آیا میخواهید مهارت نوازندگی شما سریعتر پیشرفت کند؟ پس وقت ارزشمند خود را هدر نداده و تمرینهایی که به افزایش مهارت شما کمکی نمیکنند را کنار بگذارید. در این مطلب به چهار تمرین اشاره میکنم که بسیاری از نوازندگان گیتار آنها را انجام داده و معمولاً نتیجه مطلوبی به دست نمیآورند.
۱. تمرینهای جداگانه انگشتها
استقلال نداشتن انگشتها از یکدیگر در دست پردهگیر مشکلی رایج در بین گیتاریستها است؛ اما بیشتر تمرینهای مرسوم، کمکی به اصلاح این امر نمیکنند. بسیاری از نوازندگان، تمرینهایی که ادعا میشود به استقلال انگشتها کمک میکنند را انجام داده، اما کماکان تکنیک دست پردهگیر آنها ارتقاء نمییابد. بدتر آنکه نوازندگان فرض را بر این میگذارند که فقدان استقلال در انگشتهای آنها به علت پیدا نکردن تمرین مناسب است؛ از همین رو، بدون تشخیص دادن دلیل بهتر نشدن مهارت خود و با تکرار پیاپی تمرینهای نامناسب، از مسیر صحیح دورتر و دورتر میشوند و هرگز هم متوجه نمیشوند که مفهوم استقلال کلی انگشتان، مفهومی اشتباه است.
۲. تمرینهای قدرت انگشت
رویکرد بیشتر نوازندگان به مفهوم «قدرت» در تمرین، رویکردی اشتباه و کاملاً در خلاف جهت صحیح است. البته قدرت دست برای نواختن گیتار اهمیت دارد؛ اما قدرت دست پردهگیر آخرین چیزی است که باید تمرکز خود را به آن معطوف کنید. دلیل این نتیجهگیری آن است که:
۱. نواختن نتها و آکوردها بر روی گیتار نیاز چندانی به قدرت ندارد. حتی اجرای تکنیکهایی مانند لگاتو و تریل نیز بسیار کمتر از آنچه تصور میشود، به قدرت فیزیکی نیاز دارد.
۲. دلیل اینکه بیشتر افراد تصور میکنند دست آنها باید قویتر باشد این است که بیش از میزان لازم به دست پردهگیر خود فشار وارد میکنند و باعث خسته شدن دست و انگشتان دست پردهگیر میشوند. به جای استفاده از قدرت بیشتر که تنها مشکلات شما را بغرنجتر میکند، یاد بگیرید میزان انرژی و قدرت صرفشده در نوازندگی را بهطور بهینه به کار ببرید. کمبود این کنترل و فشار بیشازحد است که باعث خسته شدن دست نوازنده میشود، نه کمبود قدرت یا استقامت.
۳. در واقع این دست مضرابزن است که به قدرت بیشتر برای نواختن دامنه دینامیک وسیعتر و بیان دقیقتر در شرایط مختلف نیاز دارد. در هنگام نواختن گیتار، قدرت مورد نیاز در دست پردهگیر تقریباً همیشه ثابت است؛ اما قدرت مورد نیاز در دست مضرابزن، نوسان بسیار زیادی دارد.
متأسفانه بیشتر تمرینهای قدرت دست، مربوط به دست پردهگیر هستند و از دو راه به نوازندگی شما خدشه وارد میکنند:
۱. عدم پرداختن به ریشه اصلی خستگی در دست پردهگیر
۲. منحرف کردن توجه شما از دستی که نیاز به افزایش قدرت دارد
پس به جای این تمرینات چه کار باید کرد؟
۱. تمرینات قدرتی برای دست پردهگیر را کنار بگذارید و زمان خود را به بهینهسازی قدرت انگشتان این دست اختصاص دهید تا زودتر از حد خسته نشوید.
۲. برای پیشرفت دست مضرابزن خود بیشتر تمرین کنید تا در عضلاتی که نیاز به توانایی بیشتر دارند، قدرت ایجاد کرده و تکنیک خود را ارتقاء دهید. یک راه ساده برای ارتقای این مهارت، تمرین کردن بدون اتصال گیتار به امپلیفایر و تمرکز بر مضراب زدن هرچه محکمتر است. این کار دست مضرابزن شما را وادار به قویتر شدن میکند.
۳. تمرینهای سرعتی
درست مثل تمرینات استقلال انگشتان، سرعت نوازندگی نیز با تمرینات مخصوص سرعت، افزایش نمییابد. سرعت نوازندگی به چندین عامل همزمان بستگی دارد که از آن جمله میتوان به این موارد اشاره کرد: ارتقاء تکنیک کلی در هر دو دست، ارتقاء هماهنگی دستها، آموختن نوازندگی با فشار بهینه، استفاده از تکنیک مضرابزنی بهینه، آموزش سریعتر فکر کردن و …
همانطور که مشاهده میکنید، تمام این عوامل کلی هستند و با تمرینات محدود و خاص ایجاد نمیشوند. این عناصرِ سرعتبخش، با تمرکز ذهن بر بهینهسازی یک حرکت ایجاد میشوند. به همین خاطر مهم نیست که کدام تمرین را انتخاب میکنید؛ بلکه تا زمانی که ذهن شما بر مسائل صحیح تمرکز داشته باشد، میتوانید با هر تمرینی، سرعت خود را ارتقاء بخشید.
از سوی دیگر، اشکال تمرینهای سرعتی این است که سعی میکنند روند چندبعدی افزایش سرعت را به روندی تکبعدی تقلیل دهند و نوازنده را وادار به انجام چند تمرین حرکتی کنند که معمولاً ذهن را درگیر خود نمیکنند. این تمرینات همچنین این انتظار غیرمعقول را در شما ایجاد میکنند که با اجرای سریعتر تمرینهای تکراری میتوانید سرعت نوازندگی خود را ارتقاء دهید.
به یاد داشته باشید که اگر زمان خود را صرف ایجاد عناصر تکنیکی ضروری برای افزایش سرعت نکنید، اجرای بدون فکر تمرینات سرعتی، بیشتر به ضرر شما خواهد بود تا به سود شما (با نهادینه کردن تکنیک غلط در دستان شما بهصورت حافظه عضلانی و افزایش خطر آسیبدیدگی).
پس به جای این تمرینات چه کار باید کرد؟
به جای گشتن به دنبال تمرینات غیربهینه، در هر جلسه تمرین، تمرکز خود را بر ارتقای یکی از جنبههای نوازندگی که برای شما دشوارتر است قرار دهید. اجرای یک تمرین با هدف رشد چند عنصر مختلف از مجموعه تکنیکهای شما، نتیجه بسیار بهتری از اجرای صد تمرین مختلف برای حرکت سریعتر انگشتان در پی خواهد داشت.
۴. تمرینهایی که شما را در رسیدن به یک هدف مشخص یاری نمیکنند
بسیاری از نوازندگان برای اجرای تمام تمرینهای جدیدی که در بازار مرسوم میشوند، فشار شدیدی را به خود تحمیل میکنند؛ اما در اغلب موارد به این نمیاندیشند که چرا یک تمرین منجر به ارتقاء یک مهارت بهخصوص در نوازندگی میشود.
از این به بعد هر بار که تصمیم گرفتید تمرین جدیدی را اجرا کنید، این سوالات را از خود بپرسید: «چرا باید این تمرین را انجام دهم؟» و «این تمرین دقیقاً چه فایدهای برای من خواهد داشت؟». اگر نمیتوانید جوابی قانعکننده و کامل به این سوالات بدهید، پس تمرینی که در شرف اجرای آن هستید، احتمالاً فقط زمان شما را به هدر خواهد داد.
یادآوری: بعضی از تمرینها ممکن است بهطور کلی مفید باشند، اما اگر بهدرستی ندانید که چگونه به پیشرفت نوازندگی شما کمک میکنند، فایدهای جز اتلاف وقت در بر نخواهند داشت. همانطور که در بالا توضیح دادیم، هیچ تمرینی بدون فکر و با حرکت کورکورانه انگشتان، نوازندگی شما را ارتقاء نمیدهد. اگر دقیقاً از نکات مهم و حائز توجه یک تمرین آگاه نباشید، بهتر است اصلاً آن تمرین را اجرا نکرده و صبر کنید تا دقیقاً متوجه شوید که هدف آن تمرین چیست و چه چیزی را ارتقاء میدهد.
اکنون پس از تشخیص تمرینهایی که وقت شما را به هدر میدهند و مانع پیشرفت شما میشوند، برنامه تمرینی خود را بررسی کرده و با دید انتقادی، آن را تجزیه و تحلیل کنید. تمرینهای غیرسودمند را با تمرینهای اثرگذارتر جایگزین کنید یا تمرینهایی که در برنامه تمرینی شما وجود دارند را بهینهتر و اثرگذارتر اجرا کنید. بدین نحو خیلی زود متوجه خواهید شد که پیشرفت شما با هر جلسه تمرین سریعتر و سریعتر میشود.
منبع: Practice Guitar Now
نویسنده: Mike Philippov
مترجم: کیان ایرجی