسیقی شما یک لایه بلند فضادار اضافه میکند که آهستهتر از باقی صداهای موسیقی حرکت میکند و باعث میشود که آهنگ در اثر تکرار شدن کسلکننده نباشد.
۵. Multi-Tap
multi-tap به معنی ایجاد چند دیلِی با زمانبندیهای مختلف بر روی یک صداست. با تنظیم زمان چند دیلِی مختلف میتوانید از صدای پژواکها یک ریتم ایجاد کنید.
تنظیم زمان، feedback و جنس این پژواکها میتواند در ایجاد جنس و رنگآمیزی موزیک هم مؤثر باشد.
این تکنیک، یک صدای سینت ساده را به یک حجم صدایی چرخنده و ریتمیک تبدیل میکند.
multi-tap در ابتدا کمی پیچیده به نظر میآید، ولی با کمی تمرین و آزمایش تبدیل به تکنیکی ساده ولی کاربردی خواهد شد.
آزمون و خطا
دیلِی برای به دست آوردن یک میکس جذاب ضروری است. انواع استفاده از دیلِی را آزمایش کنید و از دیلِی نهتنها برای یک صدا، بلکه برای مجموعهای از صداها استفاده کنید.
بهعنوان افکت، دیلِی ابزاری خلاقانه و همهکاره است؛ پس با استفاده از این نکات و صرف کمی خلاقیت، از دیلِی برای ارتقاء سطح کیفی موسیقی خود بهره ببرید.
منبع: LANDR
نویسنده: Rory Seydel
مترجم: کیان ایرجی