آموزش, مقالات, مقالات استودیویی
۵ اشتباه رایج پرودوسرهای مبتدی
سپتامبر
شروع یادگیری تولید موسیقی و آهنگسازی پروسه‌ای است که در عین لذت‌بخش بودن، می‌تواند کلافه‌کننده نیز باشد. برخی از اوقات، با وجود پیشرفت در اعمال ایده‌های خود در موسیقی، حس می‌کنید که پروژه‌هایتان از استحکام فنی لازم برخوردار نیستند؛ در این صورت، شاید مرتکب برخی از اشتباهات فنی می‌شوید که کیفیت نهایی موسیقی شما را تحت‌الشعاع قرار می‌دهند. چندین اشتباه رایج وجود دارد که تقریباً تمامی پرودوسرهای تازه‌کار مرتکب آنها می‌شوند. با شناسایی این اشتباهات و انجام ندادن آنها، می‌توانید به‌سرعت کیفیت پروژه‌های خود را به‌طرزی مشهود ارتقاء دهید.
در این مقاله، به پنج مورد از این اشتباهات و نحوه اجتناب از آنها می‌پردازیم.
۱. ساخت و طراحی تمامی صداهای موسیقی از صفر
زمانی که کار تولید موسیقی را آغاز کرده بودم، تلاش می‌کردم تمامی صداهای موجود در کارهایم را خودم طراحی کنم. به نظرم این امر ناشی از غرور بیش‌ازحد یا دانش کم من بود.
در آن دوران معمولاً نرم‌افزار Native Instrument Massive را باز می‌کردم و با استفاده از پچ خام آن (پریسِت init)، شروع به طراحی صدا می‌کردم. اما به دلیل عدم دانش و تجربه کافی در زمینه طراحی صدا، صدای حاصله کیفیتی پایین‌تر از پریست‌های آماده داشت. همین امر نیز کیفیت نهایی پروژه‌های صوتی من را تحت‌الشعاع قرار می‌داد.
اگر تنها چند سالیست که وارد دنیای تولید موسیقی شده‌اید و حتی اگر دانشی قابل قبول در زمینه طراحی صدا دارید، پیشنهاد می‌کنم حداقل در چند بخش از موسیقی خود از پریست‌ها و سمپل‌های آماده استفاده کنید. این کار نه‌تنها از کیفیت موسیقی شما نمی‌کاهد، بلکه تفاوتی چشمگیر در آن ایجاد خواهد کرد و کیفیت آن را به‌طرزی قابل توجه افزایش می‌دهد.
همانطور که نوازندگان سازهایی مانند گیتار و درامز از سازهای آماده استفاده می‌کنند و سازهایشان را خودشان طراحی نمی‌کنند و نمی‌سازند، شما نیز نیازی به ساخت و طراحی تمامی صداهای موسیقی خود ندارید. انتظار این که یک پرودوسر تمامی اصوات موسیقی خود را طراحی کند، مانند این است که از یک گیتاریست انتظار داشته باشیم تا با استفاده از یک تنه درخت، گیتار خود را بسازد!
شنوندگان موسیقی شما اهمیتی به چگونگی طراحی صداهای آن و سرچشمه آنها نمی‌دهند؛ بلکه مهم‌ترین چیز برای آنها، کیفیت نهایی پروژه است.
۲. پردازش بیشتر صداها برای رفع ایرادات آنها
اگر نگاهی به بخش میکسر پروژه افراد باتجربه و مشهور بیندازید، می‌بینید که بر روی هر یک از اجزای آن، افکت‌ها و پردازش‌های انگشت‌شماری اعمال شده است. البته که برخی از اوقات نیز آهنگساز قصد دارد تا یک صدا را تبدیل به صدایی منحصر‌به‌فرد و خلاقانه کند و در این شرایط، ممکن است چندین پلاگین افکت بر روی آن اعمال کند. اما برای رفع ایرادات یک بخش از موسیقی و پردازش آن به شکل دلخواه، معمولاً تنها ۳ تا ۴ پلاگین کافی است.
برخی از افراد تازه‌کار، قطاری طولانی از پردازنده‌ها و افکت‌ها را به هر صدای موجود در موسیقی خود می‌افزایند. این کار می‌تواند به این دلیل باشد که آنها هدفی مشخص در میکس موسیقی خود ندارند و یا نحوه استفاده صحیح از پلاگین‌های مورد استفاده را نمی‌دانند. برای مثال، اگر می‌خواهید داینامیک رنج لاین وکال موسیقی خود را کنترل کنید، باید از کمپرسور استفاده کنید یا اگر می‌خواهید کمی گرما و جذابیت به لاین وکال ببخشید، یکی از بهترین گزینه‌ها، سچریتور (Saturator) است.
برای رفع اکثر ایرادات در میکس موسیقی، راه‌حلی آسان و واحد وجود دارد؛ اما نخست، باید ایراد مورد نظر را به‌خوبی شناسایی کنیم و ابزار مورد نیاز برای برطرف ساختن آن را نیز بشناسیم.
به‌جرأت می‌توان گفت که با استفاده از پنج ابزار اساسی، می‌توان ۹۰ درصد موسیقی‌ها را میکس کرد و ایرادات آنها را نیز برطرف کرد. این پنج ابزار عبارتند از ایکولایزر، کمپرسور، سچریتور، ریوِرب و دیلِی. البته در برخی از شرایط نیز نیاز خواهید داشت تا از ابزاری ویژه استفاده کنید تا افکت مورد نظر خود را بر روی یک صدا اعمال کنید؛ اما ابزار‌های مذکور، پای ثابت میکس شما خواهند بود. اگر کار با این ابزارها را به‌خوبی یاد بگیرید و بدانید توانایی برطرف کردن چه ایراداتی در میکس را دارند، پروسه میکس برای شما خالی از آزمون‌و‌خطا می‌شود و می‌توانید به‌صورت هدفمند، به میکس موسیقی خود بپردازید و نتیجه مورد نظر خود را نیز کسب کنید.
با افزودن چندین پلاگین بی‌هدف به موسیقی و امیدوار بودن به بهبود میکس توسط آنها، تنها بر ایرادات موسیقی می‌افزایید و کار را برای خود دشوارتر می‌سازید. برخی از افراد هنوز بر این باورند که افزودن ده‌ها پردازنده به موسیقی، باعث افزایش کیفیت آن می‌شود. بخشی از این باور به این دلیل است که با افزودن برخی از افکت‌ها به زنجیره سیگنال، حجم صدای آن را افزایش می‌یابد و این امر می‌تواند باعث شود که حس کنید کیفیت صدای پروژه افزایش یافته است.
گوش انسان معمولاً صدای بلندتر را به صدای آرام‌تر ترجیح می‌دهد و آن را باکیفیت‌تر می‌پندارد. به همین دلیل، برای درک صحیح نتیجه پردازنده یا افکتی که بر روی صدا اعمال کرده‌اید، باید صدای مورد نظر خود را بدون افکت و همراه با افکت، با حجم صدایی برابر مقایسه کنید. برخی از پلاگین‌‌ها از یک کنترل گین برخوردار هستند که با استفاده از آن می‌توانید شدت صدا را در دو حالت مذکور برابر کنید. اما اگر پلاگین مورد استفاده شما از کنترل گین برخوردار نیست، یک کنترل‌کننده گین به کانال میکسر صدای مورد نظر بیفزایید و شدت صدای آن را از این طریق کنترل کنید.
۳. خودداری از ضبط صدا به‌صورت زنده
اکثر پرودوسرهای تازه‌کار، در چند سال اول فعالیت خود از ضبط صدای زنده هراس دارند. این امر می‌تواند به این دلیل باشد که بسیاری از آنها، در روزهای اول کار خود، صدایی را ضبط کرده‌اند و نتیجه آن، تفاوت بسیاری با صداهای موجود در آثار حرفه‌ای داشته است.
بسیاری از این افراد، مشکل را در تجهیزات استودیوی خود می‌بینند و شک ندارند که با ارتقای آنها، نتیجه بهتری حاصل می‌شود. اما پس از خرید میکروفون بهتر، می‌بینند که مشکل از جایی دیگر سرچشمه می‌گیرد. ساخت یک اتاقک با شرایط آکوستیک مناسب و یادگیری چند تکنیک ضبط آسان، می‌تواند کیفیت ضبط استودیوی خانگی شما را دگرگون کند. شاید با خود فکر کنید که ساخت اتاقک ضبط پروسه‌ای بسیار دشوار است؛ اما اینگونه نیست. تنها چیزی که برای ساخت یک اتاقک ضبط ابتدایی نیاز دارید، چند پتو، تشک یا فرش است! با همین چند وسیله ساده می‌توانید شرایط آکوستیک اتاق را دگرگون کنید. اگر این کار را صحیح انجام دهید و عمل میکروفون‌گذاری را نیز به‌صورت اصولی انجام دهید، از نتیجه آن غافلگیر خواهید شد. بسیاری از موزیسین‌ها پس از انجام این مراحل، توانایی ضبط صدا با کیفیتی حرفه‌ای را به دست آورده‌اند.
افزودن یک لاین وکال به موسیقی، می‌تواند آن را از یک پروژه متوسط به یک پروژه بی‌نظیر تبدیل کند و خلاقیت و نوآوری آهنگساز را نیز بهتر نشان دهد. علاوه بر این، شنوندگان عادی، همواره موسیقی باکلام را به موسیقی بی‌کلام ترجیح می‌دهند.
۴. ساخت عناصر بی‌شمار برای یک آهنگ
اشتباه دیگری که بسیاری از آهنگسازان تازه‌کار مرتکب آن می‌شوند، ساخت لاین‌های بیش‌ازحد برای موسیقی است. دلیل این کار، معمولاً این است که آهنگساز از ایده اصلی موسیقی خود راضی نیست و به جای تجدید نظر در عناصر پایه آن نظیر ریتم، ملودی یا هارمونی، اجزای بیشتری به آن می‌افزاید تا مشکلات اصلی آن به چشم نیایند.
افزودن عناصر پرکننده به موسیقی می‌تواند نتایجی منفی به دنبال داشته باشد. ناخوشایندترین آنها، این است که میکس موسیقی، ماهیتی شلوغ پیدا می‌کند و درک اجزای آن برای شنونده دشوار می‌شود. اغلب شنوندگان تنها توانایی دنبال کردن سه عنصر موسیقی را به‌صورت همزمان دارند که این عناصر معمولاً درام لاین، وکال و یکی از ملودی‌های موجود در پس‌زمینه موسیقی هستند. البته که شما می‌توانید با افزودن چند لاین با یک ملودی واحد به موسیقی خود، صداهای آن را لایه‌بندی کنید. اما افزودن یک لاین سینتی سایزر با یک ملودی متفاوت به یک بخش شلوغ از موسیقی، کیفیت میکس و در کل، پروژه را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.
مشکل دیگری که با پر کردن موسیقی خود از لاین‌های مختلف با آن مواجه خواهید شد، این است که افزایش حجم صدای کلی آن بدون ایجاد مشکلات میکس دشوار می‌شود. اگر قصد انتشار موسیقی خود در سرویس‌های استریمینگ را داشته باشید، این امر برای شما مشکل‌ساز نخواهد بود؛ اما اگر می‌خواهید پروژه میکسی تمیز و بدون ایراد داشته باشید، باید به آن توجه کنید.
۵. نگاه اشتباه به پریسِت‌ها
بسیاری از پرودوسرهای ماهر و مشهور، از پریست‌های موجود در پلاگین‌های ساز و افکت برای ساخت موسیقی خود استفاده می‌کنند. هنگام ساخت بخشی از موسیقی، می‌توانید یک پریست را به‌عنوان نقطه شروع انتخاب کنید و آن را طبق سلیقه خود تغییر دهید. اما حتی استفاده از پریست‌های موجود در پلاگین، بدون تغییر دادن آنها نیز باعث افت کیفیت پروژه شما نمی‌شود و به هیچ وجه تقلب نیز به شمار نمی‌آید! این را همواره به یاد داشته باشید که مخاطب موسیقی شما، به نحوه ساخت آن توجه نمی‌کند و تنها ایده موسیقی، تأثیر آن و کیفیت نهایی آن برای شنونده اهمیت دارد.
با استفاده از پریست‌های موجود در پلاگین‌های مختلف می‌توانید در وقت خود برای ساخت موسیقی صرفه‌جویی کنید و آن را صرف بهبود ایده موسیقی خود کنید.
اما استفاده از پریست‌های موجود در پلاگین‌های افکت نتیجه‌ای متفاوت دارد. اگر قصد دارید از پریست‌های پردازنده‌ها و افکت‌ها برای میکس موسیقی خود استفاده کنید، باید همیشه آنها را بنا بر پروژه صوتی خود، کمی تنظیم و تصحیح کنید. برای مثال، اگر قصد استفاده از یک پریست کمپرسور را دارید، باید آستانه فشرده‌سازی آن را کمی تنظیم کنید تا با توجه به موسیقی شما، کارکردی بهینه داشته باشد. البته ممکن است برخی از اوقات، یک پریست افکت، به‌صورت تصادفی دقیقاً همان تأثیری را بر روی موسیقی شما بگذارد که می‌خواستید یا حتی به شما ایده‌هایی جدید برای ادامه پروژه بدهد.
در کل، اگر ایده‌ای نو برای ساخت یا ادامه موسیقی به ذهنتان نمی‌رسد و نیاز به الهام دارید، بهترین راه، آزمودن پریست‌های مختلف پلاگین‌های ساز و افکت است. برخی از اوقات، لود کردن و استفاده از یک پریست، می‌تواند به‌سرعت چراغ ذهنتان را روشن کند و باعث ادامه پروژه شود.
شما در شروع مسیر تولید موسیقی، مرتکب کدام‌یک از این اشتباهات شده‌اید؟ لطفاً تجربیات خود را با ما و مخاطبان گیتارایران در میان بگذارید.
منبع: Black Ghost Audio
نویسنده: Charles Hoffman
مترجم: امیر تولی