آموزش, سایر مقالات, مقالات
چگونه یک ترن‌تیبل (گرامافون) مناسب انتخاب کنیم
مه
گرامافون یا به‌عبارت بهتر ترن‌تیبل، باید به‌عنوان بخش مرکزی سیستم صوتی آنالوگ خانگی شما، نقش ستاره صحنه آن را نیز ایفا کند! شاید امپلیفایر و اسپیکرها، بخش‌هایی بسیار مهم از سیستم صوتی به شمار بروند؛ اما سیگنالی که به این دو بخش تغذیه می‌شود، دلیل وجودی آنها هستند و این سیگنال نیز به‌نوعی توسط ترن‌تیبل تولید می‌شود. همچنین شما در حین استفاده از سیستم صوتی خانگی خود، با هیچ بخشی از آن بیش از ترن‌تیبل تماس برقرار نمی‌کنید. به همین دلایل، کیفیت یک ترن‌تیبل نقشی اساسی در کیفیت صدای سیستم صوتی شما و همچنین تجربه کلی شما از آن خواهد داشت و هنگام خریداری این وسیله، باید دقتی مضاعف را به خرج دهید.
اما انتخاب و خرید گرامافون یا به‌عبارت بهتر ترن‌تیبل، با توجه به مشخصات فنی پیچیده و متعدد و تنوع فوق‌العاده این وسیله در بازار، به‌واقع کاری دشوار و گیج‌کننده است! به دنبال همین امر نیز یک مشاور یا راهنما می‌تواند در این زمینه بسیار مفید حاضر شود و کمکی شایان به انتخاب یک گزینه مناسب به شما بکند. این مطلب با همین هدف نگارش شده است و می‌تواند نقش یک راهنما را در مسیر خرید ترن‌تیبل برای شما ایفا کند.
در این مطلب، تمامی جزئیاتی که برای انتخاب صحیح یک ترن‌تیبل نیاز دارید را با شما به اشتراک می‌گذاریم و به شما در زمینه امکانات مختلف این وسیله، نحوه راه‌اندازی صحیح آن و حتی بودجه‌ای که باید برای خرید هر یک از بخش‌های سیستم صوتی خود در نظر بگیرید نیز راهنمایی خواهیم کرد.
پس چه قصد خریداری اولین ترن‌تیبل خود را داشته باشید و چه به دنبال ارتقای ترن‌تیبل فعلی خود باشید، مطالعه این مطلب می‌تواند برای شما سودمند واقع شود.
چه میزانی از بودجه سیستم صوتی را به خرید ترن‌تیبل اختصاص دهیم؟
اگر پیش از مطالعه این مطلب، کمی در مورد ترن‌تیبل‌ها در اینترنت به تحقیق پرداخته باشید، احتمالاً با مدل‌هایی مواجه شده‌اید که شکلی چمدانی دارند و با وجود برخورداری از تمامی امکانات مورد نیاز برای پخش صفحه، قیمتی بسیار پایین نیز دارند. این محصولات، ساختاری بسیار ساده دارند و با قیمت پایین خود، می‌توانند برای افراد تازه‌وارد به دنیای صفحه‌های واینیل (vinyl) بسیار وسوسه‌انگیز باشند؛ اما پیشنهاد می‌کنیم پیش از خرید این ترن‌تیبل‌های ارزان قیمت، وزن ترکینگ کارتریجی که بر روی آنها قرار دارد را از صفحه مشخصات فنی‌شان بخوانید. کارتریج اکثر این محصولات، دارای وزن ترکینگ ۱۰ گرمی است که میزانی سه یا چهار برابر بیش از میزان استاندارد در ترن‌تیبل‌های باکیفیت به شمار می‌رود و می‌تواند باعث نابود شدن صفحه‌های موسیقی شما شود!
ما تا کنون تجربه استفاده از چند نمونه از این گرامافون‌ها را داشته‌ایم و باید بگوییم که همگی آنها، کیفیت صدایی بسیار پایین و تقریباً غیرقابل‌قبول داشته‌اند. اما در هر صورت، اگر قصد خرید ترن‌تیبلی را دارید که تمامی تجهیزات لازم برای پخش صفحه را در خود دارد، تنها وسیله‌ای که باید جدا از ترن‌تیبل خریداری کنید، یک جفت اسپیکر اکتیو و نهایتاً یک جفت استند برای آنهاست.
در مقابل اما اگر قصد خریداری یک ستاپ استاندارد و سنتی ترن‌تیبل را دارید که ترن‌تیبل آن به هیچ امکانات محیرالعقولی تجهیز نشده است، علاوه بر خرید گرامافون و اسپیکر، باید بودجه‌ای برای خرید امپلیفایر و کابل‌هایی که این موارد را به یکدیگر متصل می‌کنند نیز در نظر بگیرید. همچنین در صورتی که ترن‌تیبل مورد نظر شما از یک پری‌امپ فونو برخوردار نیست، لازم است که یک پری‌امپ فونو یا فونو استیج جداگانه نیز برای ستاپ خود خریداری کنید.
در چنین ستاپی، بهتر است که قیمت ترن‌تیبل انتخابی شما بیش از یک‌چهارم قیمت کل ستاپتان نباشد؛ زیرا در هر صورت، کیفیت صدای نهایی یک سیستم صوتی به اندازه ضعیف‌ترین بخش آن است و هر چقدر هم که یک بخش آن را به‌تنهایی ارتقاء دهید، شاهد بهبود خاصی در کیفیت صدای دریافتی نخواهید شد. در واقع، اتصال یک ترن‌تیبل گران قیمت به اسپیکرهایی که در رده قیمتی پایین‌تری از آن قرار دارند، باعث می‌شود که ترن‌تیبل پتانسیل خود را به بهترین نحو به نمایش نگذارد و هیچ‌گاه عملکرد نهایی آن را تجربه نکنید. بنابراین، بهتر است که بودجه خود را به شکلی کاملاً برابر در میان تمامی تجهیزات مورد نیاز خود در سیستم صوتی تقسیم کنید و تمامی بخش‌های آن را در رده کیفی و قیمتی برابری انتخاب کنید.
اما یک ستاپ استاندارد ترن‌تیبل می‌تواند از اجزای کمتری نیز تشکیل شده باشد و کماکان، عملکردی عالی داشته باشد. برای مثال، امروزه اکثر ترن‌تیبل‌های میان‌رده به یک فونو استیج مجهز هستند و با خرید این دسته از محصولات، نیازی به تهیه یک فونو استیج مجزا نخواهید داشت. البته که بعدها می‌توانید با خریداری یک نمونه مجزا از این وسیله، کیفیت صدای ترن‌تیبل خود را ارتقاء دهید. همچنین شما می‌توانید با تهیه یک جفت اسپیکر اکتیو برای ترن‌تیبل خود، خود را از خریداری یک امپلیفایر و چندی از کابل‌های مربوط به آن نیز بی‌نیاز کنید. در صورتی که هم ترن‌تیبل و هم اسپیکرهای شما قابلیت اتصال بی‌سیم بلوتوثی داشته باشند نیز شما حتی نیازی به خرید کابل رابط میان آنها نیز نخواهید داشت!
اما اگر تمامی اجزای این ستاپ را هم اکنون در اختیار دارید و تنها قصد ارتقای ترن‌تیبل خود به یک مدل گران‌قیمت‌تر را دارید، به این قضیه فکر کنید که یک ترن‌تیبل با قیمتی بالاتر از سایر اجزای سیستم صوتی‌تان، چه فایده‌ای در کیفیت نهایی ستاپتان خواهد داشت؟ از خود بپرسید که آیا اسپیکرها و امپلیفایر فعلی‌تان در چه رده قیمتی و کیفی قرار دارند و آیا می‌توانند عملکرد نهایی ترن‌تیبل مورد نظر شما را به نمایش بگذارند؟ در صورتی که جواب شما به این سوال “خیر” است، برای تجربه عملکرد بهینه ترن‌تیبل مورد نظر خود، نیاز به ارتقای اسپیکرها و امپلیفایر خود نیز خواهید داشت و باید مبلغی بسیار بالا را برای ارتقای تمامی اجزای ستاپ خود در نظر بگیرید. همچنین در نظر بگیرید که آیا ارتقایی که قصد انجام آن را دارید، به حدی هست که متوجه بهبودی محسوس در کیفیت صدای سیستم صوتی خود بشوید یا خیر. در صورتی که پاسخ شما به این دو سوال خیر است، می‌توانید در زمانی مناسب‌تر، کل اجزای ستاپ خود را ارتقاء دهید، بودجه مورد نظر خود را برای ارتقای بخش‌هایی کلیدی‌تر از آن صرف کنید یا به‌کلی از انجام این کار صرف نظر کنید و به استفاده از سیستم صوتی فعلی خود ادامه دهید!
همچنین شما می‌توانید با مراجعه به یک فروشگاه متخصص در زمینه سیستم‌های صوتی خانگی، از کارشناسان این عرصه درباره تجهیزات فعلی خود و اجزایی از آن که نیاز به ارتقاء دارند، مشاوره کسب کنید. اما در هر صورت، توجه داشته باشید که هیچ‌گاه تمام پول خود را صرف خرید یک بخش از سیستم صوتی نکنید؛ زیرا ممکن است که برای دریافت عملکرد بهینه از آن، نیاز به ارتقای سایر تجهیزات صوتی خود نیز داشته باشید.
به چه امکاناتی در ترن‌تیبل نیاز دارید؟
اگر در اولین قدم، بودجه‌ای مشخص را برای خرید گرامافون در نظر بگیرید، راه انتخاب این وسیله را برای خود بسیار آسان‌تر می‌سازید؛ زیرا بدین نحو می‌دانید که دقیقاً چه محصولاتی مناسب شما هستند و تنها در میان محصولات موجود در همان رده قیمتی به تحقیق و جستجو خواهید پرداخت. در واقع، به این شکل، بازه انتخاب‌های خود را محدود می‌کنید و خریدی آسان‌تر را تجربه خواهید کرد. دیگر کاری که در این راستا می‌توانید انجام دهید، نوشتن یک فهرست از امکاناتی است که در یک ترن‌تیبل نیاز دارید.
یکی از ساده‌ترین امکانات در یک ترن‌تیبل که می‌تواند در انتخاب شما نیز مؤثر باشد، تعداد سرعت‌های چرخش قابل ارائه توسط آن است. امروزه تقریباً تمامی ترن‌تیبل‌های مدرن قابلیت چرخش در دو سرعت ۳۳ ⅓ و ۴۵ دور در دقیقه را دارند؛ اما کمتر ترن‌تیبل میان‌رده‌ای در بازار وجود دارد که صفحه رویی آن قابلیت چرخش در سرعت ۷۸ دور در دقیقه را داشته باشد. این سرعت چرخش، تنها در تعدادی معدود از صفحه‌های قدیمی موسیقی کارآمد است و امروزه، کمتر موزیسینی صفحه‌های واینیل را متناسب با این سرعت چرخش منتشر می‌کند. اما اگر یک کلکسیون جامع از صفحه‌های قدیمی و خاص دارید یا قصد دارید که رفته‌رفته چنین کلکسیونی را تشکیل دهید، یک ترن‌تیبل با قابلیت چرخش در سرعت ۷۸ دور در دقیقه برای شما کاربردی خواهد بود.
در صورتی که یک مجموعه نسبتاً بزرگ از صفحه‌های موسیقی دارید و قصد دارید به شکلی مرتب به آنها گوش دهید، بهتر است ترن‌تیبلی را برای پخش آنها انتخاب کنید که قابلیت تنظیم سرعت چرخش به‌صورت خودکار را داشته باشد و شما را پس از هر بار تعویض صفحه، مجبور به انجام پروسه طولانی تغییر سرعت چرخش نکند. امروزه کلمه “اتوماتیک” یا “خودکار” در مورد یک ترن‌تیبل، معانی بسیاری دارد و می‌تواند به عملکرد خودکار بسیاری از اجزای آن، از انتخاب سرعت تا حرکت تن‌آرم اشاره داشته باشد. در طی چند سال اخیر، ترن‌تیبل‌هایی تماماً اتوماتیک نیز به بازار عرضه شده‌اند که با قرار دادن صفحه بر روی آنها و فشردن یک دکمه، تمامی پروسه پخش صفحه به‌صورت خودکار در آنها انجام می‌شود. این دسته از محصولات به دنبال ساختار پیچیده خود، مسلماً قیمتی نسبتاً بالا دارند و خرید آنها به عنوان اولین ترن‌تیبل چندان منطقی نیست؛ اما تغییر سرعت چرخش به‌صورت خودکار، یکی از ساده‌ترین ویژگی‌ها در یک ترن‌تیبل مدرن است و امروزه تقریباً تمامی محصولات این دسته به این قابلیت مجهز هستند. در ترن‌تیبل‌های مجهز به قابلیت تغییر خودکار سرعت چرخش، شما می‌توانید چرخش یک سوییچ یا فشردن یک دکمه، به‌آسانی سرعت چرخش پلتر را تغییر دهید.
اما امکاناتی بسیار مهم‌تر نیز در یک ترن‌تیبل وجود دارد که وجود آنها، نقشی تعیین‌کننده در شکل و تعداد اجزای ستاپ شما دارد. مهمترین این امکانات، پری‌امپ فونو (فونو استیج) و قابلیت اتصال بی‌سیم است. امروزه بسیاری از مدل‌های میان‌رده موجود در بازار، به مورد اول یعنی پری‌امپ فونوی داخلی مجهز هستند و برای استفاده از آنها، نیازی به خریداری یک فونو استیج مجزا نخواهید داشت. فونو استیج تعبیه‌شده در اکثر ترن‌تیبل‌های مدرن، کیفیتی بسیار مناسب نیز دارد و شما را به‌کلی از یک نمونه مجزای آن بی‌نیاز می‌سازد.
به دلیل محدودیت‌های فیزیکی صفحه‌های موسیقی، محتوای صوتی پیش از ضبط بر روی آنها باید به شکلی خاص تغییر پیدا کند. این تغییر در واقع تضعیف فرکانس‌های پایین صوت و تقویت فرکانس‌های بالای آن است و طبق استانداردی انجام می‌شود که سالها پیش توسط RIAA یا اتحادیه صنعت ضبط ایالات متحده آمریکا تعیین شده است. اگر تا کنون ترن‌تیبل خود را به‌صورت مستقیم و بدون استفاده از فونو استیج، به ورودی لاین سیستم صوتی خود متصل کرده باشید، می‌دانید که صدای خروجی مستقیم از صفحه و ترن‌تیبل، بسیار کم‌شدت است و ماهیتی روشن و نحیف دارد.
وظیفه اصلی فونو استیج، خنثی‌سازی تغییرات اعمال‌شده بر روی محتوای صوتی در ضبط بر روی صفحه به شکلی بسیار دقیق است که شامل تقویت محدوده فرکانسی بیس و تضعیف محدوده فرکانسی تربل می‌شود. در واقع، پاسخ‌دهی فرکانسی تمامی پری‌امپ‌های فونو، معکوس پاسخ‌دهی فرکانسی صفحه‌های واینیل است تا با عبور سیگنال ترن‌تیبل از آنها، محتوای صوتی موجود در صفحه به شکل طبیعی و عادی پخش شود. اما پری‌امپ‌های فونو علاوه بر انجام این کار، نقش یک تقویت‌کننده سیگنال صفحه را نیز به عهده دارند. سیگنال خروجی از کارتریج یک گرامافون بسیار ضعیف است و ولتاژی در حدود یک هزارم ولت دارد؛ به همین دلیل، این سیگنال پیش از انتقال به ورودی لاین یک امپلیفایر باید به میزانی چندبرابری تقویت شود.
وجود یک فونو استیج درون یک ترن‌تیبل، شما را از صرف هزینه برای خرید یک نمونه مجزای آن بی‌نیاز می‌کند و خریدی به‌صرفه‌تر را برای شما رقم می‌زند. همچنین در صورتی که ترن‌تیبل شما از قابلیت بای پس فونو استیج خود برخوردار باشد نیز می‌توانید در هر زمانی با خریداری یک پری‌امپ فونوی مجزا و اتصال دستگاه پخش‌کننده به آن، این بخش از سیستم صوتی خود را به‌آسانی ارتقاء دهید و کیفیت صدای آن را به شکلی محسوس بهبود ببخشید. توجه داشته باشید که حتی اگر ترن‌تیبل شما به یک پری‌امپ فونو مجهز باشد نیز در صورتی که قصد استفاده از اسپیکرهای پسیو را در سیستم صوتی خود دارید، کماکان به یک امپلیفایر اسپیکر نیاز خواهید داشت.
با این وجود، معدود ترن‌تیبل‌هایی نیز در بازار وجود دارند که خود به امپلیفایر اسپیکر نیز مجهز هستند و شما را از خریداری تمامی اجزای سیستم صوتی به‌جز اسپیکر بی‌نیاز می‌سازند. یکی از مشهورترین مدل‌ها از این دسته، Juke Box E از شرکت پروجکت (Pro-Ject) است. برای استفاده از Juke Box E، تنها کافیست که اسپیکرهای خود را به آن متصل کرده و صفحه موسیقی مورد علاقه خود را بر روی آن قرار دهید! تنها ایراد این دسته از ترن‌تیبل‌ها این است که ارتقای اجزای آنها به‌صورت جداگانه کمی دشوار خواهد بود و اگر بخواهید آنها را با مدلی بهتر تعویض کنید، باید تمامی اجزای یک سیستم صوتی استاندارد را نیز به‌صورت جداگانه خریداری کنید. اما این مدل به‌خصوص یعنی Pro-Ject Juke Box E به‌قدری باکیفیت است که بعید است یک سیستم صوتی استاندارد در محدوده قیمتی آن یا حتی با قیمتی کمی بالاتر از آن بیابید که کیفیت صدای بالاتر از آن را ارائه می‌کند.
Juke Box E می‌تواند با ورودی بلوتوثی خود، به شکل بی‌سیم به تلفن همراه و سایر دستگاه‌های پخش‌کننده نیز متصل شود و محتوای صوتی موجود در آنها را در اسپیکرهای متصل به خود پخش کند؛ اما این محصول، قابلیت اتصال بی‌سیم به اسپیکرهای شما را ندارد. در صورتی که می‌خواهید اسپیکرهای خود را به شکل بی‌سیم به ترن‌تیبل متصل کنید، ترن‌تیبل‌های بلوتوثی بسیاری در بازار وجود دارند که می‌توانند با قیمتی بسیار مناسب، کاربری آسان و کیفیت صدایی بسیار خوب را ارائه کنند. در کل، استفاده از یک ترن‌تیبل بلوتوثی و اتصال اسپیکر به صورت بی‌سیم به آن، راهی بسیار عالی برای ساخت یک سیستم صوتی ساده با اشغال کمترین فضاست و شما را از سر و کله زدن با چندین و چند ورودی و خروجی و کابل‌های میان آنها نیز بی‌نیاز می‌کند.
اگر به دنبال یک ترن‌تیبل با قابلیت اتصال بی‌سیم هستید اما کیفیت صدا در اتصال بلوتوثی برای شما رضایت‌بخش نیست، می‌توانید یک ترن‌تیبل با قابلیت اتصال وای-فای (wi-fi) همچون Pro-Ject T2 W خریداری کنید که با اتصال به گیرنده وایرلس سیستم صوتی شما، می‌تواند محتوای موجود در صفحه‌های موسیقی را به شکل بی‌سیم اما با کیفیتی بالاتر از اتصال بلوتوثی در اسپیکرهای شما پخش کند.
ویژگی جذاب و کاربردی دیگری که در قرن بیست و یکم به ترن‌تیبل‌ها افزوده شده است، امکان ضبط محتوای صوتی موجود در صفحه‌های موسیقی در قالب فایل‌هایی دیجیتال درون کامپیوتر است. این قابلیت در نگاه اول چندان کاربردی به نظر نمی‌رسد؛ زیرا اگر آلبوم‌های واینیل شما از انواع بسیار نایاب نباشند، به احتمال بسیار زیاد می‌توانید آنها را در تمامی سرویس‌های استریمینگ نیز به شکل آنلاین گوش دهید. اما این راه می‌تواند تمامی آلبوم‌های واینیل شما را در قالب فایل‌هایی دیجیتال در دسترس‌تان قرار دهد و امکان گوش دادن به آنها را بدون نیاز به خریداری مجدد نسخه‌های دیجیتالشان در تمامی دستگاه‌های پخش‌کننده برای شما فراهم کند. در واقع، در صورتی که مجموعه‌ای بزرگ از صفحه‌های واینیل داشته باشید، این امکان راهی بسیار آسان و منطقی برای ساخت یک مجموعه دیجیتال از آنها را پیش روی شما قرار می‌دهد. ترن‌تیبل‌هایی همچون Sony PS-HX500 و برخی از محصولات شرکت آدیو-تکنیکا (Audio-Technica)، امکان ضبط صفحه‌های واینیل در قالب فایل‌های های-رز (Hi-Res) را نیز به شما می‌دهند و شما می‌توانید با استفاده از آنها، محتوای صفحه‌های موسیقی خود را با کیفیت حقیقی‌شان در دستگاه‌های دیجیتال خود داشته باشید.
به نوع کارتریج مورد نظر خود دقت کنید
کارتریج یک ترن‌تیبل، بخشی بسیار مهم از آن است که نقطه تماس اصلی دستگاه پخش‌کننده با صفحه به شمار می‌رود و نقش تبدیل پستی و بلندی‌های سطح آن به سیگنال‌های صوتی را دارد. اهمیت کارتریج در کیفیت نهایی صدای یک گرامافون بسیار زیاد است و باید توجهی ویژه به آن داشته باشید؛ اما در صورتی که قصد خرید اولین ترن‌تیبل خود را دارید و می‌خواهید از میان محصولات مبتدی یا میان‌رده یک گزینه را انتخاب کنید، نگران نباشید؛ زیرا تقریباً تمامی ترن‌تیبل‌های میان‌رده که امروزه در بازار موجود هستند، به یک کارتریج با کیفیتی قابل قبول مجهزند که می‌تواند صفحه‌های موسیقی را به شکلی مناسب و بدون صدمه زدن به آنها پخش کند. اما در صورتی که بخواهید کیفیت صدای ترن‌تیبل خود را بهبود ببخشید، یکی از ارزان‌ترین و آسان‌ترین ارتقاهایی که می‌توانید در آن انجام دهید، تعویض کارتریج آن با یک نمونه باکیفیت‌تر است. بنابراین، بهتر است که از همین الان، با کارکرد کارتریج در ترن‌تیبل، انواع آن و ویژگی‌های هر یک از آنها آشنا شوید.
اگر هیچ شناختی از ساختار ترن‌تیبل ندارید، باید بگوییم که وظیفه اصلی کارتریج، حرکت در پستی و بلندی شیارهای یک صفحه موسیقی و تبدیل آنها به سیگنال صوتی است. اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم، در واقع بخش استایلوس یک کارتریج درون شیار صفحه قرار می‌گیرد و با بالا و پایین شدن درون آنها، سیگنال صوتی تولید می‌کند. نوک استایلوس از موادی بسیار سخت همچون الماس ساخته می‌شود؛ اما این الماس، با آن الماسی که همه ما با آن آشنا هستیم متفاوت است و در واقع، الماسی صنعتی است که قیمت چندانی ندارد.
این بخش الماس‌گون معمولاً به شکلی نوک‌تیز ساخته می‌شود که به‌آسانی درون شیارهای صفحه موسیقی قرار بگیرد و ناهمواری‌های سطح آن را همراهی کند.
حرکات استایلوس سپس به اهرمی موسوم به cantilever در کارتریج منتقل می‌شود و در کارتریج به جریان الکتریکی تبدیل می‌شود. شکل و شدت حرکات استایلوس، فرکانس‌های صوتی مختلف با شدت‌های متفاوتی را تولید می‌کند که در نهایت، یک موسیقی را تشکیل می‌دهد.
دو نوع کلی از کارتریج در ترن‌تیبل‌ها وجود دارد که یکی moving magnet یا به اختصار MM نام دارد و دیگری moving coil یا به اختصار MC. وجه اشتراک هر دو نوع کارتریج، تبدیل حرکات مکانیکی به جریان الکتریکی از طریق به‌کارگیری میدان مغناطیسی است.
اما نقطه تمایز اصلی کارتریج‌های MM و MC از یکدیگر این است که در کارتریج‌های moving magnet یا آهنربای متحرک، آهنربا با حرکات استایلوس به حرکت درمی‌آید و جریانی الکتریکی تولید می‌کند؛ در حالی که در کارتریج‌های moving coil، بخش سیم‌پیچ به شکل متحرک طراحی شده است و آهنربا ثابت است. اگر بخواهیم ساده بگوییم، در کارتریج‌های MM، آهنربا به اهرم استایلوس متصل است و همراه با آن حرکت می‌کند و در کارتریج‌های MC، بخش متحرک و متصل به اهرم استایلوس، سیم‌پیچ است.
تغییر در میدان مغناطیسی آهنربای تعبیه‌شده در کارتریج، باعث حرکت جریان الکتریکی درون سیم‌پیچ‌های کوچکی می‌شود که در کنار آهنربا قرار گرفته‌اند. این جریان، در واقع همان سیگنالی است که از ترن‌تیبل خارج می‌شود و با تقویت توسط پری‌امپ فونو و امپلیفایر اسپیکر، به گوش شما می‌رسد.
تمامی کارتریج‌های moving magnet به میزانی ثابت از جریان الکتریسیته برای کار نیاز دارند؛ به همین دلیل، طراحان فونو استیج می‌توانند به آسانی یک پری‌امپ فونو طراحی کنند که تقریباً با تمامی این دسته از کارتریج‌ها سازگار است و عملکرد مناسبی از آنها به نمایش می‌گذارد. اما طراحی یک پری‌امپ برای کارتریج‌های moving coil به هیچ وجه کار ساده‌ای نیست.
کارتریج‌های moving coil دارای خروجی بالا یا high output، سطح خروجی تقریباً برابری با کارتریج‌های moving magnet دارند و تقویت سیگنال آنها نیاز به پری‌امپ چندان متفاوتی نسبت به کارتریج‌های MM نخواهد داشت. در مقابل، شدت جریان خروجی در نوع low output کارتریج‌های MC، تنها کسری از شدت جریان خروجی کارتریج‌های MM است و به همین دلیل، پری‌امپ مناسب برای آنها بسیار متفاوت از سایر فونو استیج‌هاست. پری‌امپی که قرار است سیگنال خروجی یک کارتریج MC با شدت خروجی پایین را تقویت کند، بهتر است که از قابلیت تنظیم گین برخوردار باشد تا بتوان با استفاده از آن، نسبت سیگنال به نویز صدا را بهینه‌سازی کرد. در حالی که گینی در حدود ۴۰ دسی‌بل برای تقویت سیگنال تقریباً تمامی کارتریج‌های moving magnet کافیست، کارتریج‌های moving coil برای شنیده شدن صدایشان به شکلی بهینه نیاز به گینی در حدود ۵۰ الی ۷۰ دسی بل دارند.
کارتریج‌های moving coil در بحث مقاومت، ظرفیت خازنی و ظرفیت الکتریکی نیز تفاوت بسیاری با کارتریج‌های MM دارند که مجموع این عوامل، امپدانس بالاتر آنها را نسبت به سایر انواع کارتریج رقم می‌زند.
فراوانی و تنوع کارتریج‌های MM در بازار نسبت به نوع MC آنها بسیار بیشتر است و به همین دلیل، یافتن یک نمونه از آنها که قیمت و کیفیتی مناسب دارد بسیار آسان‌تر است. بنابراین، پیشنهاد می‌کنیم در صورتی که یک ترن‌تیبل میان‌رده دارید و قصد صرف هزینه‌ای هنگفت را ندارید، برای ارتقاء یا تعویض کارتریج ترن‌تیبل خود تنها به دنبال نمونه‌های MM باشید. در صورتی که قصد استفاده از ترن‌تیبل خود به‌صورت تخصصی را دارید و اکنون نیز یک ترن‌تیبل بالارده و یک فونو استیج پیشرفته در اختیار دارید، می‌توانید کارتریج‌های moving coil باکیفیت و گران‌قیمت را به ستاپ خود بیفزایید. در هر دو حالت اما باید از سازگاری کامل فونو استیج مورد استفاده‌تان با کارتریج مورد نظر اطمینان حاصل کنید.
اهمیت همخوانی اجزا با یکدیگر در ستاپ ترن‌تیبل
ساخت یک سامانه یا ستاپ در هر زمینه‌ای، کاری ظریف است که نیاز به دقت، تفکر و تحقیقات بسیار دارد؛ اما ساخت یک ستاپ ترن‌تیبل به دلیل متغیرهای بسیار، نیاز به دقت و ظرافتی حتی بیشتر از سیستم‌های دیگر دارد.
منابع بسیاری وجود دارد که به‌طور کامل تشکیل یک سیستم های-فای را تشریح می‌کنند و این بحث به‌قدری مفصل است که پرداختن به آن، از حوصله این مطلب خارج است! اما یکی از نکاتی که باید پیش از خرید گرامافون یا همان ترن‌تیبل بدانید این است که بسیاری از ترن‌تیبل‌های موجود در بازار، گرمایی محسوس را به موسیقی می‌افزایند که بسیاری آن را با نام “گرمای آنالوگ” می‌شناسند. این ماهیت صوتی، حسی متفاوت‌تر را حین شنیدن موسیقی از طریق واینیل نسبت به گوش دادن به موسیقی با روش دیجیتال برای شما رقم می‌زند و ویژگی‌های صوتی فرمت‌های آنالوگ را با اغراقی زیاد به گوش شما معرفی می‌کند.
اگر به دنبال چنین ماهیت صوتی هستید، این دسته از ترن‌تیبل‌ها می‌توانند برای شما مناسب باشند؛ اما زمان انتخاب تجهیزاتی همانند اسپیکر برای استفاده در کنار این دسته از ترن‌تیبل‌ها، باید دقتی بیشتر را به خرج دهید؛ زیرا گرما در صدا، معمولاً به معنای اغراق در محدوده فرکانسی lower-mid است و اگر یک اسپیکر با عملکرد صوتی تشدیدشده در این محدوده را به یک ترن‌تیبل که ماهیت صوتی مشابهی دارد متصل کنید، صدایی کند، بم و بی‌کیفیت حاصل خواهد شد. اگر قصد دارید ماهیت صوتی گرم گرامافون خود را بدون افت کیفیت و به نحو احسن بشنوید، بهتر است که به جز ترن‌تیبل، در انتخاب سایر اجزای ستاپ خود به دنبال محصولاتی باشید که صدایی بسیار شفاف تولید می‌کنند. سازگاری تجهیزات در یک ستاپ صوتی را می‌توان به یک رابطه عاطفی تشبیه کرد که در آن، شخصیت‌های متضاد می‌توانند مکمل یکدیگر باشند و جذابیت بیشتری نیز برای یکدیگر داشته باشند!
در نهایت هر تصمیمی که درباره اجزای ستاپ ترن‌تیبل خود داشته باشید، توصیه می‌کنیم که در صورت امکان، ترن‌تیبل مورد نظر خود را همراه با سایر اجزایی که قصد خرید آنها را دارید مورد آزمایش قرار دهید تا عملکرد دقیق ستاپ مورد نظر خود را پیش از خریداری آن به‌صورت کامل تجربه کنید. یافتن تمامی اجزای ستاپ مورد نظرتان در کنار یکدیگر می‌تواند کاری دشوار یا حتی غیرممکن باشد؛ اما این روش، تنها راهی است که می‌توانید به وسیله آن، از عملکرد بهینه ترن‌تیبل مورد نظر با ستاپتان اطمینان کامل حاصل کنید. همچنین کارشناسان فروشگاهی که قصد خرید گرامافون از آن را دارید نیز می‌توانند به این شکل، به شما پیشنهاداتی بهتر و دقیق‌تر در رابطه با ستاپ صوتی‌تان بدهند.
راه‌اندازی ترن‌تیبل
راه‌اندازی و قراردهی ترن‌تیبل به شکل اصولی، می‌تواند کاری دقیق و بعضاً پیچیده باشد که به‌زودی در یک مطلب جداگانه به‌صورت کامل به آن می‌پردازیم. اما در این مطلب نیز قصد داریم به چند نکته‌ای بپردازیم که پس از خرید گرامافون و پیش از باز کردن جعبه آن در خانه، باید در نظر داشته باشید.
مهمترین نکته در رابطه با قراردهی و راه‌اندازی یک ترن‌تیبل، سطحی است که قصد دارید این دستگاه را بر روی آن قرار دهید. سطحی که می‌خواهید ترن‌تیبل خود را بر روی آن قرار دهید باید کاملاً تراز، متراکم، سخت و به دور از هرگونه منبع ارتعاشات (از جمله اسپیکرها) باشد.
در یک فضا با زمینی سخت از جنس بتن، یک استند ساده ایستاده می‌تواند میزبانی ایده‌آل برای دستگاه پخش‌کننده باشد؛ اما همین استند در فضایی با کفی از جنس چوب، احتمالاً باعث انتقال صدای قدم‌هایتان به ترن‌تیبل و بروز نویز در صدای آن خواهد شد. اگر فضایی که قصد قراردهی ترن‌تیبل در آن را دارید ساختاری چوبی دارد، بهتر است که کمی بیشتر هزینه کنید و یک شلف دیواری ویژه خریداری کنید. پایه‌های دیواری می‌توانند نویز‌هایی همچون نویز ناشی از قدم‌ها بر روی زمین را به‌کلی از صدای ترن‌تیبل حذف کنند و عملکرد صوتی بسیار بهتری را برای آن رقم بزنند. اما توجه داشته باشید که هنگام نصب این نوع از پایه بر روی دیوار، به شکلی اصولی عمل کنید و از پیچ‌هایی قوی و ضخیم استفاده کنید؛ زیرا طبیعتاً عواقب نصب ضعیف این پایه به دیوار، بسیار غم‌انگیز خواهد بود!
اکثر ترن‌تیبل‌های موجود در بازار، حداقل به یک نوع از عایق نویز در ساختار خود مجهز هستند. ساده‌ترین این عایق‌ها می‌تواند پایه‌هایی لاستیکی باشد که امروزه تقریباً تمامی ترن‌تیبل‌ها از آن برخوردارند. برخی از ترن‌تیبل‌های گران‌قیمت‌تر نیز ساختاری به‌کلی معلق دارند که آنها را به‌طور کامل از هر گونه نویز ناشی از ارتعاشات موجود در محیط مصون می‌سازد. در کل، می‌توان گفت که هرچه عایق‌کاری در ساختار یک ترن‌تیبل بهتر انجام شده باشد، حساسیت آن به نحوه قرارگیری در محیط و فضایی که در آن قرار می‌گیرد کاهش می‌یابد. اما در نظر داشته باشید که حتی گران‌قیمت‌ترین و بهترین ترن‌تیبل‌های موجود در بازار نیز با قراردهی به شکل صحیح، عملکردی به‌وضوح بهتر را از خود به نمایش خواهند گذاشت.
در بحث اتصال و راه‌اندازی، اکثر ترن‌تیبل‌ها، حتی مدل‌های پیچیده و گران‌قیمت موجود در بازار نیز تقریباً نیاز به هیچ‌گونه تنظیماتی پیش از راه‌اندازی ندارند و می‌توانید تنها با انجام رگلاژ‌هایی جزئی و اتصال آنها به برق و سیستم صوتی، استفاده از دستگاه را شروع کنید. شاید بخش رگلاژ راه‌اندازی برای شما کمی ترسناک به نظر برسد؛ اما روش انجام این کار معمولاً در دفترچه راهنمای تمامی ترن‌تیبل‌ها با جزئیات ذکر شده است و می‌توانید آن را در عرض چند دقیقه، به‌آسانی انجام دهید.
پیشنهاد می‌کنیم که یک دستگاه اندازه‌گیری فشار استایلوس نیز خریداری کنید تا با استفاده از آن، بتوانید فشاری که استایلوس به صفحه‌های موسیقی شما وارد می‌کند را به شکلی دقیق اندازه‌گیری کنید. معمولاً در دفترچه راهنمای ترن‌تیبل، میزان فشار ایده‌آل کارتریج و استایلوس آن به صفحه ذکر شده است و می‌توانید طبق آن، ترکینگ فورس ترن‌تیبل خود را تنظیم کنید. دستگاه‌های اندازه‌گیری فشار استایلوس امکان تنظیم دقیق‌تر و آسان‌تر ترکینگ فورس را نیز به شما می‌دهند و می‌توانید همواره بر روی آنها برای اندازه‌گیری فشار استایلوس ترن‌تیبل‌های آینده خود نیز حساب کنید.
در نهایت، هنگام انتخاب اجزای سیستم صوتی خود و راه‌اندازی آنها، فراموش نکنید که مهمترین چیز، گوش دادن به آن و پسندیدن عملکرد آن است. چه در حال انتخاب ترن‌تیبل خود باشید و چه در حال تنظیم دقیق آن، به یاد داشته باشید که لذت بردن از صدا و موسیقی، هدف تمامی این کارهاست و مهمترین امر این است که صدای سیستم صوتی خود را بپسندید.
امیدواریم که با مطالعه نکات ذکرشده در این مطلب، بتوانید حداقل یک قدم به تشکیل یک سیستم صوتی بهینه و باکیفیت با مرکزیت ترن‌تیبل نزدیک‌تر شده باشید و پس از خریداری آن، از شنیدن موسیقی به وسیله آن نیز لذتی بسیار ببرید.
آیا به نظر شما با توجه به آسانی بسیار شنیدن موسیقی به شکل دیجیتال، خریداری یک ستاپ ترن‌تیبل برای شنیدن موسیقی کاری منطقی است؟ نظر خود را در بخش پایینی همین مطلب، با ما و مخاطبین گیتار ایران در میان بگذارید.
منبع: ?What Hi-Fi
نویسنده: Becky Roberts و Andrew Murphy
مترجم: امیر تولی