۱۰ راهنمایی برای دریافت صدای حرفه‌ای از میکروفون‌های ارزان‌قیمت

آیا یک میکروفون ارزان‌قیمت دارید و می‌خواهید بدانید دریافت کیفیت حرفه‌ای با آن امکان‌پذیر است یا نه؟ یا شاید فقط می‌خواهید کیفیت بهتری از میکروفون اقتصادی خود دریافت کنید. اگر چنین است، به مقاله درستی مراجعه کرده‌اید؛ زیرا در این مقاله، نه‌تنها به شما خواهیم گفت که چرا به یک میکروفون گران قیمت برای ضبط حرفه‌ای نیاز ندارید، بلکه ده راهنمایی برای دریافت صدای خوب از میکروفون‌های ارزان‌قیمت را نیز با شما در میان می‌گذاریم.

به‌طور خلاصه، این راهنمایی‌ها عبارتند از:

1. اتاق خود را از نظر آکوستیک بهبود دهید
2. دستگاه‌های پر سر و صدا را خاموش کنید
3. پشت میکروفون را به سمت منبع نویز بچرخانید
4. میکروفون را از روی میز بردارید
5. با فاصله و جهت درست نسبت به میکروفون بایستید
6. در هنگام ضبط حرکت نکنید
7. سطح گین را به‌درستی تنظیم کنید
8. از پت‌گیر استفاده کنید
9. نویز زدایی کنید
10. از اکولایزر و کمپرسور استفاده کنید

در ادامه به شرح تمام این نکات خواهیم پرداخت، اما پیش از آن…

تفاوت بین میکروفون‌های ارزان قیمت و حرفه‌ای چیست؟ آیا واقعاً لازم است که برای دریافت صدای حرفه‌ای، یک میکروفون گران قیمت بخرید؟

تفاوت میکروفون‌های ارزان‌قیمت و گران‌قیمت

به‌طور کلی، میکروفون‌های گران‌قیمت از اجزایی بهتر تشکیل شده‌اند. مدل‌های ارزان‌قیمت از قطعاتی ساخته می‌شوند که کیفیت پایین‌تری دارند و معمولاً باعث می‌شوند لهجه صدا خراب شود.

برخی از میکروفون‌های ارزان قیمت صدایی کدر دارند، برخی صدایی تیز و گوش‌خراش، برخی صدایی ته گلویی و صدای برخی هم صرفاً چنگی به دل نمی‌زند.

به‌طور خلاصه، میکروفون ارزان قیمت صدایی ارائه می‌کند که با صدای اصلی متفاوت است‌. با این وجود…

تجهیزات استودیویی مقرون‌به‌صرفه امروزی، به شما امکان می‌دهند موسیقی باکیفیتی تولید کنید؛ به شرط آنکه نحوه استفاده صحیح از آنها را بشناسید.

آیا برای ضبط صدای وکال حرفه‌ای نیاز به یک میکروفون گران‌قیمت دارید؟

از آنجا که میکروفون‌های ارزان‌قیمت ممکن است صدای برداشت‌های شما را خراب کنند، آیا می‌توان نتیجه گرفت که بدون هزینه کردن چند هزار دلار نمی‌توان صدای حرفه‌ای دریافت کرد؟

البته که این طور نیست!

حقیقت این است که حتی میکروفون‌های ارزان امروزی هم صدای نسبتاً خوبی دارند و پیشرفت کیفی که با خرید مدل‌های حرفه‌ای حاصل می‌شود، نسبتاً کوچک است.

البته خوب است که میکروفون حرفه‌ای داشته باشیم؛ اما نداشتن چنین ابزاری شما را از ضبط صدای باکیفیت باز نخواهد داشت.

مسئله واقعاً مهم این است که از آنچه در اختیار دارید، درست استفاده کنید.

در واقع، در صورت استفاده نادرست، حتی یک میکروفون سه هزار دلاری نیز صدای خوبی نخواهد داشت!

هر کسی می‌تواند از میکروفونی ارزان‌قیمت صدایی خوب دریافت کند؛ اما کارهای دیگری نیز لازم هستند تا به صدای عالی دست پیدا کنید.

در ادامه این مقاله، به شرح ۱۰ راهنمایی برای دریافت صدایی حرفه‌ای و مطلوب از میکروفون‌های ارزان‌قیمت می‌پردازیم.

۱. اتاق خود را از نظر آکوستیک بهبود دهید

بهبود وضعیت آکوستیک از طریق کاهش بازگشت صدا در اتاق، به بهبود سیگنال نهایی کمک می‌کند.

بازگشت یا پژواک صدا که به میکروفون رسیده و با سیگنال اصلی ترکیب می‌شود، به گوش ما فرمان می‌دهد که در حال شنیدن صدایی آماتوری هستیم؛ پس حتماً با استفاده از پوشش فوم آکوستیک، در جهت کاهش بازتاب صدا اقدام کنید.

به‌عنوان یک میانبر می‌توانید از یک فیلتر ایزولاتور استفاده کنید که میکروفون را به‌طور کامل در برگرفته و بازتاب صدا از سوی اتاق را حذف کند.

اگر بودجه خرید پوشش آکوستیک را نداریم، چه کار کنیم؟

اگر در حال حاضر استطاعت خرید فوم آکوستیک را ندارید، هیچ مشکلی نیست. شما می‌توانید با استفاده از هر گونه جسمی که صدا را جذب می‌کند، بازتاب صدا را کاهش دهید. هر چیزی که از جنسی نرم تهیه شده باشد، کفایت می‌کند. استفاده از پتو، کوسن مبل، بالش، تشک خواب و یا هر چیز مشابهی که بتوانید در هنگام ضبط در اتاق قرار دهید، می‌تواند باعث ایجاد برداشتی تمیزتر گردد. البته اینها ممکن است ظاهر جذابی نداشته باشند؛ اما از عهده کار برمی‌آیند.

۲. نویز موجود در محیط را به حداقل برسانید

ممکن است به نظر بدیهی بیاید؛ اما این نکته اهمیت بسیار بالایی دارد و بد نیست به آن بیشتر توجه کنید. هر چیزی که تولید صدا می‌کند را ساکت کنید.

مثلاً من در اتاق خود یک پنکه سقفی دارم که در هنگام ضبط آن را خاموش می‌کنم. هر چیزی که صدا تولید می‌کند، فارغ از اینکه صدای آن چقدر کم باشد، مشمول این قاعده می‌شود؛ زیرا میکروفون خازنی (کاندنسر) می‌تواند صدای آن را برداشت کند.

حتی اگر از میکروفون‌های دینامیک استفاده می‌کنید نیز بد نیست دستگاه‌هایی که صدای آنها مزاحم است را خاموش کنید.

شاید لازم باشد کمی وقت گذاشته و بررسی کنید که چه چیزی در اتاق شما تولید صدا می‌کند؛ زیرا ممکن است به مرور زمان به صدای آنها عادت کرده باشید و دیگر متوجه صدای آنها نشوید.

من بر روی آهنگ یک مشتری کار می‌کردم که در اتاق کوچکی در حیاط خانه‌اش ضبط کرده بود؛ زیرا فکر می‌کرد این نقطه ساکت‌ترین جای خانه است. اما از آنجا که برداشت‌های خود را در شب ضبط کرده بود، می‌شد صدای جیرجیرک‌ها را به‌وضوح در پس‌زمینه شنید!

۳. پشت میکروفون را به طرف منبع نویز بچرخانید

حتی اگر تمام تلاش خود را به کار ببندید تا استودیوی خود را کاملاً ساکت کنید، ممکن است دریابید که از بین بردن تمام منابع صدا ممکن نیست.

شاید فن کامپیوتر کمی صدا تولید کند یا پنجره‌ای در اتاق خود داشته باشید که صداهای بیرون را به داخل راه می‌دهد. شکی نیست که می‌توانید اتاق خود را در برابر صداهای بیرون عایق کنید؛ اما این کار هزینه‌بر و پردردسر است.

کاری که هم‌اکنون می‌توانید برای کاهش این قبیل صداها انجام دهید این است که پشت میکروفون را به طرف منبع نویز نشانه بگیرید.

میکروفون شما به احتمال زیاد دارای الگوی برداشت کاردیوید یا قلب‌شکل است که این یعنی تنها از یک جهت صدا را دریافت می‌کند.

با الگوی قطبی کاردیوید، سمت پشت میکروفون، صدا را پس می‌زند و دریافت نمی‌کند. برگرداندن پشت میکروفون به طرف منبع نویز کمک می‌کند تا صداهای مزاحم کمتری را دریافت کنیم.

۴. میکروفون را از روی میز بردارید

قرار دادن میکروفون روی میز هم فکر خوبی نیست؛ زیرا هر گونه تماس یا برخورد با میز می‌تواند ارتعاشات را به میکروفون منتقل کند که صدایی بم و شدید تولید می‌کند.

در هنگام ضبط حتماً از وسایلی مانند بوم یا پایه میکروفون استفاده کنید که به میز وصل نشود و شاک مانتی برای جذب لرزش‌ها نیز داشته باشد.

شخصاً از بوم قابل تنظیم استفاده می‌کنم؛ اما یک پایه ساده و ارزان‌قیمت نیز کاملاً جوابگو خواهد بود.

۵. به فاصله و جهت خود نسبت به میکروفون توجه کنید

برای دریافت صدای حرفه‌ای، حفظ فاصله و موقعیت درست نسبت به میکروفون یک امر ضروری است. برای استفاده از هر میکروفون باید جایگاهی مناسب با آن مدل به‌خصوص اتخاذ کرد؛ زیرا نوع میکروفونی که دارید مشخص می‌کند که الگوی برداشت صدای آن چگونه است و چگونه باید از آن استفاده کنید.

اگر یک میکروفون خازنی با الگوی کاردیوید دارید (که برای ضبط استودیویی همین نوع را توصیه می‌کنم)، بهتر است فاصله قابل توجهی را با آن حفظ کنید. فاصله‌ای در حدود ۱۵ الی ۳۰ سانتی‌متر، بسته به بلندای سیگنال مورد نظر، مناسب خواهد بود.

اگر از یک میکروفون دینامیک استفاده می‌کنید، بهتر است تا حد ممکن به آن نزدیک شوید.

در گذشته مسئول صدای یک کلیسا بودم. در آنجا برای برداشت صدای خواننده‌ها و سخنران‌ها از میکروفون‌های دینامیک استفاده می‌شد و وقتی سخنران‌ها و خواننده‌ها، میکروفون را مانند چوب جادو تکان می‌دادند، اعصاب من به‌شدت خرد می‌شد. حضار هم که نمی‌توانستند صدا را به‌درستی بشنوند مرا سرزنش می‌کردند. اما واقعاً کاری از دستم برنمی‌آمد؛ زیرا ‌نمی‌توانستم صدای میکروفون‌ها را بیشتر کنم مگر آنکه مستقیماً در مقابل دهان سخنران‌ها قرار می‌گرفتند.

پس فاصله صحیح را حفظ کنید؛ اگر بیش‌ازحد نزدیک شوید، سیگنال دچار کلیپینگ (clipping) شده و اگر بیش‌ازحد دور شوید، نویز دریافتی افزایش خواهد یافت.

علاوه بر فاصله، باید به جهت صحیح میکروفون نیز توجه کرد. الگوی قطبی میکروفون خود را بشناسید و در جهت ناشنوای آن نخوانید؛ زیرا صدایی گرفته تولید می‌کند. همچنین در بالای میکروفون نیز نخوانید؛ مگر آنکه الگوی قطبی میکروفون شما در سمت بالا، جاذب باشد. اما بیشتر مدل‌های خازنی در یکی از طرفین خود جاذب صدا هستند و نه در بالا.

۶. در هنگام ضبط، بیش‌ازحد حرکت نکنید

در هنگام ضبط ممکن است درگیر ریتم آهنگ شده و شروع به سر تکان دادن کنیم یا حتی برقصیم؛ اما باید جلوی این حرکات غریزی را گرفت.

شما (یا خواننده‌ای که با او کار می‌کنید) باید تا حد ممکن بی‌حرکت باشید تا ولوم برداشت یک‌دست باقی بماند. اگر بیش‌ازحد تکان بخورید، صدایی آماتوری دریافت خواهید کرد.

با وجود این لازم نیست مانند آدم آهنی بی‌حرکت و بی‌جان باشید؛ زیرا این کار ممکن است حس اجرای شما را از بین ببرد. باید ریتم و حال‌وهوای آهنگ را جذب کنید؛ اما در حد معقول.

به‌علاوه اگر قسمت آرامی را می‌خوانید و سپس به سراغ قسمتی بلندتر می‌روید، بهتر است در هنگام خواندن قسمت‌های آرام، به اندازه بسیار کم به میکروفون نزدیک شده و در هنگام خواندن قسمت‌های بلندتر، به اندازه بسیار کم از میکروفون فاصله بگیرید تا اجرایی یکدست‌تر داشته باشید.

۷. سطح گِین را به‌درستی تعیین کنید

تعیین صحیح سطح گین برای برداشتی حرفه‌ای ضروری است. برداشت بیش‌ازحد بلند منجر به کلیپینگ و برداشت بیش‌ازحد آرام منجر به از دست رفتن رزولوشن آدیو می‌شود.

سعی کنید معدل پیک صدا برای رزولوشن ۲۴ بیت در حدود ۱۸- دسی‌بل باشد. بدین ترتیب مطمئن خواهید شد که بالاترین کیفیت ممکن را دریافت کرده‌اید.

۸. از پت‌گیر استفاده کنید

عنصر دیگری که می‌تواند صدای برداشت‌های شما را غیرحرفه‌ای جلوه دهد، آواهای انسدادی هستند.

آواهای انسدادی، صدای حروفی مانند «پ» و «ب» هستند که می‌توانند با پرتاب هوای بیش‌ازحد به سمت میکروفون، صدای ضربه ایجاد کنند. برای جلوگیری از ایجاد این صدا، می‌توانید از یک پت‌گیر (پاپ فیلتر) استفاده کنید.

پت‌گیر وسیله‌ای بسیار ساده و ارزان‌قیمت است؛ اما می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت نهایی کار شما بگذارد.

۹. نویز زدایی دقیق

با اتخاذ تمام این تدابیر باز هم ممکن است صداهای ناخواسته دریافت کرده باشید. حتی، بسته به میکروفونی که از آن استفاده می‌کنید، ممکن است خود میکروفون نیز دارای نویز باشد.

یک روش خوب برای پاکسازی سیگنال و دریافت اجرای تمیز، استفاده از پلاگین‌های کاهش نویز است. پلاگین پیشنهادی ما برای این کار، iZotope RX است که به شما اجازه می‌دهد به‌سادگی و با دقتی بسیار بالا، نویز، کلیک و سایر اجزای ناخواسته سیگنال را حذف کنید.

اگر این بسته برای شما گران است، می‌توانید از نرم‌افزار Wave Z-Noise استفاده کنید که عملکرد مناسبی دارد. البته این نرم‌افزار جزئیات بسیاری دارد که باید کار با آنها را فرا بگیرید.

۱۰. از کمپرسور و اکولایزر استفاده کنید

در آخر بهتر است از اکولایزر و کمپرسور نیز برای سیگنال وکال استفاده کنید‌.

باید با بهره‌گیری از اکولایزر، فرکانس‌های مشکل‌ساز را کاهش داده و در صورت لزوم و با توجه به مختصات صدای میکروفون خود، برخی از فرکانس‌ها را تقویت کنید. همچنین شاید لازم باشد بخشی از فرکانس‌های میانی تحتانی و همچنین فرکانس‌های فوقانی بسیار بالا را تقویت کنید. تقویت این دامنه‌ها می‌تواند کاستی‌های میکروفون را جبران کند.

در آخر هم می‌توانید با استفاده از کمپرسور، دینامیک برداشت خود را متعادل کنید تا برداشتی یک‌دست داشته باشید و از افت و خیزهای ناگهانی ولوم جلوگیری کنید.

منبع: Orpheus Audio Academy
مترجم: کیان ایرجی