مشهورترین فستیوال‌های موسیقی در جهان

۱۰ فستیوال موسیقی نمادین در تمام دوران

مردم به دلایل مختلفی عاشق موسیقی هستند؛ از جمله توانایی موسیقی در نشان دادن احساسات، ابراز کردن خود و همچنین ارتباط با دیگران. به عقیده ما، رفتن به کنسرت، راهی عالی برای به اشتراک گذاشتن تجربیات و احساسات است و شرکت در یک فستیوال بزرگ که در فضای باز برگزار می‌شود، شما را از نظر حسی کاملاً دگرگون می‌کند. این قبیل رویدادها، هزاران نفر را گرد هم می‌آورد تا موسیقی را جشن بگیرند و از هنر موزیسین‌های برجسته لذت ببرند.

در این مقاله، ده فستیوال موسیقی را انتخاب کرده‌ایم که به عقیده ما، از جایگاهی والا در تاریخ و جهان موسیقی برخوردار هستند. این فستیوال‌ها می‌توانند کنسرت‌هایی تکرارنشدنی یا رویدادهای یک تور و همچنین فستیوال‌هایی باشند که کماکان به‌طور منظم برگزار می‌شوند. به ما بپیوندید تا ۱۰ فستیوال موسیقی نمادین در تمام دوران را به شما معرفی کنیم.

۱۰- فستیوال پینک‌پاپ (Pinkpop)

بعضی موسیقی‌دانان و طرفداران، هلند را خانه خود می‌دانند و فستیوال پینک‌پاپ را جشنی موسیقایی در سرزمین محبوب خود!

پینک‌پاپ از سال ۱۹۷۰ تا امروز به‌طور منظم برگزار شده است و یکی از پرسابقه‌ترین رویدادهای سالانه موسیقی پاپ در جهان به شمار می‌آید. در برخی از سال‌ها، محبوبیت این فستیوال باعث بروز مشکل ازدحام بیش‌ازحد جمعیت شد؛ اما خوشبختانه این مسئله با تبدیل این فستیوال یک‌روزه به یک رویداد سه‌روزه حل شد. شاید از خواندن این ارقام تعجب کنید؛ اما پینک‌پاپ بیش از ۱.۵ میلیون شرکت‌کننده و ۵۰۰ نفر اجراکننده در طول ۴۰ سال گذشته داشته است!

۹- فستیوال جز مونترو (Montreux)

دومین فستیوال بزرگ سالانه جز جهان، از اواخر دهه ۶۰ میلادی، صرفاً برای به نمایش گذاشتن استعدادهای نوازندگان و هنرمندان سبک جز شروع شد؛ اما در حال حاضر از سبک‌های موسیقی بی‌شماری در مجموعه خود استقبال می‌کند.

فستیوال مونترو که در نزدیکی دریاچه ژنو برگزار می‌شود، خاستگاه ده‌ها آلبوم زنده ضبط‌شده توسط هنرمندانی بزرگ چون آلانیس موریست (Alanis Morissette) و مایلز دیویس (Miles Davis) بوده است.

۸- فستیوال موسیقی و هنر بانارو (Bonnaroo)

با اینکه فستیوال موسیقی و هنر بانارو در سال ۲۰۰۲ آغاز به کار کرده و سابقه چندان زیادی ندارد، اما بی‌شک بر روی فستیوال‌های موسیقی راک‌اند‌رول بعد از خود تأثیر‌گذار بوده و کیفیت آنها را بهتر کرده است.

فستیوال بانارو، به دلیل وجود استیج‌های متعددی که در بیش از چند هکتار زمین کشاورزی در ایالت تنسی برپا شده و همچنین میهمانان آن که شامل طیف گسترده‌ای از موزیسین‌ها هستند، رویدادی منحصربه‌فرد است. در این فستیوال می‌توانید تا ساعت چهار صبح جشن بگیرید و از موسیقی و هنر لذت ببرید. فستیوال بونارو رفته‌رفته حوزه برنامه‌های خود را از رویدادهای موسیقایی گروه-محور گسترش داده است و امروزه برنامه‌های تفریحی مرتبط با کمدی، فیلم، صنایع‌دستی و موارد دیگری را نیز ارائه می‌کند.

۷- فستیوال راسکیله (Roskilde)

فستیوال راسکیله در سال ۱۹۷۱ به‌عنوان محلی برای گردهمایی هیپی‌ها آغاز به کار کرد و بعدها با فاصله گرفتن از ریشه‌های اصلی خود، به یک فستیوال جریان اصلی تبدیل شد. این فستیوال در واقع زمانی پا به عرصه نهاد که دو بچه دبیرستانی به این نتیجه رسیدند که دانمارک به جشنواره‌ای مختص موسیقی نیاز دارد! در حال حاضر، پس از گذشت بیش از پنج دهه، فستیوال چهار-روزه راسکیله به یکی از قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین فستیوال‌های فضای باز اروپا بدل شده است.

این فستیوال که قبلاً به‌عنوان یک رویداد پول‌ساز در نظر گرفته می‌شد، تغییراتی را از سر گذراند و اکنون بیشتر توسط داوطلبان اداره می‌شود. به‌علاوه، درآمد حاصل از رویدادهای فستیوال نیز صرف امور خیریه می‌شود.

۶- فستیوال موسیقی و هنر کوچلا‌ ولی (Coachella Valley)

چه چیزی بهتر از گذراندن سه روز آفتابی در کالیفرنیا است؟ آن هم به همراه هزاران نفر از دیگر علاقه‌مندان به موسیقی که از موسیقی راک، هیپ‌هاپ و الکترونیک لذت می‌برند!

فستیوال کوچلا، با داشتن چندین استیج و چیدمان‌های متعدد هنری، مردم زیادی را از نقاط مختلف جهان به شهر ایندیو (Indio) می‌کشاند تا اجراهای اعجاب‌انگیز ستارگانی چون پل مک‌کارتنی (Paul McCartney)، وو-تنگ کلن (Wu-Tang Clan)، دفت پانک (Daft Punk) و راجر واترز (Roger Waters) را تجربه کنند.

۵-فستیوال لولاپالوزا (Lollapalooza)

پری فرل (Perry Farrell)، رهبر گروه موسیقی Jane’s Addiction، می‌خواست پیش از فروپاشی قریب‌الوقوع گروهش، با موفقیت کار خود را تمام کند. وی برای اجرای این نیت، لولا‌پالوزا را به‌عنوان یک مراسم خداحافظی با حضور خود و سایر هنرمندان عرصه آلترنتیو راک‌ ترتیب داد. پری فرل ابتدا در آمریکای شمالی یک تور برگزار کرد و اجراهای هنرمندان کمترشناخته‌شده را به نمایش گذاشت؛ اما حالا داستان فرق کرده است. در حال حاضر، فستیوال لولاپالوزا، یک رویداد ماندگار است که هنرمندانی از ژانرهای مختلف در آن شرکت دارند.

این رویداد سه‌روزه که در گرنت‌پارک شیکاگو برگزار می‌شود، میزبان بیش از ۱۶۰ هزار شرکت‌کننده است. هر هنرمند راکی دوست دارد که چنین اجرای عظیمی را تجربه کند؛ اینطور نیست؟!

۴- فستیوال تابستانی (Summerfest)

این فستیوال یازده-روزه با داشتن ۱۱ استیج، به معنای واقعی یک کنسرت بزرگ است. Summerfest که در میلواکی ویسکانسین برگزار می‌شود، در سال ۱۹۶۸ آغاز به کار کرد و رکورد جهانی گینس را برای بزرگترین فستیوال موسیقی جهان در اختیار دارد. البته این رکورد، با در نظر گرفتن بیش از هفتصد اجرا در سال چندان جای تعجب ندارد!

Summerfest، علاوه بر سبک‌های مختلف موسیقی، نمایش‌های کمدی و جاذبه‌های دیگر را نیز به مخاطبان ارائه می‌کند.

۳- فستیوال ردینگ ‌و لیدز (Reading and Leeds)

فرقی نمی‌کند که ساکن مناطق شمال‌شرقی انگلستان باشید یا مناطق جنوب‌شرقی آن؛ زیرا در هر صورت تحت پوشش فستیوال ردینگ و لیدز قرار می‌گیرید. در هر دو ناحیه، ترکیب یکسانی از هنرمندان راک حضور دارند که در عرض سه روز یک آخر هفته‌ باشکوه در ماه آگوست، زمان خود را بین این دو مکان تقسیم می‌کنند.

فستیوال ردینگ که در سال ۱۹۷۱ آغاز شد، ادعا می‌کند که قدیمی‌ترین فستیوال موسیقی تاریخ است! در سوی دیگر، جاذبه فستیوال لیدز این است که در نزدیکی یک خانه روستایی قرن هجدهمی برگزار می‌شود.

۲- فستیوال هنرهای نمایشی معاصر گلاستنبری (Glastonbury)

ریشه‌های فستیوال گلاستنبری را باید در فستیوال پاپ، بلوز و فولک پیلتون (Pilton) در دهه ۱۹۷۰ جستجو کرد. این فستیوال، از یک رویداد متأثر از فرهنگ هیپی‌ها به بزرگترین فستیوال گرین‌فیلد (فستیوالی که در فضاهای باز خارج از شهر برگزار شود) جهان تبدیل شده است. این رویداد سالانه چند‌روزه، میزبان هنرمندان و گروه‌های مهمی مانند دیوید بویی (David Bowie)، الویس کاستلو (Elvis Costello)، کلدپلی (Coldplay) و The Cure بوده است.

اگر یکی از ۱۷۵ هزار بازدیدکننده خوش‌شانس فستیوال گلاستنبری بودید، حتماً از نمایشگاه‌های هنری متنوعی که در کنار موسیقی ترتیب داده می‌شوند نیز استفاده کنید.

۱- نمایشگاه موسیقی و هنر ووداستاک (Woodstock)

نمایشگاه ووداستاک که با عنوان «سه روز صلح و موسیقی» تبلیغ می‌شود، به‌عنوان یکی از بزرگترین رویدادهای موسیقی فضای باز تاریخ ثبت شده است. در آگوست ۱۹۶۹، ۴۰۰ هزار شرکت‌کننده دور هم جمع شدند تا موسیقی و هنر را با اجراهایی قابل توجه از هنرمندانی چون جنیس جاپلین (Janis Joplin)، گروه The Who و جیمی هندریکس (ٰJimi Hendrix) جشن بگیرند. اجرای سال ۱۹۶۹ جیمی هندریکس در این جشنواره، در قالب آلبومی به نام Woodstock منتشر شده است و موسیقی‌دوستان و نوازندگان گیتار الکتریک، به‌خوبی با این آلبوم مشهور آشنایی دارند. فستیوال ووداستاک که در ایالت نیویورک برگزار می‌شود، الهام‌بخش کنسرت‌ها و فستیوال‌های بسیاری در سراسر دنیا بوده است.

آیا شما با فهرست ما موافق هستید؟ به نظر شما چه فستیوال‌های دیگری باید در این فهرست حضور می‌داشتند؟ لطفاً نظر خود را زیر همین مطلب، با ما و مخاطبین گیتار ایران در میان بگذارید.

منبع: WatchMojo

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *