نگاهی به روش‌های مختلف نوازندگی با پیک گیتار

اگر به‌تازگی به مسیر یادگیری گیتار الکتریک قدم گذاشته باشید، احتمالاً با تکنیک کلی نوازندگی با پیک آشنا هستید؛ اما آیا می‌دانستید که نوازندگی با پیک گیتار، به روش‌ها و تکنیک‌هایی متعدد قابل اجراست؟

روش نوازندگی شما تأثیری مستقیم در صدای ساز دارد. در واقع، نواختن یک قطعه موسیقی واحد با استفاده از دو تکنیک مختلف، می‌تواند دو ماهیت و حال‌وهوای کاملاً متفاوت به آن ببخشد.

در نوازندگی گیتار، هم‌نوازی با قطعات موسیقی، کاری بسیار لذت‌بخش است و حتی اگر در مراحل اولیه یادگیری باشید نیز معمولاً نسخه‌ای ساده‌سازی‌شده از آثار موسیقی محبوب خود را در اینترنت پیدا خواهید کرد و می‌توانید آن را حتی با مهارت‌های ابتدایی خود نیز بنوازید.

امروزه، عمده نوازندگی گیتار الکتریک به‌وسیله پیک انجام می‌شود و بدون شک این روش، محبوب‌تر از تکنیک فینگراستایل است. اگر شما نیز قصد دارید با استفاده از پیک به نوازندگی بپردازید، باید از همان مراحل اولیه یادگیری بدانید که تکنیک‌هایی گوناگون برای به‌کارگیری پیک وجود دارد و درک هر یک از این تکنیک‌ها، دریچه‌ای جدید را به روی شما می‌گشاید.

در این مطلب، قصد داریم چندی از رایج‌ترین تکنیک‌های نوازندگی با استفاده از پیک را به شما معرفی کنیم.

داون پیکینگ (Down Picking)

اول از همه، قصد داریم به تکنیک داون پیکینگ (down picking) بپردازیم که می‌توان آن را ساده‌ترین روش استفاده از پیک دانست. زمانی که پیک را در دست می‌گیرید، احتمالاً نواختن ساز به‌وسیله آن با حرکت‌هایی رو به پایین، اولین چیزی است که به ذهن‌تان می‌رسد و به‌نوعی، حرکتی غریزی به شمار می‌رود. از این رو، بسیاری از گیتاریست‌ها به‌حدی به این تکنیک عادت دارند که آن را «نقطه امن» خود در نوازندگی می‌دانند.

اما سادگی داون پیکینگ به این معنا نیست که لزوماً نقصی در آن وجود دارد و باید به سراغ تکنیک‌های پیچیده‌تر پیکینگ بروید! برای مثال، جیمز هتفیلد (James Hetfield)، خواننده و گیتاریست گروه متالیکا (Metallica)، دهه‌هاست که به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین چهره‌ها در عرصه موسیقی متال شناخته می‌شود و تنها با بهره‌گیری از تکنیک داون پیکینگ در نوازندگی تمامی آثار خود، توانسته است میلیون‌ها دلار درآمد کسب کند و به جایگاهی والا در جهان موسیقی دست یابد. اما ما به‌عنوان گیتاریست‌هایی کم‌تجربه‌تر، چگونه می‌توانیم این تکنیک را به‌نحو احسن در نوازندگی خود به‌کار بگیریم؟

اگر به تبلچر آهنگ Master of Puppets از گروه متالیکا نگاهی بیندازید، متوجه می‌شوید که بخش مرکزی این اثر، در واقع یک ریف متشکل از نت‌های چنگ در سیم‌های E و A است که با سرعتی بسیار بالا (۲۱۲ ضرب در دقیقه) نواخته می‌شوند. هتفیلد این ریتم بسیار سریع را با ضربات رو به پایین به سیم‌های گیتار، یعنی با تکنیک داون پیکینگ می‌نوازد و اگر شما نیز می‌خواهید صدای قدرتمند و کمی ترسناک این ریف را به‌شکل کامل بازآفرینی کنید، باید آن را با بهره‌گیری از همین تکنیک بنوازید.

به اعتقاد برخی از گیتاریست‌ها، نواختن Master of Puppets با تکنیک داون پیکینگ و سرعت اصلی آن، یکی از سخت‌ترین کارهایی است که می‌توان انجام داد! به همین دلیل نیز بسیاری از افراد در طی سال‌های اخیر به سراغ نواختن این اثر رفته‌اند و می‌توان اکنون آن را یکی از محبوب‌ترین آثار موسیقی در میان گیتاریست‌ها دانست.

اما به اعتقاد ما، نواختن این اثر با وجود آنکه بسیار دشوار است، اما به هیچ وجه دشوارترین کار جهان نیست و با کسب تسلط در نوازندگی و تمرین کافی، می‌توانید آن را با سرعت ۲۱۲ ضرب در دقیقه بنوازید!

آلترنیت پیکینگ (Alternate Picking)

اگر نوازندگی با سرعتی بیش از ۲۰۰ ضرب در دقیقه با تکنیک داون پیکینگ را بسیار دشوار می‌دانید، تکنیک آلترنیت پیکینگ (alternate picking) می‌تواند ناجی شما در این شرایط باشد!

در این تکنیک، ضرباتی رو به پایین و بالا به‌صورت یکی در میان به‌وسیله پیک به سیم‌های گیتار زده می‌شود و در انجام آن، نیاز به فشار بسیار کمتری به دست نسبت به داون پیکینگ وجود دارد. در واقع، هر بار که شما یک ضربه به‌سوی پایین به سیم‌های گیتار خود وارد می‌کنید، دست شما برای ضربه بعدی باید مجدداً رو به بالا حرکت کند؛ پس بسیار بهتر است که در همان حرکت رو به بالا نیز یک ضربه به سیم مورد نظر بزنیم تا بتوانیم سریع‌تر و آسان‌تر نوازندگی کنیم!

تکنیک آلترنیت پیکینگ به گیتاریست‌ها امکان می‌دهد که با سرعتی بالاتر و به‌شکلی آسان‌تر و بهینه‌تر به نوازندگی بپردازند. با بهره‌گیری از این تکنیک و پیک زدن به سمت پایین و سپس به سمت بالا به سیم‌ها، شما در همان زمانی که قبلاً تنها یک نت می‌نواختید، می‌توانید دو نت بنوازید!

با نگاهی به تبلچر آهنگ مشهور Thunderstruck از گروه ای‌سی/دی‌سی (AC/DC) و نواختن بخش آغازین آن با تکنیک آلترنیت پیکینگ، به‌خوبی با مزایای آن در نوازندگی آشنا خواهید شد!

البته به نظر ما ریف‌های AC/DC بدون صدای پیکاپ‌های هامباکر گیتار الکتریک Gibson SG کامل نمی‌شوند؛ اما شما می‌توانید با هر گیتاری که در اختیار دارید، سعی در بازآفرینی Thunderstruck داشته باشید!

هایبرید پیکینگ (Hybrid Picking)

پس از پرداختن به ساده‌ترین روش‌ها در نوازندگی گیتار، به سراغ یکی از تکنیک‌های مضراب‌زنی قدیمی‌تر می‌رویم که گویا یک تکنیک محبوب نزد الویس پرسلی (Elvis Presley) نیز بوده است. هایبرید پیکینگ (hybrid picking) تکنیکی جالب و متفاوت است که می‌توان آن را در تمامی سبک‌های موسیقی به‌کار گرفت؛ اما از لحاظ فنی و حسی، این تکنیک بیشتر برای نوازندگی در سبک‌هایی همچون کانتری مناسب است. البته در سال‌های اخیر بسیاری از نوازندگان سبک‌های مدرن مانند متال نیز از هایبرید پیکینگ استفاده می‌کنند.

در هایبرید پیکینگ، دو روش اصلی مختلف در نوازندگی گیتار، یعنی نوازندگی با پیک و انگشت با یکدیگر تلفیق می‌شوند و در آن، باید با بهره‌گیری هم‌زمان از پیک و انگشتانمان گیتار بنوازیم. این تکنیک بیشتر زمانی کاربردی است که می‌خواهید چند سیم را به‌صورت هم‌زمان بنوازید یا اینکه دو بخش ریتم و ملودی را بنوازید.

در آهنگ Suspicious Minds و بسیاری از آثار دیگر در سبک کانتری، این تکنیک برای نواختن یک نت بیس به همراه یک آکورد مورد استفاده قرار گرفته است.

برای اینکه هایبرید پیکینگ را در گیتار خود اجرا کنید، باید نت‌های پایین‌تر و بم‌تر را با استفاده از پیک بنوازید و هم‌زمان، از انگشت میانی یا سوم دست خود نیز برای نواختن سیم‌های بالاتر و نت‌های زیرتر بهره بگیرید. اجرای این تکنیک مطمئناً ساده نیست؛ اما یادگیری آن می‌تواند سطح مهارت نوازندگی شما را به‌شکل محسوسی ارتقا دهد.

فینگرپیکینگ (Fingerpicking)

این تکنیک از نوازندگی، در واقع ارتباطی با پیک ندارد و می‌توان آن را بدوی‌ترین شکل نواختن گیتار دانست. فینگرپیکینگ (fingerpicking)، به‌معنای نواختن گیتار بدون استفاده از پیک و به‌وسیله انگشتان دست است و از این رو، می‌توان آن را طبیعی‌ترین شکل برای نواختن ریف‌ها و ملودی‌ها دانست.

این تکنیک مزایایی بسیار دارد و با وجود اینکه در صحنه موسیقی مدرن کمتر از تکنیک‌های پیک-محور مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما کنترلی عالی را بر روی ساز در اختیار شما قرار می‌دهد. فینگرپیکینگ برای نوازندگان مبتدی نیز بسیار کاربردی است و به کمک آن می‌توانید برای نواختن اولین ریف‌های خود آماده شوید.

برای اینکه درک بهتری از این تکنیک داشته باشید، می‌توانید نگاهی به قطعه Landslide از گروه فلیت‌وود مک (Fleetwood Mac) بیندازید.

در بخشی از این قطعه، فینگرپیکینگ برای نواختن یک توالی آکوردی ساده حول آکوردهای C ،G/B و Am7 مورد استفاده قرار گرفته است. این بخش را به‌وسیله انگشتان شست، وسط و اشاره خود بنوازید و از آن لذت ببرید!

توجه داشته باشید که برای نواختن Landslide، باید یک کاپوی گیتار را روی فرت سوم ساز قرار دهید.

سوییپ پیکینگ (Sweep Picking)

و اما آخرین تکنیکی که قصد داریم در این مطلب به آن بپردازیم، شاید پیشرفته‌ترین روش استفاده از پیک باشد. سوییپ پیکینگ (sweep picking) یک تکنیک پیچیده است که برای اجرای آن، حتماً باید تجربه‌ای قابل توجه در نوازندگی داشته باشید!

این تکنیک بیشتر در سبک‌های موسیقی مدرن‌تر، همچون هارد راک و متال مورد استفاده قرار می‌گیرد و برای به‌کارگیری آن باید مجموعه‌ای از نت‌ها را که معمولاً یک گام یا ملودی است، با حرکت پیک رو به پایین بنوازید و سپس، همان نت‌ها را با حرکتی رو به بالا مجدداً بنوازید. این روش، حرکتی کششی بر روی سیم‌ها ایجاد می‌کند و به همین دلیل نیز تکنیک سوییپ پیکینگ، به‌معنای پیک زدن کشیدنی، نام گرفته است.

در اجرای تکنیک سوییپ پیکینگ، نت‌ها باید به‌طور بسیار متصل به یکدیگر نواخته و پخش شوند؛ از این رو، باید با سرعتی بالا به نوازندگی بپردازید. راه‌های مختلفی برای تمرین این تکنیک وجود دارد و با جستجوی نام آن در اینترنت یا نگاهی به بخش ویدیوهای آموزشی گیتار ایران، می‌توانید آن را به‌سرعت و آسانی بیاموزید.

از نظر ما، پیک‌های ضخیم‌تر برای اجرای این تکنیک مناسب‌تر هستند و از این رو، توصیه می‌کنیم از پیکی با ضخامتی بیش از ۱ میلی‌متر استفاده کنید.

سخن آخر

در این مطلب، ما پنج تکنیک رایج و محبوب مضراب‌زنی را به شما معرفی کردیم که هر یک، برای برخی از سبک‌های موسیقی مناسب‌تر است. در واقع، ما تلاش کردیم سلیقه نوازندگان راک، متال و حتی کانتری را پوشش دهیم و اگر شما نیز از این دسته از گیتاریست‌ها هستید، مطمئناً با به‌کارگیری تکنیکی متناسب با سبک مورد علاقه خود، لذت و راحتی بیشتری را در نوازندگی تجربه خواهید کرد.

هر یک از تکنیک‌های رایج استفاده از پیک برای نواختن گیتار، در موقعیت‌هایی خاص کاربرد خود را دارند و از این رو، توصیه می‌کنیم تمامی آنها را در سطحی قابل قبول بلد باشید تا در مواقع لازم، آنها را به‌کار بگیرید.

البته تکنیک‌های رایج دیگری چون اکونومی پیکینگ (economy picking) نیز توسط نوازندگان گیتار الکتریک مورد استفاده قرار می‌گیرد که ما برای کوتاه‌تر شدن این مطلب، از شرح آن خودداری کردیم؛ اما شما می‌توانید با تماشای ویدیوی آموزشی زیر، اصول این تکنیک را یاد بگیرید:

امیدواریم که از مطالعه این مطلب لذت برده باشید و با یادگیری کامل این تکنیک‌ها بتوانید نوازندگی خود را به سطحی بالاتر ارتقا دهید. اگر گیتاریست هستید، تکنیک پیک‌زنی مورد علاقه‌تان چیست و چرا آن را انتخاب کرده‌اید؟ از شما دعوت می‌کنیم که پاسخ خود به این سوالات را در بخش نظرات همین مطلب، با ما و مخاطبین گیتار ایران در میان بگذارید.

منبع: GearNews
نویسنده: George Loveridge

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *