تفاوت میکروفون‌های کاندنسر و داینامیک

برای ضبط صدای خوب و درست، انتخاب میکروفون مناسب بسیار مهم است. اگر میکروفون شما صدا را به‌صورتی واضح و دقیق دریافت نکند، در مرحله پُست پروداکشن، حتی بهترین مهندس میکس هم نمی‌تواند آنچه شما می‌خواهید را به صدا بازگرداند.

میکروفون‌ها صدا را به انرژی الکتریکی یا به سیگنال تبدیل می‌کنند. انواع مختلف میکروفون، این کار را به روش‌های متفاوت انجام می‌دهند. امروزه اکثر میکروفون‌ها به دو گروه عمده تقسیم می‌شوند: کاندنسر و داینامیک.

کاندنسر

مناسب برای: وکال‌های پر از جزئیات، دریافت فرکانس‌های بالا و استفاده در استودیو

چند میکروفون کاندنسر مهم: Telefunken U47، نویمن U87 و AKG C414

میکروفون‌های کاندنسر (یا کاپاسیتور) معمولاً در استودیوها برای دریافت صدا با جزئیات بسیار بالا و دقت زیاد به کار گرفته می‌شوند. این عمل توسط یک پرده حساس به نام دیافراگم صورت می‌پذیرد که روی یک صفحه معلق است. صدا به دیافراگم برخورد می‌کند و به نسبت شدت‌ صدا، دیافراگم حرکت می‌کند. این حرکت در داخل میکروفون به انرژی الکتریکی تبدیل می‌شود.

میکروفون‌های کاندنسر بسیار حساس هستند و صداهای بسیار جزئی نیز می‌توانند دیافراگم را در آنها به حرکت درآورند. کاندنسرها با برق ولتاژ پایین (معمولاً ۴۸ ولت)، معروف به فانتوم پاور راه‌اندازی می‌شوند تا خروجی قوی ارائه کنند. این شاخصه بسیار مطلوب است؛ چرا که دیگر نیازی نیست به سیگنال توسط پری‌امپ گین زیادی بدهید تا به قدرت کافی دست یابید. اگر از یک میکروفون اشتباه با خروجی ناکافی استفاده کنید، سیگنال حاصله احتمالاً نیاز به تقویت زیاد توسط پری‌امپ خواهد داشت. اکثر پری‌امپ‌های رده‌پایین، توان اعمال گین لازم را ندارند و یا با بالا بردن گین، نویز زیادی به سیگنال می‌افزایند. میکروفون‌های کاندنسر این مشکل را از میان برمی‌دارند.

می‌توان گفت میکروفون‌های کاندنسر مثل ذره‌بین برای صدا عمل می‌کنند و تمام ظرایف صدا را درشت می‌کنند؛ بنابراین برای ضبط وکال‌های ملایم و پر از جزئیات بسیار مناسب هستند، ولی برای ضبط اسنیر درام، نه. برای ضبط اسنیر درام که شدت صدای بالایی دارد، بهتر است از میکروفون‌های داینامیک استفاده شود.

داینامیک

مناسب برای: وکال‌های پرقدرت، ضبط صداهای قوی و استفاده در اجرای زنده

چند میکروفون داینامیک مهم: شور SM57، شور SM58، سنهایزر ۴۲۱ II و Electrovoice RE20

بهترین کاربرد میکروفون‌های داینامیک، دریافت صداهای بلند و پرشدت است. برخلاف میکروفون‌های کاندنسر، در مدل‌های داینامیک، برای تبدیل حرکت حاصله از لرزش دیافراگم به انرژی الکتریکی، از یک سیم‌پیچ استفاده می‌شود. خروجی میکروفون‌های داینامیک از خروجی کاندنسرها بسیار کمتر است. این شاخصه، در مواقعی که سیگنال دریافتی به خودی خود بسیار قدرتمند است، سودمند است.

Shure SM7 یک میکروفون داینامیک بسیار محبوب است. این میکروفون، از زمانی که کوئینسی جونز (Quincy Jones) از آن برای ضبط وکال مایکل جکسون در آلبوم Thriller استفاده کرد، بسیار مشهور و پرطرفدار شد. SM7 در مقابل شدت بالای صدای مایکل جکسون بسیار خوب عمل کرد و جایگاه خود را به‌عنوان یک گزینه مناسب برای ضبط وکال‌های قوی تثبیت کرد.

میکروفون‌های داینامیک بسیار قابل‌اعتماد و بادوام هستند. آنها نیازی به باتری یا منبع تغذیه خارجی ندارند و قیمتشان به نسبت میکروفون‌های کاندنسر، بسیار پایین‌تر است. قدرت خروجی داینامیک‌ها آنقدر بالا هست که با اکثر ورودی‌های میکروفون و با نسبت سیگنال به نویز ایده‌آل کار کنند. این میکروفون‌ها بسیار کمتر به تعمیر و نگهداری نیاز دارند و با کمی مراقبت، سال‌ها به‌خوبی کار می‌کنند.

در کنار میکروفون‌های کاندنسر و داینامیک، انواع دیگری از میکروفون‌ها نیز برای انجام کارهای مختلف وجود دارد. به‌عنوان مثال می‌توان به میکروفون‌های کربنی (carbon microphone) اشاره کرد که در گذشته در تلفن‌ها به کار گرفته می‌شد. یا مثلاً میکروفون‌های ریبون (ribbon microphone) که از یک نوار فلزی نازک معلق در میدان مغناطیسی برای تولید سیگنال بهره می‌برند و بسیار آسیب‌پذیر و گران‌قیمت هستند. همچنین میکروفون‌‌های گوناگون، دارای الگوهای قطبی مختلف یا حساسیت‌‌های متفاوت به زاویه صدا هستند. این فاکتور نیز در انتخاب میکروفون بسیار مهم است و تلاش می‌کنیم که در مقاله‌ای دیگر به آن بپردازیم.

نوشته: Max Monahan

ترجمه: بابک آخوندی