اگر از صدای گیتار خود در اجراهای زنده راضی نیستید، احتمالاً بهطور کامل و صحیح از تجهیزاتی که در اختیار دارید استفاده نمیکنید!
اگر شما نیز یک امپلیفایر مخصوص گیتار آکوستیک با دو کانال صوتی (که امروزه نوع استاندارد امپ گیتار آکوستیک به شمار میرود) در اختیار دارید و بهطور عادی از تنها یکی از کانالهای آن بهره میگیرید، باید بدانید که بخشی قابل توجه از امکانات امپتان را مورد استفاده قرار نمیدهید. ورودی دوم امپ، یک موقعیت طلایی برای شماست که بتوانید با افزودن یک پیکاپ ثانویه به گیتار خود، تن ساز خود در اجراهای زنده را به سطحی بالاتر ارتقا دهید!
در این مطلب، قصد داریم تکنیک استفاده از دو پیکاپ در گیتار آکوستیک برای بهبود صدای آن در اجراهای زنده را مورد بررسی قرار دهیم و روش بهکارگیری این تکنیک را نیز به شما بیاموزیم. همچنین به نکاتی دیگر نیز در راستای ارتقای صدای گیتار آکوستیک در این شرایط اشاره میکنیم که رعایت آنها میتواند کیفیت اجراهای زنده شما را بهشکلی چشمگیر فراتر ببرد.
قدم اول: اتصال پیکاپ پیزوالکتریک به امپلیفایر (سیگنال شماره یک گیتار)
درحالیکه امروزه بخش اعظم گیتارهای الکتریک و بیس به بیش از یک عدد پیکاپ در خود مجهز هستند، تقریباً تمامی گیتارهای آکوستیک موجود در بازار از یک پیکاپ برخوردارند. این پیکاپ در اکثر موارد از نوع پیزوالکتریک (piezoelectric) است و بخش اصلی آن، در زیر سدل بریج نصب شده است. در نمونههایی معدود از گیتار آکوستیک، یک سیستم دوگانه پیکاپ بهکار گرفته شده است که علاوه بر یک پیکاپ پیزو، شامل یک میکروفون کوچک درون بدنه نیز میشود. در این سیستم، سیگنال دریافتی از میکروفون بهصورت یکپارچه با سیگنال پیکاپ پیزوالکتریک، به پریامپ مرکزی میرسد و پس از تقویت، در قالب یک سیگنال واحد از طریق جک خروجی گیتار، به امپلیفایر متصل به ساز انتقال داده میشود. اتصال این جک خروجی به کانال شماره یک امپلیفایر، قدم اول در تکنیک موردنظر ماست.
قدم دوم: بهرهگیری از یک پیکاپ مغناطیسی (سیگنال شماره دو گیتار)
حال، پس از اتصال پیکاپ اصلی گیتار به کانال اول امپلیفایر، میخواهیم یک پیکاپ مغناطیسی بر روی ساندهول ساز نصب کنیم و خروجی آن را به کانال شماره دو امپ متصل کنیم. این نوع از پیکاپ گیتار آکوستیک، کارکردی مشابه با پیکاپهای گیتارهای الکتریک و بیس دارد و در آن، قطبکهایی مغناطیسی، ارتعاشات سیمهای فلزی ساز را دریافت میکنند و آن را در قالب یک جریان الکتریسیته، به امپلیفایر انتقال میدهند تا در آنجا، این جریان به صدا تبدیل شود و به گوش ما برسد.
پیکاپ Sunrise، یکی از محبوبترین پیکاپهای مغناطیسی گیتار آکوستیک به شمار میرود. گیتاریست آمریکایی لئو کاتکی (Leo Kottke) طی مصاحبهای درباره این پیکاپ چنین گفته است: «این پیکاپ، تنها وسیلهای است که میتواند نتهای گیتار آکوستیک را با شدت کافی به گوش شما برساند!»
در واقع، پیکاپ مغناطیسی، تمرکزی بیشتر بر روی ارتعاش سیمها دارد و میتواند صدای آنها را با دقتی بیشتر و اتکی سریعتر نسبت به یک پیکاپ پیزوالکتریک پخش کند. نکته اینجاست که انرژی صوتی ناشی از ارتعاش سیمها، با تأخیری چند صدم ثانیهای به بریج گیتار میرسد و از آنجا که پیکاپهای پیزوالکتریک در بریج ساز قرار میگیرند، کنتاکتهای سرامیکی آنها این ارتعاش را بهشکلی غیرمستقیم و کمی دیرتر از رخ دادن آن در خود سیم دریافت میکنند و همین امر نیز باعث میشود که این نوع از پیکاپ، صدایی کمی گرمتر و کمدقتتر از پیکاپهای مغناطیسی تولید کند. به عبارت دیگر، یک پیکاپ پیزوالکتریک اکثر اطلاعات صوتی خود را از چوب بخش رویی بدنه گیتار آن دریافت میکند؛ در حالی که یک پیکاپ مغناطیسی، صدا را از ارتعاشات خود سیم میگیرد. از این رو، ماهیت صوتی این دو نوع از پیکاپ، بسیار با یکدیگر متفاوت است. پس چرا از هر دو این پیکاپها بهطور همزمان در گیتار استفاده نکنیم تا از مزایای صوتی آنها بهشکل ترکیبی بهرهمند شویم؟
قدم سوم: ترکیب سیگنال دو پیکاپ با یکدیگر
ما در ستاپ گیتار آکوستیکی که در اختیار داریم، معمولاً خروجی پیکاپ پیزوالکتریک ساز را به کانال صوتی شماره یک امپلیفایر متصل میکنیم و بیس را در این کانال کمی تقویت میکنیم تا قدرت و گرمای صدای چوب بدنه گیتار را به بهترین شکل دریافت کنیم. از سوی دیگر، خروجی پیکاپ مغناطیسی قرارگرفته در ساندهول گیتار به کانال صوتی شماره دو امپلیفایر متصل میشود تا صدای سیمها بهشکل دقیق و مستقیم نیز با صدای گرم چوب گیتار ترکیب شود. در نظر داشته باشید که پیکاپ پیزوالکتریک نیز خود میتواند جزئیات قابل توجهی از صدای گیتار را در محدوده فرکانسی تربل ارائه کند و از این نظر نیز مکملی عالی برای صدای پیکاپ مغناطیسی خواهد بود. در برخی از شرایط، ما شدت محدوده فرکانسی میدرنج را در کانال صوتی شماره یک امپلیفایر کاهش میدهیم تا فضایی کافی را در اختیار میدرنج برجسته و قدرتمند صدای پیکاپ مغناطیسی گیتار قرار دهیم و صدایی متوازنتر را رقم بزنیم. البته این امر سلیقهای است و شما نیز پس از ترکیب سیگنال این دو پیکاپ، خود میتوانید با تکنیکهای مختلف، توازنی بینقص را میان صدای آنها بیابید.
اما ترکیب این دو پیکاپ با تمامی مزایای خود، یک عیب مهم نیز دارد: اگر این ترکیب را امتحان کنید، دیگر هیچگاه با صدای هر یک از این پیکاپها بهصورت مستقل راضی نخواهید شد و همواره به دنبال ترکیب آنها خواهید رفت! همچنین با انجام این کار، متوجه میشوید که چرا نوازندگان مدرن و خلاقی همچون مایک دیوز (Mike Dawes) که در نوازندگی خود از تکنیکهای کوبهای و انواع افکتها همچون اوردرایو و اکتاو شیفت استفاده میکنند، همواره دو پیکاپ را در گیتارهای آکوستیک خود بهصورت همزمان بهکار میگیرند!
روشهای مختلف ترکیب دو پیکاپ در گیتار آکوستیک
روشها و تکنیکهای بیشماری برای بهکارگیری دو پیکاپ بهصورت همزمان در نوازندگی گیتار آکوستیک وجود دارد. اگر تا به امروز بیشتر از پیکاپهای مغناطیسی در نوازندگی گیتار آکوستیک استفاده میکردهاید، اکنون میتوانید یک پیکاپ پیزوالکتریک نیز به ساز خود بیفزایید. در نقطه مقابل، اگر از صدای کمی تودماغی پیکاپهای پیزوالکتریک خسته شدهاید، میتوانید پیکاپهای سنسوری مانند L.R. Baggs HiFi که بر روی ساندبورد یا همان بخش رویی بدنه گیتار نصب میشوند را در ساز خود امتحان کنید. اگر صدای پیکاپهای مغناطیسی عادی و ارزانقیمت از نظرتان کمی مرده و کمهیجان است، میتوانید یک نمونه اکتیو از این پیکاپها، همچون Seymour Duncan Active Mag را مورد آزمایش قرار دهید. این پیکاپ، انعطاف صوتی فوقالعادهای دارد و میتواند هر تنی که از گیتار خود میخواهید را به شما ارائه کند. پیکاپهای مغناطیسی مدرن، همچون M-80 از شرکت L.R. Baggs، بهگونهای طراحی شدهاند که میتوانند ارتعاشات بدنه گیتار را نیز در کنار لرزش سیم گیتار دریافت کنند و به این شکل، تنی در میان پیکاپهای مغناطیسی سنتی و پیکاپهای سنسوری و میکروفونهای داخلی ساز ارائه میکنند و شما را از استفاده از این پیکاپها در کنار یک پیکاپ مغناطیسی بینیاز میکنند.
نصب یک پیکاپ مغناطیسی بهصورت دائمی بر روی یک گیتار آکوستیک، معمولاً نیازمند مهارت فنی بالا و همچنین ایجاد تغییراتی در ساختار اصلی بدنه ساز است. یکی از اصلیترین این تغییرات، ایجاد یک حفره بر روی بدنه گیتار برای نصب جک خروجی پیکاپ مغناطیسی است. هرچند که شما میتوانید جک خروجی اصلی گیتار خود را با یک جک استریو جایگزین کنید و به این شکل، سیگنال دو پیکاپ خود را بهصورت یکپارچه از یک جک به امپلیفایر انتقال دهید. با این روش، دیگر نیازی به ایجاد حفره در بدنه گیتار نخواهید داشت و میتوانید تنها با تغییراتی بسیار جزئی در ساختار ساز، پیکاپ مغناطیسی را بر روی آن نصب کنید. در این حالت، شما میتوانید با بهرهگیری از پدالهایی همچون AFX Pocket Blender از فیشمن (Fishman)، سیگنال دو پیکاپ گیتار خود را با یکدیگر ترکیب کنید یا آنها را برای انتقال به دو کانال صوتی مختلف امپلیفایر خود، از یکدیگر تفکیک کنید و از طریق دو جک مجزا در پدال، به آنها دسترسی داشته باشید. در صورتی که کانال صوتی شماره دو امپلیفایر خود را برای اجرای وکال نیاز دارید، ورودی AUX یا افکت لوپ امپلیفایر نیز معمولاً میتواند از سیگنال گیتار شما میزبانی کند و آن را با سیگنال پیکاپ دیگر آن ترکیب کند. هرچند که در این حالت، تنظیماتی که برای بهبود تن پیکاپ دوم گیتار خود در اختیار دارید بسیار محدود خواهد بود.
بهطور کلی، میتوان گفت که روشهای بهکارگیری دو پیکاپ در گیتار آکوستیک و قابلیتهایی که این تکنیک در اختیار شما قرار میدهد، بهواقع بیانتهاست؛ اما واقعیت انکارناپذیر این است که در اختیار داشتن دو سیگنال پیکاپ، همواره از یک سیگنال واحد بهتر است و این که دو پیکاپ از انواع مختلف را در دو کانال مجزای امپلیفایر خود در اختیار داشته باشید و بتوانید صدای آنها را با یکدیگر ترکیب کنید، باعث حصول بهترین تن ممکن در گیتار آکوستیک شما در اجراهای زنده خواهد شد.
امیدواریم که با مطالعه این مطلب، روشی بینقص را برای بهبود تن گیتار آکوستیک خود در اجراهای زنده بیابید و بتوانید اجراهایی درخشان را از خود برای مخاطبینتان به نمایش بگذارید! فراموش نکنید که همواره باید بهجز کیفیت و قیمت قیمت گیتار آکوستیک و تچهیزات خود، به نحوه بهکارگیری این وسایل توجه کنید تا بهترین نتیجه ممکن را به دست آورید!
آیا شما تابهحال از دو پیکاپ بهصورت همزمان در گیتار آکوستیک خود بهره گرفتهاید؟ در این صورت، این دو پیکاپ از چه انواعی بودهاند و به چه روشی آنها را مورد استفاده قرار دادهاید؟ از شما دعوت میکنیم که تجربیات ارزشمند خود را در بخش نظرات همین مطلب، با ما و مخاطبین گیتار ایران در میان بگذارید.
منبع: Guitar Player
نویسنده: Jimmy Leslie
مترجم: امیر تولی


